คือเรามีเพื่อนอยู่1คน ค่อนข้างสนิทกันพอสมควรตอนม.ต้นอยู่ห้องเดียวกันแต่เราอยู่กันคนละกลุ่ม ไปไหนด้วยกันบ่อย แต่พอมาตอนม.ปลายเราอยู่กลุ่มเดียวห้องเดียวกันเหมือนเดิมค่ะแล้วเรา2คนก็ได้รวมกลุ่มกับเพื่อนคนอื่นๆอีก ช่วงแรกก็ไม่มีปัญหาอะไรปกติ เราค่อนข้างจะมองออกว่าเขาจะงอน โกรธตอนไหนหรือมีความสุขตอนไหน แต่สิ่งที่เราห่วงเขามากที่สุดคือเขาเหมือนเป็นคนที่ต้องการให้คนอื่นสนใจเขาตลอดเวลาถ้าหากว่ามีใครโดดเด่นกว่าเขาเขาจะนอยคนๆนั้นเลยเหมือนเขาต้องการเป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆตลอดเวลา เหมือนเขารู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่นก็เลยเปลี่ยนจุดยืนไปเรื่อยๆเพื่อหาความชนะ เขาขี้ประชดมากๆ
มีครั้งนึงที่ต้องสอบปฏิบัติแล้วเขาทำไม่ได้เขาอยู่ ซ้อมกับเราก็ปกติดีถึงทำไม่ได้เราก็พยายามเทรนเขาว่าต้องแบบนี้นะหรือถ้ายังไม่ได้ลองแบบนี้นะแต่พอซ้อมกับเพื่อนหมู่มากเขาก็ร้องไห้ออกมา
เรามองว่ามันดูไร้เหตุผลที่แบบถ้าเพื่อนAสนใจเรามากกว่าเขาจะนอยเราแล้วไม่คุยกับเราเลย อีกอย่างเราห่วงเขาอยากเตือน แต่เรารู้เลยว่าถ้าเราเตือนเขาเราเสียเขาไปแน่นอน ยิ่งเราห่วงเขามากเท่าไรแต่เรารู้ว่าเขาไม่ไว้ใจเราเราก็เสียใจอะแล้วทุกคนก็เจอเขาทำนิสัยแบบนี้ใส่ แต่เราพยายามอดทน แล้วเราก็เชื่อว่าเราทนเขาได้ตลอดแต่เรากลัวว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจเขา
เราอยากถามว่า
เราจะมีวิธีไหนที่คุยกับเพื่อนได้บ้าง?
หรือคนแบบนี้ในทางจิตวิทยาเรียกว่าอะไร เป็นแบบไหน?
นิสัยที่ทำจนเคยชิน
มีครั้งนึงที่ต้องสอบปฏิบัติแล้วเขาทำไม่ได้เขาอยู่ ซ้อมกับเราก็ปกติดีถึงทำไม่ได้เราก็พยายามเทรนเขาว่าต้องแบบนี้นะหรือถ้ายังไม่ได้ลองแบบนี้นะแต่พอซ้อมกับเพื่อนหมู่มากเขาก็ร้องไห้ออกมา
เรามองว่ามันดูไร้เหตุผลที่แบบถ้าเพื่อนAสนใจเรามากกว่าเขาจะนอยเราแล้วไม่คุยกับเราเลย อีกอย่างเราห่วงเขาอยากเตือน แต่เรารู้เลยว่าถ้าเราเตือนเขาเราเสียเขาไปแน่นอน ยิ่งเราห่วงเขามากเท่าไรแต่เรารู้ว่าเขาไม่ไว้ใจเราเราก็เสียใจอะแล้วทุกคนก็เจอเขาทำนิสัยแบบนี้ใส่ แต่เราพยายามอดทน แล้วเราก็เชื่อว่าเราทนเขาได้ตลอดแต่เรากลัวว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจเขา
เราอยากถามว่า
เราจะมีวิธีไหนที่คุยกับเพื่อนได้บ้าง?
หรือคนแบบนี้ในทางจิตวิทยาเรียกว่าอะไร เป็นแบบไหน?