สวัสดีฮะทุกท่าน
วันนี้เราจะมารีวิวประสบการณ์อันแสนเจ็บหนวด เฮ่ย! เจ็บปวดของเรา
เราเป็นสตรีผู้มีขนหน้าแข้งกวนใจมาช้านาน
มันหนามากกกกกเหมือนขนขาผู้ชายเลย
ทำให้เรามีอุปสรรคในการแต่งตัวแบบหญิงๆ มาตลอด

น่าเสียดายที่ไม่มีภาพปลากรอบของช่วงที่ยังไม่ทำอะไร
ช่วงนั้นคือดกกว่าในภาพที่จะแปะต่อไปนี้มาก แต่เราหาไม่เจอ
เพราะถ่ายไว้เมื่อ 10 ปีที่แล้ว หาไฟล์ไม่เจอจริงๆ ขออภัย OTL

อ่ะ มีภาพนี้แทน

นี่เป็นภาพขาที่ผ่านการทำโน่นนี่มาพอสมควรแล้ว
ทั้งยิง NLP เฮ่ย! LPN เฮ่ย! NPL เฮ่ย! IPL เฮ่ย! ถูกแล้ว!!
เราเคยยิง IPL เสียเงินเป็นหมื่นๆ
ด้วยความเชื่อหมดหัวใจตามที่เขาโฆษณาไว้ว่านี่เป็นการกำจัดขน "ถาวร"
แต่พอทำเสร็จผ่านไปปีกว่าๆ มันก็ขึ้นมาอีก พรึ่บๆ แบบในภาพเนี่ย
โกรธอ่ะ เสียเงินไปก็ไม่ใช่น้อยๆ

ถามว่าทำไมไม่ใช้เครื่องถอนเอา?
คือก่อนหน้านั้นเราก็ใช้วิธีนี้แหละ พบว่าช่วงแรกๆ ก็เนียนดีอยู่หรอก
แต่พอขนมันจะขึ้นเท่านั้นแหละ ขาเราก็คันยิบๆ จนเป็นแผล ลาย เละเลย
เราลองขัดผิวก็แล้ว สครับก็แล้ว ก็ไม่หาย ตามรูป


ลองทั้งแว็กซ์ โกน ครีมกำจัดขน
ไอ้กลมๆ ชมพูๆ ในไดโซะ ปูนแดง ลองมาหมด ไม่เวิร์คเลย
เคยซื้อเครื่องยิงเลเซอร์มายิงด้วย Epila ไรสักอย่าง ก็ไม่เวิร์ค
เลยต้องทนใช้เครื่องถอนไปเรื่อยๆ ก่อน

จนกระทั่งได้พบทางสว่าง
คือกำจัดโดยการจี้ด้วยคลื่นวิทยุ ที่ยันฮี
ก่อนตัดสินใจทำ เราไปทำขนรักแร้มาก่อน แล้วพบว่าเวิร์ค
เลยลองเสี่ยงทำขาดู เพราะไม่ไหวแล้วอ่ะ
เราอยู่ในวงจรอุบาทว์ของการมีขนมานานเกินพอแล้ว

คือ พอเราใช้เครื่องถอนขน ขาเนียนใสได้ไม่กี่วัน
ก็เข้าสู่โหมดคันยุบยิบ ทรมาน ขาลาย เละ ใส่ขาสั้นไม่ได้
ก็ต้องปล่อยขนให้ยาวไปก่อนเพื่อให้แผลหาย ขาเนียนขึ้น
แต่ระหว่างนั้นขนก็ดกจนใส่ขาสั้นไม่ได้
แล้วก็วนไปมาอยู่อย่างนี้ ชีวีตตตต T^T

แต่! ถึงจะพบทางสว่างแล้ว กลับได้รับรู้ความจริงว่าเส้นทางสว่างไสวนี้มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน

ขั้นตอนการกำจัดมันเจ็บมากๆ เลยอ่ะคุณ
คือทำรักแร้มันมีฉีดยาชาไง
แต่ขามันเนื้อที่กว้าง ฉีดยาชาไม่ได้ ต้องประคบน้ำแข็งเอา
แล้วมันหนาวมากกกก หนาวแบบทรมาน

วินาทีนั้นคือเข้าใจหัวอกของแจ็ค ดอว์สั้น ณ ไททานิคเลยอ่ะ
นอกจากหนาวแล้ว
ยังเจ็บจี๊ดดด คิดดูดีเขาเอาเข็มจิ้มไปยังรูขนขนที่มีข้างละหลักพันรู

อื้อหือ ทรมานสุดในชีวิตแล้ว เคยผ่าตัดฝียังไม่เจ็บทรมานขนาดนี้

แต่ความเจ็บปวดเหล่านี้ก็ให้ผลลัพธ์ที่คุ้มค่าค่ะ
ตอนนี้เราแทบไม่มีขนหน้าแข้งแล้ว ถึงมีก็น้อยมาก มองด้วยตาเปล่าแทบไม่เห็น
ล่าสุดที่ไปตามที่ รพ.นัด เรานับเองได้ข้างละ 2 เส้นที่เห็นชัดๆ
แต่พอไปถึงเจ้าหน้าที่ก็ตาดีเจอในซอกมุมที่เรามองไม่เห็น + ขนที่เส้นบางมากๆ
เลยเจอและกำจัดไปเพิ่มอีกประมาณ 10 เส้น ซึ่งก็น้อยมากๆ

ตอนนี้คือใส่ขาสั้นรัวๆ เลยค่ะ ชดเชยชีวิตวัยรุ่นที่แทบไม่ได้ใส่
(ช่วงยิง IPL นี่ได้มีโอกาสหลั่นล้าใส่ขาสั้นไปแป๊บนึง)
รู้สึกดีมาก เลยมารีวิวไว้ให้อ่านกัน เพราะเราทำมาระยะเวลานานอยู่ คือ 2 ปีแล้ว

ทำมาทั้งหมด 8 ครั้ง

ครั้งที่ 1 29 มิถุนายน 2559
ครั้งที่ 2 30 สิงหาคม 2559
ครั้งที่ 3 29 พฤศจิกายน 2559
ครั้งที่ 4 29 มีนาคม 2560
ครั้งที่ 5 30 สิงหาคม 2560
ครั้งที่ 6 7 มีนาคม 2561
ครั้งที่ 7 6 กันยายน 2561
ครั้งที่ 8 21 มีนาคม 2562

ทาง รพ. นัดเป็นระยะๆ โดยช่วงท้ายๆ จะนัดแบบเว้นระยะห่างมากขึ้น
แต่ละช่วงเราก็สังเกตการขึ้นของขนค่ะ พบว่ามันขึ้นน้อยลงจริงๆ จนแทบไม่เหลือ

เราอัดคลิปเอาไว้ด้วยในเช้าวันที่ 21 มีนาคม 2562 ก่อนไปทำ ลองไปดูกันได้ค่ะ


ก็มารีวิว และบ่นด้วยความอัดอั้นใจแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
สำหรับรายละเอียด ให้ Search หาของ รพ. ยันฮีใน Google ค่ะ
ไม่รู้ว่าลงรายละเอียดไว้จะผิดกฎอะไรหรือเปล่า
แต่ราคาพอสมควรอยู่ค่ะ T^T

เกิดเป็นชะนีมีขนนี่มันเจ็บปวดทั้งกายใจ และเป๋าตังค์จริงๆ

ก็มาแชร์เพียงเท่านี้ค่า
ถ้าใครมีข้อมูลเทคโนโลยีใหม่ๆ
เช่น มีเลเซอร์ที่ช่วยกำจัดขนได้อย่างถาวรจริงๆ (ไม่เอาถาวรหลอกๆ น้า T^T) ก็แบ่งปันได้เลยค่ะ

เราจะได้นำไปแนะนำต่อ
เพราะหลังจากเราได้ทำคลิปเล่าประสบการณ์กำจัดขนของเราไป
ก็มีคนมาถามเราเยอะมากๆ โดยเฉพาะน้องๆ ในวัยเรียน ซึ่งสู้ราคาตามที่เราทำไม่ไหว
เราจะได้แนะนำเป็นทางเลือกแก่พวกเขาค่ะ