ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ... ผมเป็นคนเงียบ ๆ ถ้าไม่มีอะไรก็จะไม่พูดเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่พอรู้อีกทีก็เป็นแบบนี้ไปแล้วครับ แรก ๆ ตอนเข้าเรียนใหม่ ๆ ก็มีเพื่อนนะครับ แต่พอเริ่มผ่านไปความสนิทกับกลุ่มเพื่อนของผมเริ่มลดลง จนดูหายไปเลย ยิ่งตอนอยู่กันสองต่อสอง ผมรับรู้เลยได้ว่าอีกคนเขารู้สึกอึดอัดที่อยู่กับผม คงเพราะผมไม่พูดอะไรเลย  บางจังหวะผมก็พยายามพูดให้มากนะครับ แต่มันเป็นการทำให้ตัวเองรู้สึกไม่เป็นตัวเอง ถ้าให้ทำแบบนั้นต่อไป ผมคงใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขแน่ครับ. ผมก็พยายามปรับตัวเข้ากับเพื่อนและกลุ่มเพื่อนครับ แต่เห็นได้เลยว่าบรรยากาศมันไม่เหมือนเดิม ความสนิทของกลุ่มเพื่อนมันลดลงจนผ่านไปตอนนี้ก็เหมือนเป็นคนรู้จักไปแล้วครับ ฮ่ะๆ 
     ผมควรแก้ตัวเองยังไงดีหรอครับ จะให้แก้นิสัยที่ไม่ค่อยพูด ผมก็ไม่เกลียดที่ตัวเองเป็นแบบนั้นนะครับ มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองดูเป็นผู้ใหญ่ดีครับ แต่บางทีก็รู้สึกเศร้า ๆ ครับ ที่บางจังหวะต้องนั่งกินอาหารเที่ยงคนเดียว งานกลุ่มไม่มีคนเอาเข้ากลุ่ม เลยต้องไปขอครูหลังไมค์ว่าขอทำคนเดียว.