อิธ ตถาคโต โลเก อุปฺปนฺโน
พระตถาคตเจ้าเกิดขึ้นแล้วในโลกนี้
อรหํ
เป็นผู้ไกลจากกิเลส
สมฺมาสมฺพุทฺโธ
เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน
เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะคือข้อปฏิบัติเพื่อให้ถึงวิชชานั้น
สุคโต
เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี
โลกวิทู
เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง
อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ
เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้ อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
สตฺถา เทวมนุสฺสานํ
เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
พุทฺโธ
เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานด้วยธรรม
ภควา
เป็นผู้มีความจำเริญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์
โส อิมํ โลกํ สเทวกํ สมารกํ สพฺรหฺมกํ สสฺสมณพฺราหฺมณึ ปชํ สเทวมนุสฺสํ สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา ปเวเทสิ ฯ
พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, ได้ทรงทำความดับทุกข์ให้แจ้งด้วยพระปัญญาอันยิ่งเองแล้ว, ทรงสอนโลกนี้พร้อมทั้งเทวดา, มารพรหม, และหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์, พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์ให้รู้ตาม
โย ธมฺมํ เทเสสิ
พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, ทรงแสดงธรรมแล้ว
อาทิกลฺยาณํ
ไพเราะในเบื้องต้น
มชฺเฌกลฺยาณํ
ไพเราะในท่ามกลาง
ปริโยสานกลฺยาณํ
ไพเราะในที่สุด
สาตฺถํ สพฺยญฺชนํ
เกวลปริปุณฺณํปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ ปกาเสสิ
ทรงประกาศพรหมจรรย์ คือแบบแห่งการปฏิบัติอันประเสริฐ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง, พร้อมทั้งอรรถะ (คำอธิบาย) พร้อมทั้งพยัญชนะ (หัวข้อ) ;