เราปวดร้าวกับสิ่งที่เราสูญเสียมาก ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าทำไงได้ ก็มันเสียไปแล้ว ใครๆเกิดมาก็ต้องสูญเสียทั้งนั้น
รุ่นน้องมหาลัยเรา หน้าตาดีมาก ขับรถยนต์แล้วหลับใน ประสบอุบัติเหตุได้ตัดขาทิ้ง ช่วงแรกๆ น้องก็ดูกำลังใจดี แต่หลายครั้งน้องชอบโพสต์ว่าจะเก็บตังค์ไปสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า (มีความเชื่อกันว่าตรงสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าเป็นจุดที่ย้อนเวลาได้ ถ้าดูในภาพยนตร์ คนแก่ตกลงไปในสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า พอขึ้นมาก็กลายเป็นหนุ่ม) น้องคงอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต และไม่อยากสูญเสียขาไป เราเห็นใจน้องนะ อวัยวะชิ้นหนึ่งที่เราเคยมี จู่ๆก็เสียไป มันกน้าเสียใจมาก อยากทราบว่า สิ่งที่คุณสูญเสียและเสียดาย เสียใจมากคืออะไร และคุณทำใจยังไง