เราอายุ30 เราทำงานมาหลายปีเราไม่มีเพื่อนที่ทำงาน ส่วนเพื่อนที่เคยเรียนก้อติดแฟนจนไม่มีเวลาให้เรา โทรไปก้อรำคาญเรา เวลาเรามีปัญหาเราก้อเลือกจะปรึกษาพ่อแม่มากกว่าเช่นเรื่องปัญหาที่ทำงานแบบว่าเพื่อนร่วมงานพูดจาไม่ดีกับเรา ทุกครั้งเราก้อจะระบายกับพ่อแม่และเค้าก้อจะดุเราว่าเราไม่เปนผู้ใหญ่ คิดเองก้อไม่เปน โตแก่จะตายอยู่แล้ว ทำงานมาก้อนาน เราก้อรุ้สึกว่าเราเครียดกว่าเดิม มีความรู้ไม่ต่างจากโดนเพื่อนร่วมงานด่าเรา บางทีเค้าก้อมองว่าเราจุกจิกเกินไป แล้วบางทีก้อพูดยกหางคนที่พูดจาไม่ดีกับเราประมานว่าเค้าเปนคนพูดตรงๆ เราเข้าใจในความปรารถนาดี แต่เรารู้สึกว่าเราทำงานมาก้อเหนื่อยเค้าไม่ควรมาดุเราไม่ว่าเรื่องนั้นจะไร้สาระก้อตาม เค้าก้อจะบอกว่าไม่ไหวก้อลาออกไปเสีย แค่นี้ก้อทนไม่ได้ เค้าก้อบอกว่าเราทำตัวแบบนี้ไม่มีใครเอาอือหรอกแล้วคือเราก้อเลิกกับแฟนมา เพื่อนก้อไม่มี พ่อแม่ก้อด่าเราหนักๆ ตอนนี้ไม่รุ้จะทำยังไงดี อย่าด่าเราซ้ำเติมเลย
เบื่อพ่อแม่