คือว่าเมื่อวานอาสะไภ้ของเรา ให้พี่สาวเราไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาลค่ะ แต่อาก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนะคะ แค่เข้ารับอะไรก็ไม่รู้ที่ทุกๆ ปีต้องไป นางก็มีผัวมีลูกมีหลานเยอะนะคะ แต่ไม่มีใครไปเฝ้านางเลย แล้วพอแม่เรารู้ว่าพี่เราไปเฝ้าก็โกรธใหญ่เลยค่ะ เพราะคิดว่าพี่เราขาดเรียนไป และอีกอย่างคือแม่เราไม่ชอบอาสะไภ้คนนี้มาก

     เกริ่นก่อนว่าเมื่อก่อนตอนที่แม่เราไม่มีตังค์จนต้องเอาที่ดินไปจำนองกับอาคนนี้ ในราคาแค่แสนเดียว ทั้งๆที่ที่ดินตัวนี้ลาคาเป็นล้านๆนะคะ ด้วยความที่เป็นญาติกันและค่อนข้างสนิท แม่ไม่ทำสัญญาอะไรไว้เลยค่ะ แล้วพอจะไปเอาคืนนางบอกว่าไม่มีเงินถึงล้านห้าไม่ต้องมาคุย แม่เราเสียใจมากตอนนั้น ที่ดินในเมืองมากๆนะคะ เขาเอาไปในราคาแค่แสนเดียว ให้ญาติคนไหนพูดช่วยก็ไม่ยอมให้คืน ให้ปู่ให้ย่ามาคุยก็ไม่ยอม คือนางอยากได้อ่ะ ขนาดมรดกของแม่คนอื่น แต่ตัวเองเป็นแค่หลานยังไปแย่งกันมาเป็นสิบๆปี ป่านนี้คดียังไม่จบนะคะ แล้วก็ชอบมาย้ำแค้นกับเราว่าที่ดินนี่ได้มาฟรี

     แล้วมีอีกอย่างคือตอนเราสิบขวบ เราชอบไปนอนเล่นบ้านเขา แล้วเกือบโดนน้องชายของอาขมขื่น พอพ่อแม่เราไปเอาเรื่องก็เข้าข้างน้องชายตัวเอง หาว่าเราโกหก แล้วเรียกเงินข้อหาหมิ่นประมาทเพราะเราไม่มีหลักฐานอะไรสักอย่าง ในตอนนั้นหลังจากเกิดเรื่องทั้งหมดที่เล่ามา ทั้งตระกูลเราไม่มีใครชอบนางเลยค่ะ ไม่นับญาติด้วย อยู่บ้านข้างๆก็ไม่ไปมาหาสู่กันนะคะ 

     เมื่อก่อนอยู่บ้านหลังเดียวกันกับอาอีกคนนึงที่ปู่ย่ายกให้เขา พอเขาเรียนจบเขาจะทุบหลังเก่าทิ้งแล้วสร้างหลังใหม่ ทำให้เราต้องย้ายออก แต่เนื่องจากที่ดินโดนอาสะไภ้โกงไป เลยทำให้เรากับครอบครัวต้องย้ายออกไปอยู่ห้องเช่า ชีวิตตอนนั้นลำบากมาก กว่าจะมีตังค์ไปซื้อที่ดินแถวบ้านนอกอยู่ก็นานมาก

     อ้อแล้วก็อีกอย่างคือ อาสะไภ้เขาเป็นคนที่ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้ค่ะ ไปตลาด ไปวัด ไปจ่ายตังค์ ไปรับลูก ต้องมีคนไปด้วยตลอดค่ะ แม่เราก็เตือนตลอดว่าอย่าไปไหนมาไหนกับนาง เพราะช่วงหลังๆ คดีของอาเริ่มรุนแรงค่ะ แม่กลัวเราจะโดนลูกหลงไปด้วยถ้าไปกับอาบ่อยๆ

     ที่เล่ามาทั้งหมด มันเป็นเหตุผลพอมั้ยคะที่จะไม่ให้พี่เราไม่แม้แต่จะไปเฝ้าอาหรือไปช่วยเหลือ เพราะแม่เราเกลียดอาสะไภ้มาก แต่พี่เราคือนางต้องไปเรียนหมอที่ประเทศจีนค่ะ นางเลยให้เหตุผลแม่ว่าจะเป็นหมอไม่ควรมีอัคติอะไรกับใคร เกลียดใครก็ไม่ช่วยคนนั้นงี้หรอ พี่กับแม่เลยทะเลาะกันหนักมากค่ะ นี่ขนาดไปเฝ้าแค่วันเดียวนะคะ อาไม่ได้บอกให้เราไปเฝ้าค่ะ นางคงรู้ว่าเราต้องปฎิเสธแน่ๆ เพราะเราก็ออกตัวตั้งแต่เด็กๆค่ะว่าเราจะไม่ยุ่งกับอาคนนี้ เราจะทำดีกับคนที่ดีกับเรา เราไม่ได้เรียนหมอ เราเรียนนิติศาสตร์ เราไม่จำเป็นต้องมีจรรยาบรรณเป็นคนดีกับทุกคนค่ะ ตอนนี้พี่สาวกับแม่ทะเลาะกันแทบจะตัดขาดกันอยู่แล้วค่ะ ใครมีความคิดเห็นหรือมีอะไรแนะนำให้พี่กับแม่เราดีกันได้ไหมคะ รบกวนด้วยค่ะ 
***อ้อออ เราเป็นคนลาวนะคะ พิมพ์ภาษาไทยผิดพลาดตรงไหนตำหนิได้ค่ะ^^