#ข้อคิดสอนใจ

ช่วงเตรียมตัวที่จะแต่งงานกัน ของคู่รักคู่หนึ่ง ฝ่ายชายมีเงินหนึ่งแสนห้าหมื่น ฝ่ายหญิงมีเงินหนึ่งแสน ก่อนที่จะแต่งงานนั้น ผู้ชายนำเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นไปดาวน์บ้าน ผู้หญิงนำเงินหนึ่งแสนไปตกแต่งบ้าน ซื้อเครื่องใช้ต่างๆ เมื่อเริ่มตกลงจะแต่งงานกัน ทั้งคู่ตกลงกันเอาไว้ว่า ผู้ชายใช้เงินเดือนผ่อนบ้านนะ ผู้หญิงใช้เงินเดือนจ่ายค่ากินค่าอยู่

หลังแต่งงานผู้ชายผ่อนส่งค่า ง ว ด บ้านทุกๆ เดือน ชายหญิงทั้งสองใช้ร่วมกัน สามปีต่อมาฝ่ายหญิงตั้งครรค์ จากนั้น ค ล อ ด ลูกออกมา ผู้ชายได้เลื่อนตำแหน่งทางการงาน ได้เงินเดือนเพิ่ม รายได้มากพอที่จะ ทำงานคนเดียวและเลี้ยงดูครอบครัวได้ เวลานี้ลูกต้องการคนดูแล ชายและหญิงทั้งสอง ปรึกษากัน ตัดสินใจตกลงให้ผู้หญิงลาออกจากงาน เพื่อมาดูแลลูกๆ ของเขา เช่นนี้ ผู้หญิงจึงกลายเป็นแม่บ้านเต็มตัว

ด้วยความที่เป็นแม่บ้านที่ขยัน และทำหน้าที่ภรรย าได้ดี ทำให้เป็นช้างเท้าหลัง ที่สนับสนุนช้างท้าวหน้าให้เดินได้เต็มกำลัง และสิบปีต่อมา ผู้ชายประสบความสำเร็จ ในหน้าที่การงานอย่างมาก ผู้หญิง ค ลุ ก ค ลี อยู่กับบ้าน ลูก สามี ทุกๆ วัน ราศีหม่นหมอง

ตอนนี้ ผู้ชายรู้สึกว่าภรรย าตน ไม่สามารถพาเข้าสังคมได้อีกแล้ว สิ่ง ยั่ ว ย ว น ภายนอกก็ช่าง ร้ อ น แ ร ง เ ย้ า ย ว น ใ จ สุดท้ายก็มีภรรย าน้อย หลังจากภรรย ารู้เรื่องเข้า ก็รู้สึกเสี ยใจมาก ผู้หญิงเตรียมตัวหย่า ตามคำอธิบายในตัวบทกฎหมาย ว่าด้วยการสมรส บ้าน ผู้ชายได้ซื้อก่อนแต่งงาน ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์

ผู้หญิงไม่ยอม พูดว่า พวกเราทั้งสองช่วยกันผ่อนค่า ง ว ด

ทนายถามว่า เธอมีหลักฐานที่ร่วมกันผ่อนส่งค่า ง ว ด หรือเปล่า

ฝ่ายหญิงตอบว่า ไม่มี ทุกเดือนจะหักจากบัญชีเงินเดือนของฝ่ายชายโดยตรง

ผู้หญิงบอกอีกว่า ลูกฉันเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ลูกต้องอยู่กับฉัน

ทนายตอบว่า ลูกจะอยู่กับใคร เราจะดูว่าใคร มีความสามารถที่จะเลี้ยงเขาได้มากสุด เธอไม่มีงานทำ ไม่มีบ้าน ไม่มีรายได้ ย่อมไม่เป็นผลดีกับลูก ทางศาลจะตัดสินให้ลูกอยู่กับฝ่ายชายนะ

ครานี้ผู้หญิง ไม่มีงาน ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีลูก เธอหมดหวังแล้ว เหมือนโลกทั้งใบของเธอ ส ล า ย ไปแล้ว ส่วนผู้ชาย เริ่มต้นชีวิตใหม่ของเขากับคนรักใหม่แบบสวยงาม ผู้หญิง เธอยังกล้าที่จะนำเอาความสุขทั้งชีวิต ฝากไว้กับคนอื่นอีกไหม บนโลกใบนี้ไม่มีใคร ให้คุณพึ่งพิงได้ตลอดหรอก แม้แต่เงาของเธอเองก็จะห่างหายไป จากเธอในวันที่มันไม่มีแสงสว่างแล้ว

ใช่แล้ว แรกเริ่มผู้ชายรักเธอมาก แต่ผู้หญิงโดยส่วนมากแล้ว มักจะมองข้ามสิ่งสำคัญที่สุดไป นั่นก็คือ คน ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ ล้วนที่จะแป รเปลี่ยนไปได้ทุกเมื่อ ผู้หญิงที่มีอาชีพ การงาน สามารถพึ่งพาตัวเองได้ จึงสามารถสร้างความมั่นคงในการใช้ชีวิตคู่ ใครจะยอมทนอยู่กับคนที่ ไม่แต่งตัวแต่งหน้า ไม่ได้พัฒนาตัวเอง อีกทั้งสวยน้อยลงทุกวันๆ

ผู้หญิงเอ๋ย อย่าฝากความหวังไว้กับใครมากนัก ดีกับตัวเอง ท ะ นุ ถ น อ ม ตนเองให้มากหน่อยเถิด รูปลักษณ์ของผู้หญิงเองเป็นตัวตัดสิน และกำหนดว่า จ ะ สำ เ ร็ จ ห รื อ ล้ ม เ ห ล ว

ที่มา Niwat Rungvicha