คบกับแฟนมาสองปีกว่า ๆ แล้ว รู้สึกว่ารักมาก อยากซื่อสัตย์ อยากรักเขาคนเดียว อยากทำหลายๆอย่างให้เขาครับ อยากมีอนาคตไปด้วยกัน แม้ว่าทุกสิ่งจะขวางกั้นก็พยายามก้าวข้ามให้ได้ทุกเรื่อง เรามองเขาเป็นคู่ชีวิตที่อยากรักษาไว้ ยอมรับว่าก็ไม่ใช่คนดีอะไรนักหรอกครับ แต่ก็ปรับเข้าหากันจนมันดีขึ้นมาเรื่อยๆ 

แต่เหมือนเขาจะไม่ได้คิดเหมือนกัน

ในส่วนของผม
ผมทุ่มเททุกอย่างเพื่อเขาเท่าที่จะทำไหว เวลาเขาไม่สบาย ต่อให้ทำงานมาเหนื่อยแค่ไหนก็จะไปหาที่บ้านทันที  ชถ้าเขาต้องการอะไร จะไปหาซื้อมาให้ ออกเงินให้ สนับสนุนเขาทั้งของที่เขาชอบ และด้านการงาน ตอนไหนที่เขาเหนื่อยจนพาลใส่ ก็จะใจเย็นแล้วปลอบเขา ยอมเขาเสมอ สมมุติว่าถ้าเขามีเรื่องเดือดร้อน ผมก็พร้อมจะให้เขาทุกอย่าง ปลอบใจเขาเวลาเขาเจอเรื่องแย่ๆ อยู่กับเขาเสมอ ไปช่วยเขาทำงานบ้าน อยากตกแต่งห้องให้น่ารักกว่าเดิม เพื่อที่เขาจะได้อยู่อย่างมีความสุข และอื่นๆ เล็กๆ น้อยๆ 

ผมไม่เคยมองคนอื่นเลยนอกจากเขา ทุกอย่างมันกำลังไปได้สวยหมดเลยครับ
แต่เหมือนเขาจะยังไม่พอใจ หรือผมยังแสดงออกว่ารักเขาไม่มากพอ ?

เขาสร้างเรื่องขึ้นมาบอกให้ผมเลิกกับเขา ให้เอาเขาออกไปจากชีวิต ผมรั้งจนสุดทางแล้ว เขาก็ยืนยันให้ทิ้งเขาไปเพื่อที่ผมจะมีชีวิตที่ดีกว่า เขาทำให้ผมไม่มีทางเลือก ก็คนมันจะไปนี่ครับ ผมรั้งแล้วเขาเป็นคนไม่อยากอยู่ แต่เขากลับบอกว่าผมเป็นคนเลือกทางนั้นเอง สุดท้ายมันเป็นแค่การลองใจว่าผมจะทำยังไงต่อ เขาบอกผมว่าแบบนี้ผมจะอยู่กับเขาได้ไม่นานอยู่ดี ผมก็ยังง้อเขานะ เราก็ยังไม่เลิกกัน แต่เขาก็ยังพูดเหมือนไม่แคร์ความรู้สึกผมเลย อยากไปก็ไป แล้วแต่ผม ผมเสียความรู้สึกมากเลยครับ แต่แปลก ผมก็ยังรักเขาอยู่ดี ตลกเนอะ 

ผมกำลังสับสนว่า เขารักผม หรือเขารักตัวเอง หรือต้องการเลิกกับผมทางอ้อม หรือเขาแค่อยากมั่นใจในตัวผม หรือเขาแค่ต้องการเรียกร้องความสนใจ

ผมไม่เข้าใจว่าผมทำอะไรให้เขาไม่เชื่อมั่นในตัวผมจนต้องใช้วิธีนี้เล่นกับความรู้สึกผมครับ
ผมไม่รู้จะไปยังไงต่อ รักก็รัก เจ็บก็เจ็บ หัวตื้อไปหมด