สวัสดีค่ะหนูอายุ 21 ปีปัจจุบันเป็นพนักงานต้อนรับบริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ก่อนหน้านี้ 1 ปีย้อนหลังหนูคบกับแฟนอายุ 23 ปีอยู่ด้วยกันมา 4 ปีคบกันตั้งแต่มัธยมพ่อแม่หมั้นหมายไว้พ่อแม่รู้ทั้งสองฝ่ายหนูย้ายมาเรียนต่อในกรุงเทพฯค่ะโดยอาศัยอยู่กับแฟนที่บ้านพ่อกับแม่แฟนที่กรุงเทพฯหนูก็เรียนภาคพิเศษทำงานด้วยเรียนด้วยส่วนแฟนหนูก็ทำงานอย่างเดียวส่งหนูเรียนหนูมีความสุขดีค่ะแต่ก่อนที่หนูจะมีความสุขแฟนหนูก็เป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงติดเพื่อนติดเกมติดเหล้าและติดยาแต่ช่วงที่ไม่อยู่ด้วยกันในกรุงเทพฯเขาก็เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อหนูไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะทำแต่งานเราเบื่อก็ไม่ค่อยได้กินและที่สำคัญเขาเลิกยาค่ะอยู่กันมาสักพักตอนนี้หนูออกจากที่ทำงานเดิมแล้วมาทำงานกับแฟนพ่อแม่แฟนเห็นด้วยเพราะจะได้ไม่เปลืองค่าใช้จ่ายพ่อแม่แฟนทำงานรับเหมาติดกระจกทั้งคอนโดมีลูกน้อง 20 กว่าคนพ่อแม่แฟนอยากให้หนูไปดูงานแทนไปกับแฟนหนูหนูก็ไปดูงานกับแฟนหนูไปเจอโฟร์แมนที่เป็นเจ้านายของแฟนหนูที่มาคุมงาน ชีวิตตลกมากเลยค่ะเขาชอบหนูทั้งนั้นที่หนูก็มีแฟนหนูยอมรับว่าหนูไม่ได้คิดอะไรกับเขาจริงๆตอนแรกเขาซื้อมากเลยค่ะพยายามทุกอย่างซื้อของฝากคนนั้นคนนี้มาให้หนูซื้อผลไม้ซื้อขนมอำนวยความสะดวกในทีมหนูทุกอย่าง และเขาก็ค่อนข้างที่จะเปิดเผยเหมือนทำให้รู้เลยว่าเขาชอบหนูถึงหนูจะมีแฟนก็ตาม แฟนหนูเริ่มไม่พอใจก็เลยทะเลาะกันแต่หนูยอมรับว่าตอนนั้นหนูไม่ได้คิดอะไรกับโฟร์แมนจริงๆก็เริ่มระหองระแหงกันมามีทะเลาะกันบ่อยแฟนหนูก็จะออกไปกินเหล้าทั้งที่ไม่ไปมาแล้วช่วงนึงช่วงนี้หนูอยู่คนเดียวหนูเขาจะได้คุยกับโฟร์แมนแล้วมันทำให้เรารู้สึกดีเขาใช้ช่วงเวลานี้เป็นโอกาสที่จะเข้าหาหนูมากขึ้นค่ะจนหนูเริ่มรู้สึกดีแต่หนูก็ไม่ได้คิดอะไรเกินนั้นเลยนะคะหนูสาบานจริงๆจนกระทั่งเรื่องมันเกินเลยเขาพูดกับคนอื่นว่าเขาชอบหนูจริงๆแล้วพ่อกับแม่แฟนหนูก็เลยมาบอกหนูว่าให้หยุดสงสารลูกชายเขาหนูก็เลยตัดสินใจไม่ไปทำงานกับแฟนเพื่ออยากให้แฟนสบายใจหนูก็เอามาอยู่บ้านเฉยๆไปเรียนอย่างเดียวหนูก็เลยติดต่อกับพี่สาวตัวเองที่อยู่ในกรุงเทพฯเพื่อที่จะหางานใหม่ทำ และแล้วก็ได้งาน วันนั้นหนูคุยกับแฟนตอนเย็นพรุ่งนี้ช่วงบ่ายให้ไปส่งหาพี่สาวเพื่อที่จะไปสัมภาษณ์งานอยู่กับแฟนก็ตกลงกันดีๆแต่ทันใดนั้นก็มีข้อความจากโฟร์แมนซึ่งไม่ได้คุยกันมาสักพักแล้วตั้งแต่หนูเลือกไปทำงานกับแฟนมาอยู่บ้านส่งข้อความมาว่าพรุ่งนี้ว่างไหมไปกินข้าวกัน ด้วยความที่หนูไม่มีอะไรปิดบังแฟนหนูแล้วกันหนูก็ดันเป็นคนเห็นข้อความก็เลยกลายเป็นว่าเขาเข้าใจว่าหนูโกหกเขาว่าจะไปสัมภาษณ์งานที่จริงหนูมีนัดกับโฟร์แมนก็เลยทะเลาะกัน แต่ในใจหนูคืออธิบายทุกอย่างด้วยความบริสุทธิ์ใจเขาก็ไม่ฟังก็หนูก็จำใจที่จะต้องออกมาสัมภาษณ์งานเพราะหนูคิดว่าเอางานไว้ก่อนแล้วหนูจะกลับมาง้อเขาทีหลังหนูไปสัมภาษณ์งานแล้วหนูก็ได้งานจริงๆพอหนูสัมภาษณ์เสร็จหนูก็โทรไปบอกเขาด้วยความดีใจบอกแฟนหนูว่าหนูได้งานแล้วหนูจะกลับบ้านแล้วแต่ด้วยความที่เขาโกรธและไม่ยอมฟังไม่มีเหตุผลเลยเขาก็ยังโวยวายเหมือนเดิมว่าไปสัมภาษณ์งานหรือไปไหนมาสุดท้ายเราก็ทะเลาะกันไม่เข้าใจกันวันนั้นหนูก็เลยตัดสินใจนอนที่ห้องพี่สาวไม่กลับไปหาเขาและเราก็ทะเลาะกันมายืดยาวจนสุดท้ายหนูก็ไม่กลับไปเลยหนูกลับไปเก็บแค่เสื้อผ้าหนูก็กลับมาเพราะหนูต้องมาทำงานที่นี่กับพี่สาวจนเวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ไม่มีวี่แววว่าจะคุยกันรู้เรื่องหนูจะได้ตัดสินใจเช่าห้องคิดว่าเขาหายโกรธเขาคงจะมาอยู่กับหนูเพราะมันใกล้ที่ทำงานหนูส่วนเขาก็ให้เขาเที่ยวขับรถไปทำงานเอาทำไมหรือคะและสุดท้ายเราก็เลิกกันเพราะระยะห่างหนูก็มาจับได้ทีหลังว่าเขามีคนใหม่หนูเลยตัดสินใจคบกับโฟร์แมนแบบจริงจังเดี๋ยวเขาบอกเขามาปีนึงแล้วค่ะจนตอนนี้แต่เขาไม่เป็นอย่างฝันนะคะเพราะที่ผ่านมาหนูไม่กล้าอะไรมากมายเพราะหนูก็มีแฟนอยู่แต่หนูตัดสินใจเขาว่าเขาเพราะแฟนหนูก็มีคนใหม่แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะชีวิตเหมือนละคร
หนูคบกับเขามาสักพักเขาเหมือนมาดามใจหนูหนูเสียใจมากเขาก็เข้ามาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างจนปีนึงเขาได้บอกความจริงกับหนูว่าเขามีครอบครัวแล้วหนูช็อคมากค่ะหนูทำอะไรไม่ถูกหนูถามเขาว่าเขาจะเอายังไงต่อเขาบอกว่าเขารักหนูเขาอยากให้อยู่อย่างนี้ก่อนได้ไหมเขาตัดสินใจเลือกใครไม่ได้เลย หนูสับสนและเสียใจมากค่ะหนูงงว่าทำไมเขาไม่บอกหนูตั้งแต่แรกเขาเข้ามาทำดีกับหนูทุกอย่าง ทั้งที่ตอนแรกหนูไม่ได้รู้สึกกับเขาจนเวลาผ่านมาเดี๋ยวนี้ปีกว่าหนูกลายเป็นรักเขาหนูก็ยอมค่ะยอมทนเป็นเมียน้อยหนูก็อยู่ในส่วนของหนูจนมาอีกสักพักเขาก็มาบอกความจริงกับหนูว่าเขามีลูกสาวซึ่งอายุเท่ากับหนูแต่ไม่ใช่ลูกสาวที่อยู่กับภรรยาคนปัจจุบันแต่เป็นลูกสาวที่เกิดกับภรรยาคนเก่าอีกคนตอนนั้นที่หนูได้ฟังหนูเหมือนล้มทั้งยืนมืดไปหมดหนูไม่คิดว่าทำไมหนูต้องมาเจออะไรแบบนี้หนูทำอะไรไม่ถูกค่ะหนูตัดสินใจห่างกับเขาสักพักช่วงนั้นเองเหมือนหนูมีบุญแฟนเก่าหนูก็กลับมาค่ะโทรกลับมาบอกว่าคิดถึงหนูเหมือนเดิมให้อภัยในทุกสิ่งที่หนูทำหนูดีใจมากค่ะหนูคุยกับแฟนเก่าหนูเหมือนเดิมแล้วหนูก็ไม่ได้สนใจโฟร์แมน แต่หนูก็ยังติดต่อกับโฟร์แมนคนนั้นอยู่นะคะแต่ไม่ได้ให้เขามาหามาเจอหรือถ้าเจอกันหนูก็จะไปกินข้าวข้างนอกแค่นั้น สรุปคือหนูก็ยังมีทั้งสองคนอยู่แบบนี้...


......แต่แฟนเก่าหนูครั้งนี้เหมือนแย่มากกว่าเดิมค่ะเขากลับไปเล่นยาติดเพื่อนกินเหล้าหนักกว่าเดิมคือตอนนี้เขาไม่ทำงานเลยเขาขายทุกอย่างที่เขามีเพื่อซื้อยาในช่วงที่เราเลิกกัน ขายโทรศัพท์ ขายทอง โขมยเงินแม่ ติดหนี้ร้านค้า ร้านกับข้าวเขาแย่มากค่ะผิดกับตอนที่มีหนูอยู่ด้วยมากเลย หนูเสียใจมากเลยค่ะไม่รู้จะโทษตัวเองที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้หรือว่าโทษเขาเองที่เขาทำตัวเองหนูสับสนหนูไม่รู้จะทำยังไง

.......แล้วโฟร์แมนก็เริ่มมีเรื่องขึ้นมาตลอด ความจริงเริ่มกระจ่างทีละนิด เขาติดหนี้พนันเป็นแสนค่ะแต่เขาไม่เคยบอกหนูเลยหนูไม่เคยรู้เลยว่าเขาไปเล่นตอนไหนเขาติดพนันเป็นแสนบางวันตังค์100นึง 200 เขายังโทรมาบอกให้หนูโอนให้จะซื้อข้าวเขาอายุ 43 ปีแล้วค่ะ เขาเป็นหนี้บัตรเครดิต หนี้นอกระบบ หนี้ค่าหวย สารพัด เขาชอบให้หนูไปหาเงินกู้ให้ แต่ละวิก เขาหาไม่ได้ให้ตังค์หนูใช้เลยมีแต่ยืมด้วยซ้ำ แลกเงินภรรยาเขาเขาก็ไม่มีให้วันนึงหนูได้คุยกับพี่ที่ทำงานเขาเป็นผู้หญิงเขาบอกว่าโฟร์แมนเนี้ยวันๆนั่งเล่นแต่ไพ่ออนไลน์ยืมตังค์แม่บ้านในออฟฟิศเป็นแสนงานการไม่สนใจทำโดนเจ้านายด่าทุกวันบวกกับที่หนูคุยกับเขาบางครั้งเขาจะมาระบายว่าเขาโดนเจ้านายว่าอย่างนั้นอย่างนี้หนูก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรใครถูกใครผิดหนูก็ได้แต่ฟังเขา จนล่าสุดปัจจุบันตอนนี้เขาโดนย้ายออกจากออฟฟิศค่ะเขาไปทำงานที่โรงงานเงินเดือนเขาลดน้อยลงมาก เขามีแค่รถมอเตอร์ไซค์คันเดียวที่กำลังผ่อนอยู่เขาไม่มีบ้านไม่มีรถใหญ่มีแต่บ้านที่ต่างจังหวัดบ้านพ่อแม่เขาหนูเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขาอยู่กับภรรยาเขาคนปัจจุบันนี้ก็อยู่ห้องเช่าเล็กๆในซอยสุขสวัสดิ์แต่เขาไม่มีลูกกับภรรยาคนปัจจุบันนะคะ

หนูเหนื่อยใจมากเลยค่ะปัญหาของหนูคือแฟนเก่าก็แย่มากติดเหล้าติดยาส่วนคนที่หนูอุตส่าห์ทิ้งมาอยู่ด้วยหนูก็กลายเป็นเมียน้อยแถมเขาเป็นหนี้เป็นสินรับผิดชอบชีวิตตัวเองก็ไม่ได้ขูดรีดหนูด้วยซ้ำหนูจะทำยังไงดีคะทุกวันหนูนอนไม่หลับไม่รู้จะทำยังไงดี