Age of consent ในกฎหมายไทยคือ 15 ปี หรือ 18 ปี ?

       จาก กฏหมายอาญา มาตรา 277 ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกิน   15 ปีซึ่งมิใช่ภริยาหรือสามีของตน โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท

              มาตรา 279 ผู้ใดกระทำอนาจารแก่เด็กอายุยังไม่เกิน 15 ปี  โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสิบปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
v
v
v

คือ อายุที่ ผู้หญิง-ผู้ชายอายุเกิน  15 ปี  สามารถมีเพศสัมพันธุ์โดยไม่ผิดกฎหมาย อย่างที่เราเข้าใจ ถูกมั้ย ?    เราไปอ่านจากระทู้ นี้  https://ppantip.com/topic/32416744   

 ในความเห็นที่ 14  บอกว่า  Age of consent คือ 15   

                    แต่ทำไมใน มาตรา 319  ผู้ใดพรากผู้เยาว์อายุกว่าสิบห้าปี แต่ยังไม่เกินสิบแปดปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล เพื่อหากำไร หรือเพื่อการอนาจาร โดยผู้เยาว์นั้นเต็มใจไปด้วย ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่สี่หมื่นบาทถึงสองแสนบาท
ผู้ใดโดยทุจริต ซื้อ จำหน่าย หรือรับตัวผู้เยาว์ซึ่งถูกพรากตามวรรคแรก ต้องระวางโทษเช่นเดียวกับผู้พรากนั้น
 
                        ถ้าอ่านจากตัวบทนี้ก็คือ อายุมากกว่า 15 ปี แต่ไม่ถึง   18 ปี ก็ยังไม่ใช่ อายุที่ เป็น  Age of consent  อยู่ดีใช่มั้ยเพราะถ้ามีการทำอนาจาร ก็ยังผิดกฎหมายถึงเจ้าตัวจะยินยอม  มีคำพิพากษาที่สนับสนุนเรื่องนี้คือ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2492/2552
                        ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ตาม ป.อ. มาตรา 317 ถึงมาตรา 319 กฎหมายมุ่งคุ้มครองอำนาจปกครองของบิดามารดา ผู้ปกครองหรือผู้ดูแล มิใช่ตัวผู้เยาว์ผู้ถูกพราก ทั้งนี้เพื่อมิให้ผู้ใดมาก่อการรบกวนหรือกระทำการใดๆ อันเป็นการกระทบกระทั่งต่ออำนาจปกครอง ไม่ว่าจะโดยตรงหรือโดยปริยาย ไม่ว่าผู้เยาว์จะไปอยู่ที่แห่งใด หากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแลยังเอาใจใส่อยู่ ผู้เยาว์ย่อมอยู่ในอำนาจปกครองดูแลของบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแลตลอดเวลา นอกจากนี้กฎหมายมิได้จำกัดว่าพรากโดยวิธีการอย่างใด และไม่ว่าผู้เยาว์จะเป็นฝ่ายออกจากบ้านไปเองโดยมีผู้ชักนำ หรือไม่มีผู้ชักนำก็ตาม ก็ย่อมเป็นความผิดทั้งสิ้น การที่ผู้เยาว์ไปหาจำเลยที่บ้าน ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายนัดหมายชักชวนกันก่อนแล้วจำเลยร่วมประเวณีกับผู้เยาว์ โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือความยินยอมจากบิดามารดาของผู้เยาว์ ย่อมทำให้อำนาจปกครองดูแลบุตรผู้เยาว์ถูกพรากจากไปโดยปริยาย และการที่ผู้เยาว์โทรศัพท์หาจำเลยว่าจะหนีออกจากบ้านไปพัทยาและนัดพบจำเลย เมื่อพบกันจำเลยไม่ยอมให้ผู้เยาว์ไปตามลำพัง แต่จำเลยขอไปด้วย โดยเปิดห้องพักอยู่ด้วยกัน 2 คืน ผู้เยาว์เป็นคนชำระค่าห้องพักและค่าใช้จ่าย ทั้งผู้เยาว์ยังให้เงินจำเลยเป็นค่าใช้จ่ายในการหลบหนีด้วยก็ตาม แต่จำเลยได้ร่วมประเวณีกับผู้เสียหายทุกคืน พฤติการณ์จำเลยมิใช่การไปเป็นเพื่อนแต่เป็นการพรากผู้เยาว์ไปเพื่อการอนาจารทั้งสองกรณี
จากอุทาหรณ์ข้างต้น แม้ว่าเด็กจะหนีออกจากบ้าน หรือเป็นฝ่ายนัดพบก่อน หรือเป็นฝ่ายชำระค่าห้องพักและค่าใช้จ่ายอื่นก็ตาม ถ้าพรากผู้เยาว์ไป เพื่อหากำไร หรือเพื่อการอนาจารก็เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 319 ทั้งนั้น
v
v
v
สรุป คือ กรณีที่พรากผู้เยาว์อายุกว่า 15 ปี แต่ไม่เกิน 18 ปี หากพรากผู้เยาว์ไป เพื่อการอนาจาร   ( ในกรณีเรื่องการมีเพศสัมพันธ์แบบ  เต็มใจ )   ก็มีความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 319 อยู่ดี  กฏหมายบอกว่า อายุไม่เกิน 18 แต่ไม่ได้บอกว่าเพศไหน ซึ่งก็คือ ใครก็ตามที่อายุไม่เกิน 18 ก็สามารถฟ้องได้แม้น ทั้งสองฝ่ายจะอายุ มากกว่า 15 แต่ไม่ถึง 18 


 แสดงว่า  Age of consent  ในกฎหมายไทยคือ  18  ไม่ใช่ 15   ปี ? 

  คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4024/2534  การกระทำอนาจารคือการกระทำที่ไม่สมควรในทางเพศ เพียงแต่กอดจูบลูบคลำ แตะต้องเนื้อตัวร่างกายในทางไม่สมควรก็เป็นความผิดสำเร็จแล้วส่วนการกระทำชำเราจะเป็นความผิดสำเร็จเมื่อใช้อวัยวะเพศของชายบังคับใส่ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยวะเพศของหญิง การกระทำชำเราจึงรวมถึงการกระทำอนาจารอยู่ในตัว 
  คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2049/2550  การกระทำอนาจาร คือ การกระทำที่ไม่สมควรในทางเพศ เพียงแต่กอดจูบลูบคลำ แตะต้องเนื้อตัวร่างกายในทางไม่สมควรก็เป็นการอนาจารแล้ว ส่วนการกระทำชำเรานั้นเป็นการกระทำถึงขั้นใช้อวัยวะเพศของชายใส่ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยวะเพศของหญิง การกระทำชำเราจึงรวมถึงการกระทำอนาจารอยู่ในตัว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่