ผมชอบผู้หญิงคนนี้ตั้งเเต่ผมเรียนอยู่มัธยมเเล้วจีบมาตั้งนานจนเข้ามหาลัยผมเลยบอกไปว่าชอบเขาเเต่เขาปฎิเสธบอกว่าจะขอโฟกัสเรียนก่อนนะ หลังจากนั้นผมจบมาได้ทำงานบริษัท ตปท เขาก็เริ่มกลับมาคุยกับผมจนมาวันนิ่งผมว่างงานเเล้วเขากลับมาถามผมว่า ยังคงรู้สึกกับเขาเหมือนวันนั้นหรือเปล่า ผมก็ตอบไปว่ายังเหมือนเดิม ตอนนี้เขามีรถยนต์ มีการงานที่ดี ส่วนผมนะไม่มีอะไรเลยว่างงาน ผมถามเขาว่าผมไม่มีอะไรเลยนะยังจะรักผมอีกหรอ เขาตอบกลับมาว่าไม่เป็นไรขอเเค่รักเขาจริง หลังจากวันนั้นผมทุ่มเทใ่สใจเขามาตลอดจนมาถึงวันนิ่งเพื่อนในแก๊งเขาหย่าร้างมาระบายกับเขา เขาเลยมาบอกผมว่าเขากลัวชีวิตการเเต่งงาน หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปมาขอเลิกกับผมบอกว่าผมไม่มีอะไรเลย เป็นคนไม่เอาไหน ได้งานก่อนค่อยมาคุย อีกครั้งผมเจ็บปวดมากคือผมกำลังพยายามหางานสอบทุกที่โดนเขาว่าไม่เอาไหน หลังจากนั้นเขาก็กลับมาขอโอกาสขอโทษคืนดีผมก็ให้โอกาสเขาอีกครั้ง ผมเป็นคนชอบทำกับข้าวมากเลยอยากทำให้เขาลองกินดูว่าพอที่จะขายได้หรือเปล่าอยู่มาวันนึ่งผมทำกับใส่กล่องขับรถมอไซด์จากบ้านนอกเข้าเมืองเพื่อจะไปให้เขาลองชิมฝืนขับไปเเบบมือเจ็บด้วย พอไปถึงเขาก็ปิดการติดต่อเงียบผมหาเขาเพื่อจะเอาข้าวไปให้สุดท้ายผมกลับบ้านด้วยน้ำตาถึงตอนนี้ผมเริ่มทำใจเเล้วว่าเพื่อนในแก๊งของเขามีอิทธิพลอย่างมากในการตัดสินใจของเขา ผมควรไปต่อหรือหยุดเเค่นี้