เหงาเคว้งคว้างมาก รู้สึกว่าโลกนี้เป็นสีเทาไปหมด ไปไหนคนเดียวเที่ยวคนเดียว ออกไปเจอผู้คนเจอเพื่อนฝูงออกไปสังสรรค์ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนยิ้มมีความสุขกัน พยายามหาอะไรทำก็ยังเหงาเหมือนเดิม บางทีก็รู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้วแต่ก็ต้องทนอยู่ให้ได้ หรือเป็นเพราะผมจมอยู่กับอารมณ์แบบนี้มากเกินไปจนมันกลายเป็นความเคยชินครับ แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงให้ออกจากความรู้สึกแบบนี้ได้เลย
ใครรู้สึกแบบนี้มั่งครับ (กระทู้ระบาย)