เรามีชายคนนึงเรียนอนุบาลและประถมมาด้วยกันพอตอนม.ต้นเราเรียนคนละโรงเรียนพอม.ปลายเราเรียนสายอาชีพแล้วได้กลับมาเจอเพื่อนคนนี้อีกทั้งๆที่รู้จักกันมาแต่เด็กพอเรียนปวช.เพือนคนนี้ก้อมาแสดงท่าทีว่าจะมาจีบตามมาส่งที่บ้านมาเล่นที่บ้านจนสนิทกับแม่แต่เค้าก้อไม่เคยบอกว่าชอบนะบางวันชวนไปเดินตลาดด้วยกันแล้วอยู่มาวันนึงเค้าก้อไม่คุยกับเราซึ่งเราก้อไม่รู้เหตุผลแต่พอเวลาผ่านไปเดือนนึงเค้าก้อกลับมาคุยกับเราทำเหมือนเดิมทุกอย่างแต่ในเวลานั้นเราก้อรู้ข่าวมาว่าเค้าจีบรุ่นพี่คนนึงในโรงเรียนแต่เรากับเค้าก้อยังคงเป็นเพื่อนกันจนในวันนึงที่เราแต่งงานเค้าก้อมางานแต่งเราพร้อมกับเพื่อนคนอื่นๆและเค้าก้อกินเหล้าแต่พูดออกมาว่าเค้าชอบเรามาตั้งนานแต่เราก้อหนีมาแต่งงานซึ่งอันนี้เรางงจริงแต่คือมันไม่ทันแล้วเพราะเราแต่งงานแล้วตอนที่เค้าบวชเค้าก้อมาเชิญเราไปงานบวชเค้าเพราะบ้านเราไม่ไกลกันเราก้อยังได้เจอเค้าอยู่บ้างจนเวลาผ่านไปเราเลิกกับแฟนวันที่เราหย่ากับแฟนเราร้องไห้จนตาบวมแต่เราก้อต้องออกไปรับลูกที่โรงเรียนแล้วเราก้อดันบังเอิญไปเจอเค้าที่โรงเรียนเราก้อเล่าให้เค้าฟังว่าครอบครัวเราพังละไปต่อไม่ได้เค้าก้อปลอบใจเรานะแล้วเราก้อใช้ชีวิตโสดมาเรื่อยๆมีคนเข้ามาในชีวิตบ้างส่วนเค้าเราก้อได้ข่าวว่าเค้าแต่งงานกับรุ่นพี่ที่คบกันตอนปวช.และรุ่นพี่คนนั่นก้อป่วยเปนมะเร็งตายเค้าก้อเลยโสดเราย้ายบ้านไปอยู่ต่างอำเภอและเราก้อรู้ข่าวว่าเค้าก้อไปทำงานต่างอำเภอเช่นกันเรากับเค้าเลยไม่เจอกันเลยอีกหลายปีแล้ววันนึงเราก้อขายบ้านแล้วก้อกลับมาอยู่บ้านเดิมและเค้าก้อย้ายกลับมาทำงานแถวบ้านอีกเช่นกันจนเราก้อได้เจอกันอีกเค้าก้อเข้ามาถามสารทุกข์ตลอดๆแต่ตอนนี้เราก้อแต่งงานใหม่และเค้าก้อแต่งงานใหม่เช่นกันแต่ทุกครั้งที่เจอกันเค้าจะแสดงท่าทางเหมือนครั้งเดิมๆที่เหมือนตอนสมัยจีบกันเราอยากจะบอกว่าเราชอบเค้ามาตลอดแต่เราไม่เคยรู้ว่าเค้ายังไงกับเรากันแน่มีครั้งนึงเค้าเห็นเราไปงานลอยกระทงกับแฟนเราเค้าไม่ทักเราและหลังจากวันนั้นเค้าก้อทำเหมือนไม่รู้จักเราเราจะทักเวลาเจอก้อกลัวเก้อแต่เวลาที่เค้าผ่านมาทำธุระแถวบ้านเราเค้าจะถามหาเรากับแม่กับน้องเราตลอดจนมาเจอกันอีกครั้งเจอเราคนเดียวเค้าก้อคุยกับเราเป็นปกติและเราได้มีโอกาสไปดูงานต่างจังหวัดซึ่งไปเป็นคณะเราไปกับแม่และเค้าก้อไปด้วยเช่นกันเราไปค้างหนึ่งคืนและเจอกันครั้งนี้เค้าจะคอยเดินมาหามาคุยมาเดินใกล้ๆมาเหมือนจีบเลยล่ะเราคุยกับเค้าแสดงท่าว่าเราคือเพื่อนกันแต่ในใจเราชอบเค้าตั้งแต่เรียนปวช.แต่เพราะมันไม่เคยมีอะไรชัดเจนเราเลยต้องบอกตัวเองว่าเค้าคือเพื่อนพอได้ใกล้กันเราก้ออดคิดถึงวันเวลาเก่าๆไม่ได้เราไม่รู้ว่าเค้าชอบเราจริงๆรึป่าวสิ่งที่เค้าแสดงออกกับเรามันคืออะไรแต่จะคืออะไรก้อช่างมันเรื่องของเค้ากับเรามันก้อเป็นไปไม่ได้เพราะต่างคนต่างมีครอบครัวกันแล้วเราก้อแค่อยากจะรู้ว่าจริงๆแล้วเค้าคิดยังไงกับเราและเราก้ออยากจะบอกเค้าก่อนที่เราจะแก่ตายว่าเฮ๊ย!เราก้อชอบแกนะ😔😔