วัดป่า...มหาสนุก 22

( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )

การมาบวช ที่วัดป่า.... เพื่อเป็น...พระป่า
ก็มีข้อดีตรงที่ เงียบสงัด สงบ วิเวก เหมาะกับการบำเพ็ญภาวนาอย่างที่สุด
เปรียบเหมือนกับการสมัครเข้าเป็น..นักรบ ทหารพราน หน่วยลุยแนวหน้า หน่วยกล้าตาย
คงไม่ใช่สาย...เสนาธิการ หรือสายบริหาร
ยิ่งได้พ่อแม่ครูอาจารย์ ที่ท่านเคร่งครัด เอาจริงเอาจัง ก็ยิ่งจะได้...มรรค ได้ผลอย่างรวดเร็ว
แต่ก็สุดแสนจะเหนื่อย สุด...สุด

ผมเคยนึกท้อกับ พระวินัยปฏิบัติ กฏกติกามารยาทของพระสงฆ์ ที่มีถึง 227 ข้อ
ซึ่งในนั้นจะมีอยู่ 75 ข้อ อันเกี่ยวกับกริยามารยาท ที่ต้องประพฤติให้สมควร เรียกว่า...เสขิยวัตร
เช่น เดินสำรวมไม่แกว่งแขน การนุ่งห่มให้เรียบร้อย การขบฉันไม่อมข้าวแก้มตุ่ย ไม่เคี้ยวเสียงดัง
ไปจนกระทั่งถึงเรื่องการขับถ่าย ห้ามยืนฉี่ ห้ามถ่ายลงในน้ำ.....ฯลฯ
ซึ่งพระวินัยอันเกี่ยวกับกริยามารยาทนี้ หลวงพ่อ...ท่านเคร่งครัดนัก คอยว่าคอยปรามผมเป็นประจำ
ท่านบอกว่า...พระพุทธเจ้า ท่านเป็นลูกกษัตริย์ถูกฝึกหัดกริยาอย่างกษัตริย์
เมื่อพระองค์มาตั้ง...พุทธวงศ์ ของตนเอง ท่านต้องการให้ผู้สืบเชื้อสายของท่านมีกริยามารยาทสวยงามอย่าง กษัตริย์ ด้วย
พอฟังอย่างนี้แล้ว...อดปลื้มตัวเองไม่ได้ เราต้องฝึกหัดตนให้งดงาม เพราะเราเป็นเชื้อสายวงศ์ของพระองค์ แล้ว
เคยบ่นให้พระอาจารย์ ที่เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อท่านหนึ่ง ที่มีลักษณะห้าวหาญเป็นนักเลงเต็มตัว
ฟัง เรื่องพระวินัย หยุมหยิม เอ๊ะ อะ อะไรก็อาบัติ ๆๆๆๆ นึกว่าท่านจะเห็นด้วย ช่วยกันบ่น
แต่ที่ไหนได้ ท่านกลับหันมาพูดสั่งสอนผม อย่างจริงจังว่า...อย่าดูถูก อาบัติเล็กน้อย ว่าไม่มีความหมาย ว่าไม่จำเป็นนะ
เพราะอาบัติเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แลดูเหมือนไม่ได้มีความสำคัญต่อการ ปฏิบัติฯ ภาวนา นี่แหละ
เปรียบเหมือนกับ...ฝุ่นผงละเอียดเล็กน้อย ที่ปลิวเข้านัยน์ตาของเรา แล้วไม่สนใจล้างออก หรือสำนึกตนปลงอาบัติเสียก่อน
วันนึงมันจะสะสมมากขึ้นมากขึ้น เป็นความเคยชิน ความหยาบกระด้าง
เหมือนฝุ่นผงเล็ก ๆ ที่รวมตัวกันมากขึ้นจนกลายเป็นพิษภัย ให้นัยน์ตาเรา...มืดบอดสนิท
ฟังท่านสั่งสอนแล้ว...เข้าใจลึกซึ้ง เห็นภาพเลย

การที่ได้มาอยู่กับ หลวงพ่อ...ซึ่งท่านเป็น พระอริยสงฆ์ผู้ประเสริฐ ยิ่งเหนื่อยหนัก กว่าปรกติอีก
เพราะท่าน...รู้ ไปหมด
ตอนที่บิณฑบาต ทุกวัน...ท่านเดินนำหน้าสุด พวกครูบาเดินตามอันดับอาวุโสเป็นทิวแถว 
ผมเป็นพระใหม่ ๆ ก็รั้งท้ายสุด ด้วยความที่ยังเพิ่งมาเห็นโลกอีกมุมหนึ่งย่อมดูแปลกไปหมด
มองดูอะไรเพลิน โยมบ้านนั้น ลูกสาวบ้านนี้ รถตัก รถไถ หมู หมา กา ไก่ ชีวิตประจำวัน โอ๊ยยย...มันน่าสนใจไปหมด
พอกลับมาถึงวัด...โดนหลวงพ่อ...เทศนาซะยกใหญ่ เดินให้ระวังจิต สำรวม ภาวนาทุกก้าวเดิน ไม่ใช่มองตามลูกสาวชาวบ้านเค้า
เอ๊...ท่านรู้ได้ยังไง ท่านไม่ได้หันมาสักนิด
หลังจากนั้นถึงได้รู้ว่า...ต้องภาวนา พุทโธ ให้หนัก ๆ ไว้เวลาอยู่ใกล้ท่าน
ครูบา ท่านไหนคิดเรื่อยเปื่อยไม่สมควร เป็นโดนกระหนาบทุกราย

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่านได้รับนิมนต์ไปร่วมงานบุญ ที่วัดขนาดใหญ่แห่งหนึ่งใน กาฬสินธุ์ นี่แหละ
หลวงพ่อ...ท่านมีอายุพรรษามากกว่า 30 พรรษาแล้ว ถือว่าเป็น พระเถระผู้ใหญ่
งานบุญนี้ มีพระป่า ด้วยกันมาร่วมจำนวนมาก และด้วยธรรมเนียมประเพณีปฏิบัติของ พระป่า
พระสงฆ์ ที่อาวุโสพรรษาน้อยกว่า จะต้องรีบเข้ามา...กราบคารวะ ผู้ที่มีพรรษามากกว่าอย่างนอบน้อม
มีพระ ผู้ใหญ่รูปหนึ่ง จด ๆ จ้อง ๆ จะเข้ามากราบท่านดี หรือไม่กราบดีนะ
แต่ในที่สุดก็เข้ามากราบหลวงพ่อ...
ชั่วขณะเวลาที่ท่านรับการ กราบคารวะ.....หลวงพ่อ...ท่านชะงักไป
แล้วพูดเบา ๆ กับพระรูปนั้น บอกให้ท่านไปถอดเปลื้องจีวร ซะเถอะ
ยิ่งนานวันมันยิ่ง...บาปกรรม ยิ่งมหันต์นะท่าน
พระผู้ใหญ่รูปนั้น ขณะที่คุกเข่าก้มจะกราบ ถึงกับตกใจหน้าซีด เข่าอ่อน นั่งแปะลงไปทันทีเลย
นั่งอึ้งงง...พูดอึก ๆ อัก ๆ ว่า....ผมผิดไปแล้ว ผมพลาดไปแล้ว ครับ
ปรากฏว่า พระผู้ใหญ่รูปนั้น ไปยุ่งกับสีกาที่มาช่วยงานที่วัด
เรื่องเกิดขึ้นมาหลายเดือนแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ระแคะระคายสักคน
พอหลวงพ่อ...ทักขึ้นเลยตกใจ กลับไปถอดจีวรหายไปจากวัดทั้งคู่
หลวงพ่อ...ท่านเล่าให้ฟังว่า ขณะที่กำลังจะรับการกราบคารวะ มันเสียดแว่บขึ้นมาที่หัวใจ
ท่านเลย เพ่งพิจารณาเห็นหมดทุกอย่าง

ที่วัดของเรา ก็มีพระมาบวชใหม่อยู่รูปหนึ่งเป็นคนมีการศึกษาสูง ฐานะทางบ้านดี แถมรูปร่าง หน้าตาหล่อดี ซะด้วย
ผมเองยังนึกชื่นชมที่มีความเพียบพร้อม ทั้งชาติตระกูล ความรู้ ฐานะ หน้าตา
แต่...ที่มาอยู่วัดนี้ เพราะเห็นว่าอยู่ไกล และกันดารดี...ท่านหลบอะไรมาบางอย่าง
พออยู่ได้แค่เดือนเดียว เริ่มมีอะไรแปลก ๆ 
หลวงพ่อ...ท่านเตือนเบา ๆ ก่อน และค่อย ๆ พูดเตือนหนักขึ้นทุกครั้ง
จนในที่สุด ท่านเรียกไปคุยส่วนตัว...ยื่นคำขาดบางอย่าง ให้ยอมรับออกมาซะเถอะ
แต่พระใหม่รูปนั้น กลับแสดงท่าทางฉุนเฉียว ฮึดฮัดออกไป
แล้วโทร.ตามญาติให้มารับไปอยู่วัดอื่น....ในทันที
เย็นวันนั้นหลวงพ่อ เรียกครูบา ทั้งหมดมารับทราบ และตักเตือนเรื่องสำคัญ
พระใหม่รูปนั้น...แอบเอาโทรศัพท์มือถือมาใช้ทั้ง ๆ ที่หลวงพ่อท่านห้ามปรามทุกคนไม่ให้ใช้
แต่พระรูปนั้นดื้อ ไม่เชื่อฟัง แถมแอบคุยติดต่อกับใครบางคน และเปิดดูสิ่งไม่สมควรอะไรบางอย่าง
จนในที่สุดได้กระทำผิด...อาบัติสังฆาทิเสส คือการสำเร็จความใคร่ จนน้ำอสุจิเคลื่อน....แตกออกมา

ต้องอธิบายให้ท่านที่ไม่มีความรู้เรื่องอาบัติ การทำผิดละเมิดข้อห้าม ของพระสงฆ์
อาบัติ มี 2 ประเภท คือ ครุกาบัติ แปลว่า...อาบัติหนัก และลหุกาบัติ แปลว่า...อาบัติเบา
อาบัติหนัก ที่มีโทษร้ายแรง มี 2 อย่างคือ ปาราชิก และ สังฆาทิเสส
อาบัติเบา อาบัติที่ไม่มีโทษร้ายแรงเท่าครุกาบัติ มี 5 อย่าง คือ อาบัติถุลลัจจัย , ปาจิตตีย์ , ปาฏิเทสนียะ ,ทุกกฏ , ทุพภาสิต

อาบัติหนัก ถ้าปาราชิก มีเพศสัมพันธ์ ขโมยทรัพย์สิน ฆ่าคน และคุยโม้โอ้อวดอ้างว่ามีฤทธิ์เดช ทั้ง ๆ ที่ไม่มีจริง
อาบัติประเภทนี้ เปรียบเหมือนโทษประหารจากความเป็น...พระ

แต่...อาบัติสังฆาทิเสส นั้นเบากว่าออกไปทางแนวเรื่อง ทางเพศ แบบสำเร็จความใคร่ เกี้ยวพาราสีจีบสาว กกกอด...แต่ไม่กับถึงสอดใส่
โทษที่ได้รับไม่ถึงประหารจากความเป็น พระ แต่ก็หนักหนาเพราะเป็นโทษ...ประจาน
เพราะต้องไปสารภาพผิดต่อหน้า พระสงฆ์ด้วยกันที่อยู่ในวัดนั้น และพระ ที่มาจากที่อื่นด้วย
แล้วต้องถูกกักขัง ให้สำนึกตัวหลายวัน...เท่านั้นยังไม่จบ นะครับ
ยังต้องไปนิมนต์ พระสงฆ์ จำนวน 20 รูปมาประชุมกันสวดบทพิเศษที่เรียกว่า...สวดอัพภาน

หลวงพ่อ...ท่านยังอธิบายเพิ่มเติมว่า
ผู้ที่เป็น พระ ได้กระทำผิด ปาราชิก ถึงจะหมดจากความเป็นพระแล้ว ไม่ใช่ว่าจะหมดเรื่องแค่นั้น นะ
แต่บุญกุศล บารมี ที่เคยทำสะสมมาทุกภพ ทุกชาติต้องเป็นอันยกเลิก หายสูญสิ้นไปหมด
ผู้ที่ได้ทำผิด ปาราชิก แล้วชีวิตที่เหลือจะไม่ได้ดี ไม่มีความสุขแน่นอน จะไปตกระกำลำบาก ไม่มีบุญกุศล หรือเทวดาช่วยเหลืออีกเลย
ส่วนการทำผิด สังฆาทิเสส แล้วปกปิดไม่ยอมรับ ไม่ยอมบอกใคร....
บุญกุศล ที่เคยทำสะสมมาทุกภพ ทุกชาติต้องเป็นอัน...หยุดพัก สต๊อปไว้ ไม่ให้ผลใด ๆ จนกว่าจะได้มาทำการสารภาพผิด
หลวงพ่อ....ท่านเป็นห่วงนักหนา เกรงว่าจะมีลูกศิษย์ของท่าน ก้าวล่วงไปทำผิดข้อนี้เข้า
ท่านทั้งย้ำ ทั้งเตือน ทั้งคอยระแวดระวังในเรื่องนี้อย่างมาก ....ท่านถึงคอย สแกน ตรวจสอบจิตใจของพวกเราถี่ยิบ
อยู่ใกล้ท่าน ถึงต้องภาวนา...พุ ท โ ธ กำกับจิตใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา
หลายครั้งที่นั่งรถตู้ไปที่อื่น เป็นชั่วโมง...ครูบา และผมต้อง บริกรรมภาวนาอย่างหนักแน่นตลอดทาง เหนื่อยยย มั้ยล่ะครับ

พระบวชใหม่ อีกหลายรายที่ทนการฝึกเข้มข้น ของหลวงพ่อ...ไม่ไหว ก็ลาสิกขาออกไป
บางคน ท่านไม่ยอมให้ลาสิกขา หนีไปขอสึกที่วัดอื่นก็เยอะ
แต่ขนาดท่านเข้มขนาดนี้ ก็ยังมี ครูบา แหกคอกออกแนวแปลกประหลาดหลายท่าน
บางท่าน ก็ชอบทำสมาธิ แล้วจิตโลดโผนโจนทะยาน ได้ฤทธิ์น้อย ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็นึกว่าตนเอง สำเร็จบรรลุธรรมแล้ว
พอหลวงพ่อ ท่านตักเตือนว่า ผิดทางแล้ว ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไปเอง
กลับโมโหโทโส หาว่าหลวงพ่อ...ใจแคบ ไม่ยอมรับว่าคนอื่น ก็เก่งได้เหมือนกัน
หลวงพ่อ พยายามโน้มน้าว แก้ไขความเห็นผิดสารพัดวิธี ก็ไม่สำเร็จ หนีเตลิดเปิดเปิงออกจากวัดไปเป็นปี
ออกไปเทศนาอวด แสดงฤทธิ์วุ่นวายไปทั่ว ...ท้าทายครูบาอาจารย์ไปหมดทุกที่ 
เคยถูกต้อนย้อนถามพระวินัย ความรู้ทางธรรม ก็ไปโมโหเค้าอีก
ครั้งสุดท้ายไปอวดแสดงฤทธิ์ อวดตบะเดชะ....อดอาหาร จนตายในที่สุด
สิ้นลมแล้ว บรรดาลูกศิษย์ที่หลงเชื่อ ยังคิดว่าท่านกำลังเข้า ฌานสมาบัติชั้นสูง....
ผ่านไปหลายวันจนเริ่ม เน่ากลิ่นโชยแล้วนั่นแหละถึงรู้ว่า ตายจริง ๆ 
พ่อแม่ มาขอเอา ศพ มาเผาที่วัดป่า...แห่งนี้ หลวงพ่อ ก็ใจอ่อน แต่ชาวบ้านประท้วง ไม่ยอมท่าเดียว

ว่าไปแล้ว วัดป่า ก็เป็นสถานที่อันน่าเกรงกลัวเหมือนกันนะครับ
คนที่ก้าวเข้ามาแล้ว ตั้งใจดี มีความนอบน้อม สนใจธรรมะของพระพุทธเจ้า...ก็จะได้เต็มเปี่ยม
แต่ถ้าใครจิตใจไม่สะอาด มาด้วยความโลภ อยากได้ฤทธิ์เดช หรือคิดว่ามาวัดป่าแล้ว จะเฮง ๆ รวย ๆ มาด้วยความโลภ
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเค้า จะกลายเป็นพิษภัย บาปกรรม เป็นทวีคูณ
หลวงพ่อ...ท่านเคยเปรียบว่า ศีล ก็เปรียบเหมือน...สปริง
ยิ่งถือศีลมาก ยิ่งเหมือนสปริง ที่มีขดลวดมาก จะยิ่งส่งพลัง ดีดสะท้อนไปได้ไกลมาก
แต่...ถ้าตั้งสัจจะ ว่าจะถือศีลมากข้อเท่าไหร่ ผลสะท้อน แรงดีด ก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณ
ทำดี ตั้งใจปฏิบัติฯ ภาวนาดี ก็ยิ่งดีดสะท้อน รุนแรง ได้มรรคได้ผลทวีคูณ
แต่ในทางกลับกัน เป็น พระ มีสัจจะว่าจะอยู่ในพระวินัยศีล 227 แล้วทำเหยาะแหยะ ย่อยนาน
แรงดีดสท้อนยิ่งส่งไปลง นรก เร็วเป็นทวีคูณ

วัดป่า....ก็น่า สะพรึงกลัว ด้วยเหมือนกันนะ

อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564

วัดป่า...มหาสนุก 23
https://ppantip.com/topic/39215804