คือจริง ๆ  ก็พยายามทำใจ
ท่องไว้เสมอว่า  เลี้ยงหมาจรต้องทำใจ
.....
เลี้ยงหมาจร  เก็บหมาโดนทารุณกรรมมาเลี้ยง
อุ้มหมาที่โดนทิ้งมาเลี้ยง
ก็มาก  นานเกิน 13  ปี
......
พยายามทำใจให้เป็นสุข
แต่ก็ไม่สามารถทำได้
เคยคิดจะเลิกเลี้ยง  เลิกตระเวณให้อาหาร
แต่ก็อดทนต่อความสงสารไม่ได้
........
แต่ละเคส   มันเจ็บปวด
สำหรับคนรักหมา
สารพัด  เกินจะบรรยายหมด
ผมต้องสละเวลา  
เงินเดือน  แทบไม่เหลือ
ก็โอเค   อันนี้เต็มใจทำ
.....
แต่ที่เครียด  ที่นอนไม่หลับก็คือ
น้องหมาโดนปล่อยเพิ่มขึ้น
โดนทิ้งอย่างไม่น่าเชื่อ
น้องหมาอดอาหาร
ชีวิตน้องหมาที่โดนทิ้ง  เสี่ยงอันตราย
หมาหายไปอย่างไร้ร่องรอย
หมาโดนทำร้าย
หมาวิ่งตาม  หาที่พึ่ง  
แต่ไม่สามารถช่วยได้
หมาต้องนอนข้างถนน
ต้องตากฝน  
โดนไล่
........
ที่เล่ามานี้  ในพื้นที่อำเภอเมืองบุรีรัมย์
......
ผมมีอาการเครียดสะสม
บางคืนนอนไม่หลับ
ทำใจไม่ได้
ไม่รู้ว่าระหว่างหมากับผม
อะไรจะตายก่อน
จริง ๆ  ครับ
.......
จะทำอย่างไรดี