-รักเท่ากันทั้งเว่ยอิงและเจียงเฉิงนั่นแหละค่ะ แต่ปฎิบัติต่อน้องต่างกันตามนิสัยของน้องเฉยๆ
ศิษย์พี่อายุมากกว่าเว่ยอิงและเจียงเฉิงหลายปีอยู่ค่ะ ตอน 2 คนยังเด็ก ศิษย์พี่ก็เริ่มเป็นสาวแล้ว เข้าครัวทำอาหารให้คนในบ้านกินได้แล้ว
พ่อก็ยุ่งในฐานะประมุขตระกูลใหญ่ แม่ก็ยุ่งกับการฝึกคนในตระกูล ดูแล้วศิษย์พี่น่าจะเป็นคนดูแลเจียงเฉิงกับเว่ยอิงแบบเต็มร้อยเลย

เจียงเฉิง เป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ แสดงออกแบบทื่อๆตลอด เพราะเขาต้องการจะเป็นคนที่แข็งเเกร่งและเข้มแข็งค่ะ
เพราะแบบนั้น ถ้าพี่สาวโอ๋เขา มันอาจทำให้เขาเสียความมั่นใจได้ พี่สาวจึงแสดงออกกับเจียงเฉิงแบบนั้น เจียงเฉิงเองก็ดูพอใจกับมันค่ะ
และถึงพี่จะไม่โอ๋เขาแบบเว่ยอิง แต่ก็จะพูดคุยกับเขาเสมอ และสิ่งที่พี่พูดล้วนเป็นสิ่งที่หวังดีต่อเขา และเป็นคำพูดที่แสดงออกว่ารักเขาทั้งนั้น

เว่ยอิง ชัดเจนค่ะว่าติดอ้อนพี่มาตั้งแต่เด็กจนโต น้องขี้อ้อน คนเป็นพี่สาวจะไม่โอ๋ได้ยังไง
ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ๆ แต่พี่สาวดูแลเว่ยอิงมาตลอดตั้งแต่เด็กค่ะ จึงรักเว่ยอิงเหมือนน้องแท้ๆของตัวเอง
และที่เว่ยอิงทำผิดที่ผ่านๆมาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เป็นเพียงความซนตามประสาเด็ก 17 18 พี่จึงไม่เคยว่า
มีที่จินหลิงไถ ที่ครอบครองภูติผีไว้คนเดียว ที่คนอื่นบอกว่าผิด แต่จริงๆมันก็ไม่ได้ผิดซะทีเดียว
ในเมื่อให้ใช้ความสามารถจับเอา ใครมีฝีมือก็ได้เยอะ พี่จึงเข้าข้างเว่ยอิง
จริงๆแล้วพี่ไม่เคยดุหรือว่าทั้งเจียงเฉิงและเว่ยอิงเลยค่ะ เป็นคนที่อ่อนโยนและรักน้องมากๆ

จนมาถึงเรื่องคุณชายจิน เหตุที่พี่สาวไม่โกรธหรือต่อว่าเว่ยอิง เพราะพี่รู้ค่ะว่าเว่ยอิงต้องไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้จื่อเซวียนตายแน่ๆ
มันไม่มีเหตุผลที่เว่ยอิงต้องอยากฆ่าหรือจงใจให้จือเซวียนตายเลยค่ะ พี่จึงคิดว่ามันคือความผิดพลาด เมื่อเป็นความผิดพลาดที่ไม่ต้องการให้เกิด
พี่ที่เลี้ยงเว่ยอิงมาตั้งแต่เด็กย่อมรู้ ว่าหลังเกิดเรื่องนี้ เว่ยอิงต้องเสียใจมากแน่ แล้วการที่เว่ยอิงมาแอบดูพี่ พอพี่รู้ตัวก็รีบหนีไป
แบบนี้ยิ่งชัดเจนว่าน้องกำลังเสียใจ และละอายใจ จนไม่กล้าสู้หน้าพี่ พี่สาวจึงตามไปหาน้องที่ปู๋เย่เทียนค่ะ

ก่อนตายที่ยังคงรักและห่วงเว่ยอิง และดูห่วงมากกว่าเจียงเฉิงนั่น เพราะเจียงเฉิงในฐานะประมุขตอนนั้นไม่มีสิ่งให้พี่กังวลค่ะ
แต่เว่ยอิงที่เสียการควบคุมเพราะวิชามาร ถูกคนทุกตระกูลหมายหัวฆ่านั้นทำให้พี่กังวล
ยิ่งใกล้ตาย ยิ่งคิดว่าจะไม่ได้อยู่เตือนน้อง อยู่ช่วยน้อง ยิ่งทำให้เป็นห่วงน้องยิ่งขึ้น

-เวินฉิง ถ้าตามต้นฉบับนิยาย แทบไม่มีซัมติงกับเว่ยอิงเลยค่ะ เวินฉิงไม่ได้มาเรียนที่กูซู เจอกันครั้งแรกตอนเวินหนิงพาเจียงเฉิงไปให้ช่วยรักษา
ส่วนในซีรีย์ เวินฉิงเป็นรักแรกของเจียงเฉิงค่ะ

ในซีรีย์คิดว่าเวินฉิงมองเว่ยอิงเป็นผู้มีพระคุณค่ะ จึงรู้สึกเจ็บปวดเมื่อตัวเองกับน้องเลือกจะไปตาย ทั้งที่เว่ยอิงยอมเสียทุกอย่างเพื่อช่วย 2 พี่น้องไว้

เวินฉิงมีความรู้สึกต่อเจียงเฉิงค่ะ จึงเก็บหวีของเจียงเฉิงติดตัวมาตลอด ในตอนที่เจียงเฉิงเอาหวีวางไว้บนโต๊ะ คือให้เวินฉิงตัดสินใจค่ะ
การที่เวินฉิงรับหวี ที่คนจีนถือว่าเป็นของสำหรับให้คนรักจากเจียงเฉิงมา นั่นแสดงว่าเวินฉิงเองก็มีความรู้สึกต่อเจียงเฉิง และรับรู้ความรู้สึกเขาค่ะ

หลังต้องคืนหวีกัน ทั้ง 2 คนจึงนอนไม่หลับทั้งคู่ เพราะต่างก็ยังมีความรู้สึกต่อกัน
แต่เวินฉิงรู้ดีว่าด้วยฐานะประมุขเจียง เจียงเฉิงไม่สามารถยื่นมือมาช่วยตน
และเจียงเฉิงเองก็รู้ดีว่าไม่อาจยืนมือช่วยเวินฉิง เจียงเฉิงได้ตัดสินใจเลือกชีวิตของเว่ยอิงที่เป็นพี่ชายตั้งแต่ตอนอยู่ในถ่ำสยบมารแล้ว
เจียงเฉิงเลือกปล่อยมือจากเวินฉิง บอกให้เว่ยอิงทิ้งคนสกุลเวิน แล้วกลับบ้านด้วยกัน เพราะเขารักเว่ยอิงมากกว่าที่รักเวินฉิงค่ะ

เจียงเฉิงเคยพูดไว้ว่า หลานจ้านกับจื่อเซวี่ยนจะตายก็ช่าง แต่ต้องไม่ใช่คนในครอบครัวเราที่ตาย เว่ยอิงทำไมต้องไปช่วย 2 คนนั้นด้วย
ตอนนี้ก็เหมือนกัน สำหรับเจียงเฉิง คนสกุลเวินจะตายก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่พี่ชายเขาที่ตาย เพราะเจียงเฉิงไม่สามารถเสียคนในครอบครัวไปได้อีกแล้ว