สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราคบกับแฟนมา3ปีแล้วค่ะ ด้วยความที่ตอนคบกันได้2ปีเราเป็นโรคซึมเศร้าโดนพ่อแม่จำกัดโซเชียลไม่สามารถเล่นเกมกับเค้าได้เหมือนเมื่อก่อน ทำให้เค้าต้องไปหาเพื่อนๆเพื่อเล่นเกมโดนไม่มีการทักเรามาค่ะ พออยู่ที่รร.เค้าก็ยังสนใจเพื่อนอยุ่ เราพอเป็นโรคนี้เลยไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะเลยต้องทนนั่งอยู่ในโต๊ะที่แฟนกับเพื่อนเค้าคุยกัน เหมือนเราไม่มีตัวตน ไม่มีการซักถาม จะวีนตอนนั้นก็ไม่ได้ เพื่อนเค้าก็ชอบว่าเราเวลาเราร้องไห้หรือเล่นเกมแบบโง่ๆอะค่ะ(บางเกมดูเข้าใจยากไปหน่อย) เราก็ร้องไห้ เค้าก็ว่าเรียกร้องความสนใจ แฟนเราก็เล่นเกมต่อ แต่ดีค่ะที่ตอนนี้ทุกอย่างดูลงตัวไปนิดหน่อย เราได้นั่งกินข้าวกับเพื่อนแล้ว มีเพื่อนคุยแล้ว แต่เรากับแฟนเราแทบทำตัวไม่เหมือนแฟนกันเลยอะค่ะ ใน1วันที่โรงรร.ได้อยู่ด้วยกันคือตอนเย็นที่เราไปรับ-ส่งเค้าที่บ้าน เสาร์อาทิตย์เราไปหาเค้าไม่ได้ค่ะ พ่อแม่คุมวินัยอยู่ กลายเป็นว่า เค้ามีชีวิตที่ว่าตื่นมาเล่นเกมกับเพื่อน เราก็มีชีวิตที่อ่านนิยาย ไม่ก็คุยกับเพื่อนใหม่ ทำให้เรา2คนห่างกันอยู่ก็ได้ นานๆทีมาเจอกัน

เป็นห่วงว่าความสัมพันธ์แบบนี้จะทำให้ความรักเราแย่ลงอะค่ะ ต้องการให้มันดีขึ้นแบบว่า อย่างน้อยก็คุยกันมากกว่านี้ เราชวนคุยบางทีรอนานจนเราหลับไปแล้วอะค่ะ ถ้าเค้าทักมาเราพร้อมตอบเสมอนะคะแต่ก็คุยกันได้แป๊บเดียวเพราะเรานอนไว

งดดราม่านะคะ