รู้สึกอ้างว้าง เคว้งคว้าง ลอยล่องอยู่ในอวกาศแต่เพียงผู้เดียว
หลายเดือนมานี้รู้สึกเหง๊า เหงา โทรไปหาใครก็ไม่หายเหงา
ชวนเพื่อนออกไปนั่งข้างนอกก็มีแต่คนก้มหน้ากดโทรศัพท์แข่งกัน
มีแต่เราคนเดียวนั่งซดเบียร์ แหกบ้างร้องเพลงคนเดียวทั้งโต๊ะ

กินข้าวก็กินคนเดียว เดินห้างก็เดินคนเดียว ดูหนังก็ดูคนเดียว
วันดีคืนดีนั่งรถไปเที่ยวต่างจังหวัดคนเดียว ไปแบบไปงั้นแหละ เบื่อ
แค่ไม่อยากเห็นคนรอบข้างเขารักกัน แค่อยากใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น

จนการอยู่คนเดียวเป็นความเคยชิน แต่ที่ไม่ชินคือ ลึกๆในใจ มันอยากมีเพื่อนบ้างไรบ้าง
ไม่จำเป็นต้องแฟนนะ คือแค่เพื่อนกินข้าวดูหนัง คุยด้วย แค่นั้นเอง
คือเพื่อน90%ที่มีอยู่ของเรามีแฟนกันหมด
ตอนแรกก็ไม่เท่าไหร่หรอก เห็นเพื่อนมีแฟนเราก็ดีใจ พักหลังเริ่มไม่ใช่ล่ะ
ถ้าเรามีแฟนที่มีเวลาให้เราบ้างเหมือนที่เพื่อนๆเขามีกันก็คงจะดีสินะ

กระทู้นี้ไม่ได้มีเนื้อหาสาระอะไรทั้งนั้น ระบายไปงั้นแหละเผื่อจะมีใครเข้าใจ
เราไม่ได้เหงาแบบนี้คนเดียวใช่ไหม.......บอกเราที