เคยได้ยินคำนี้มานานมาก ว่ายิ่งเสาะหายิ่งจะไม่เจอ 'แต่ถ้าถึงเวลาคู่จะมาเอง' แต่ก็น่าจะมีทั้งคนที่ได้เจอจริงๆแบบปาฏิหาริย์  และไม่ได้เจอเลยจนคิดว่า ถ้ารอต่อไปจะขึ้นคานมั้ยนะ(แบบจขกท.เป็นต้น555) อยากอ่านเพื่อไว้เป็นกำลังใจในการรอค่ะ

จขกท.อายุ25 แม่บ่นอยากอุ้มหลานทุกวันเลยค่ะ เริ่มมีแฟนได้แล้วนะเผื่อคบกันอีกหลายปี เผื่อแต่งงาน เผื่อจะมีลูก ก็น่าจะราวๆสามสิบนิดๆพอดี แต่จขกท.ไม่รู้จะหาจากไหนเลยค่ะ ไอ้ลองเข้าแอพหาคู่ก็น่ากลัวมาก เราจริงใจแต่ไปเจอใครก็ไม่จริงจัง แปปๆนัดเจออีก แต่เราอยากค่อยเป็นค่อยไปแบบมั่นคงระยะยาวมากกว่า ไปปรึกษาพี่สาวก็บอกอย่าเพิ่งเลย รออีกสองสามเดือนเขาก็เรียกบรรจุราชการละ ให้มั่นคงแล้วค่อยคิดจะหา ตอนนี้ก็ได้แต่คิดจะจริงมั้ยน้อ ถึงได้บรรจุก็อยู่แต่ในโรงเรียน เจอแต่เด็กจะมีได้ยังไง ผับก็ไม่เข้าเหล้าก็ไม่กิน กลางคืนออกบ้านแค่วันกินหมูทะ เรียกได้ว่าความสามารถในการเข้าสังคมต่ำสุดๆค่ะ 555 ก็เลยว่าช่างมันเถอะ ให้โชคชะตาทำงานแทนแล้วกันก็ลองหาเองแล้วมันเหนื่อย  แต่อยากขอกำลังใจระหว่างรอหน่อยค่ะ ว่ามีคนเคยเจอจริงๆใช่มั้ยยยย ^^

ปล.ถ้าแท็กมั่วขออภัยด้วยนะคะ ปกติอ่านอย่างเดียวไม่รู้ต้องตั้งแท็กอะไรดี