มีคนๆนึงที่เคยมีความสัมพันธ์กันในช่วงเวลานึง แต่ตอนนี้ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้ติดต่อกันอีกแล้ว ไม่มีแม้แต่ความคุ้นเคยใดๆ จนเหมือนหายไปจากชีวิตของกันและกันจริงๆ มันคงไม่มีอะไรยึดเหนี่ยวเราอีกแล้ว และเราก็คิดเสมอว่าคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาแล้ว แต่ทำไมเหมือนเราไม่เคยลืมเขาเลย... มันอธิบายไม่ถูก เหมือนเพลงลุลาเลยจริงๆ ฟังครั้งแรกยังแบบ..เห้ยย! เพลงนี้มันช่าง... คนแต่งเค้ารู้สึกยังไงนะตอนเขียนเพลงนี้ เขาเจออะไรมา มันเหมือนจะมูฟออนแต่ก็เศร้าแต่ก็มีความสุขแต่ก็เหงาในเวลาเดียวกัน
เคยมีใครบางคนที่ "ไม่อยู่ในชีวิตแต่อยู่ในหัวใจ" กันมั้ย?