สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา พอดีรู้สึกอึดอัดมากๆเลยอยากมาขอความช่วยเหลือและคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ
เราแอบชอบผู้ชายนึงมาตั้งแต่ม.4ค่ะ เขาเป็นกรรมการนักเรียน หน้าตาดี ตัวสูง เรียนเก่ง เรียกได้ว่าเพอร์เฟคบอยมากๆ ส่วนทางเรานั้นเป็นคนหน้าตากลางๆ ไม่ได้โดดเด่นอะไร เราเรียนกันคนละห้อง ไม่เคยคุยหรือรู้จักเป็นการส่วนตัว เพราะเราไม่กล้าแม้กระทั่งเดินเข้าไปทำความรู้จัก รู้สึกว่าเราไม่คู่ควรกับเขา เลยได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆมาตลอด3ปี แต่เรารู้ชื่อของเขาเพราะเพื่อนสนิทเราเป็นกรรมการนักเรียน ที่สำคัญเพื่อนสนิทเราก็แอบชอบเขาอยู่เหมือนกัน
พอเป็นแบบนี้เราเลยยิ่งต้องห้ามใจและพยายามตัดใจในเวลาเดียวกัน แต่การที่จะห้ามใจไม่ให้เต้นแรงตอนเห็นเขานี่มันยากเอามากๆเลยค่ะ จนบางทีมันก็รู้สึกอึดอัดทรมาณสุดๆที่ต้องซ่อนความรู้สึกนี้ให้ลึกเท่าที่จะทำได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยหลุดเสียอาการให้ใครเห็น ไม่มีใครรู้ว่าเรามีคนในใจ พยายามบอกตัวเองว่าเดี๋ยวจบม.6ก็ไม่ต้องเห็นหน้ากันแล้ว
แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เรากับเขาสอบติดมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน
ตอนที่รู้เรื่องนี้ความรู้สึกแรกคือดีใจค่ะ ใจเต้นแรงมากๆ แต่ที่ตามมาคือความรู้สึกแย่ค่ะ ย้อนแย้งดีใช่ไหมคะ5555 รู้สึกแย่ที่จะต้องมาเห็นหน้าอีกทั้งๆที่เราอยากตัดใจแทบตาย และก็เป็นตามคาดค่ะ พอเข้ามหาลัยเขาก็ฮ็อตสุดๆ(แอบรู้สึกหวง ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์😂) ขนาดรูมเมทเราก็ยังชอบเขาเลย ตอนที่เพื่อนๆรู้ว่าเรากับเขามาจากโรงเรียนเดียวกันก็ซักไม่หยุด เราก็ได้แต่ปฏิเสธไปว่า ‘เรากับเขาไม่รู้จักกัน’ แต่มันก็เป็นความจริงล่ะเนอะ เราไม่เคยสบตากันเสียด้วยซ้ำ
ทุกวันนี้เราต้องเห็นหน้าเขาตลอด กลับกลายเป็นว่าได้เจอบ่อยยิ่งกว่าตอนม.ปลาย และมันก็ยิ่งทำร้ายจิตใจเราในเวลาเดียวกัน คอยบอกตัวเองให้ตัดใจอยู่ตลอด แต่แค่ได้เห็นเขา เราก็ตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า ต้องใช้ความพยายามมากๆที่จะไม่แสดงสีหน้าอะไรออกไปจนรู้สึกอึดอัดไปหมด
ทำไมถึงต้องพยายามขนาดนี้ ก็เพราะเรารู้สึกว่าเขาอยู่สูงเกินไป ต่อให้เขาชอบเราเหมือนกันเราก็คงไม่แฮปปี้ เพราะเราไม่คู่ควรกันจริงๆ แน่นอนว่าความสัมพันธ์แบบเพื่อนเราก็ให้เขาไม่ได้เช่นกัน ให้ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ต่อไปดีแล้วใช่มั้ยคะ
สุดท้ายนี้อยากได้คำแนะนำค่ะ ว่าควรจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราอยากเลิกชอบคนๆนี้จริงๆ
ขอวิธีเลิกชอบคนๆนึง
เราแอบชอบผู้ชายนึงมาตั้งแต่ม.4ค่ะ เขาเป็นกรรมการนักเรียน หน้าตาดี ตัวสูง เรียนเก่ง เรียกได้ว่าเพอร์เฟคบอยมากๆ ส่วนทางเรานั้นเป็นคนหน้าตากลางๆ ไม่ได้โดดเด่นอะไร เราเรียนกันคนละห้อง ไม่เคยคุยหรือรู้จักเป็นการส่วนตัว เพราะเราไม่กล้าแม้กระทั่งเดินเข้าไปทำความรู้จัก รู้สึกว่าเราไม่คู่ควรกับเขา เลยได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆมาตลอด3ปี แต่เรารู้ชื่อของเขาเพราะเพื่อนสนิทเราเป็นกรรมการนักเรียน ที่สำคัญเพื่อนสนิทเราก็แอบชอบเขาอยู่เหมือนกัน
พอเป็นแบบนี้เราเลยยิ่งต้องห้ามใจและพยายามตัดใจในเวลาเดียวกัน แต่การที่จะห้ามใจไม่ให้เต้นแรงตอนเห็นเขานี่มันยากเอามากๆเลยค่ะ จนบางทีมันก็รู้สึกอึดอัดทรมาณสุดๆที่ต้องซ่อนความรู้สึกนี้ให้ลึกเท่าที่จะทำได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยหลุดเสียอาการให้ใครเห็น ไม่มีใครรู้ว่าเรามีคนในใจ พยายามบอกตัวเองว่าเดี๋ยวจบม.6ก็ไม่ต้องเห็นหน้ากันแล้ว
แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เรากับเขาสอบติดมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน
ตอนที่รู้เรื่องนี้ความรู้สึกแรกคือดีใจค่ะ ใจเต้นแรงมากๆ แต่ที่ตามมาคือความรู้สึกแย่ค่ะ ย้อนแย้งดีใช่ไหมคะ5555 รู้สึกแย่ที่จะต้องมาเห็นหน้าอีกทั้งๆที่เราอยากตัดใจแทบตาย และก็เป็นตามคาดค่ะ พอเข้ามหาลัยเขาก็ฮ็อตสุดๆ(แอบรู้สึกหวง ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์😂) ขนาดรูมเมทเราก็ยังชอบเขาเลย ตอนที่เพื่อนๆรู้ว่าเรากับเขามาจากโรงเรียนเดียวกันก็ซักไม่หยุด เราก็ได้แต่ปฏิเสธไปว่า ‘เรากับเขาไม่รู้จักกัน’ แต่มันก็เป็นความจริงล่ะเนอะ เราไม่เคยสบตากันเสียด้วยซ้ำ
ทุกวันนี้เราต้องเห็นหน้าเขาตลอด กลับกลายเป็นว่าได้เจอบ่อยยิ่งกว่าตอนม.ปลาย และมันก็ยิ่งทำร้ายจิตใจเราในเวลาเดียวกัน คอยบอกตัวเองให้ตัดใจอยู่ตลอด แต่แค่ได้เห็นเขา เราก็ตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า ต้องใช้ความพยายามมากๆที่จะไม่แสดงสีหน้าอะไรออกไปจนรู้สึกอึดอัดไปหมด
ทำไมถึงต้องพยายามขนาดนี้ ก็เพราะเรารู้สึกว่าเขาอยู่สูงเกินไป ต่อให้เขาชอบเราเหมือนกันเราก็คงไม่แฮปปี้ เพราะเราไม่คู่ควรกันจริงๆ แน่นอนว่าความสัมพันธ์แบบเพื่อนเราก็ให้เขาไม่ได้เช่นกัน ให้ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ต่อไปดีแล้วใช่มั้ยคะ
สุดท้ายนี้อยากได้คำแนะนำค่ะ ว่าควรจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราอยากเลิกชอบคนๆนี้จริงๆ