1 เจ้าอารามเก่งที่สุดในเรื่อง (ไม่นับเฮ้าเทียนกับอาจารย์ใหญ่) อย่างอื่นไม่กลัว แต่ไม่มีพลังคงกระพัน (คือยังพอทำให้บาดเจ็บได้)
   และในค่ายกลเทพสะเทือน ถึงจะไม่100%นะ แต่ก็ทำให้เจ้าอารามจะใช้การเคลื่อนที่แบบไร้ระยะไม่ได้ทุกที่ จึงทำให้ได้เปรียบน้อยลง
   แต่จริงๆถึงสู้แพ้ก็ควรหนีได้ตลอดเวลาครับ แต่ที่รุมแล้วชนะ เป็นเพราะวิชาของ พี่ใหญกับพี่สามมันไม่ซ้ำแนวกัน มันเลยเสริมกัน
   และทำให้ทั้งคู่รอดตายได้อย่างหวุดวิด

2 เจ้าอารามมาทำลาย ค่ายกลเทพสะเทือนในฉางอันครับ เพราะถึงรบชนะถัง ล้อมฉางอันไว้ ก็เข้าไม่ได้ถ้าค่ายกลยังอยู่
   พูดง่ายๆคืออยากชนะถังโดยเด็ดขาด ก็ต้องทำลายค่ายกลเทพสะเทือนให้ได้

4 เจ้าอารามเก่งกว่าเจ้าคณะ แต่ถ้าสู้กันคงชนะไม่ง่ายครับ เพราะจุดเด่นวิชาต่างกัน

5 หนิงเชวียในตอนจะจบ น่าจะสู้กับเทพกระบี่หลิวไป่ได้ แต่เป็นตอนก่อนที่หลิวไป่ จะรวมร่างกับดาบแล้วไปสู้กับเฮ้าเทียนนะ

6 ไม่ได้สู้ เทพกระบี่หลิวไป่ในตอนแรกสูสี แต่น่าจะแพ้ศิษย์พี่ใหญ่ครับ แต่ตอนรวมร่างกับดาบแล้วไปสู้กับเฮ้าเทียน น่าจะชนะศิษย์พี่ใหญ่ได้

7 คงมีคนสอนหลิวไป่เรื่องการเพาะปลูก101 แต่วิชากระบี่คิดเองฝึกเองตอนจ้องดูแม่น้ำใหญ่มั้ง? (ถ้าจำไม่ผิดนะ)

8 หลิวไป่ไม่เคยสู้กับเจ้าอาราม แต่ถ้าสู้เทพกระบี่หลิวไป่ในตอนแรกคงแพ้ แต่ถ้าตอนรวมร่างกับดาบแล้วไปสู้กับเฮ้าเทียน น่าจะชนะ

9 ศิษย์พี่รองทำให้หลิวไป่บาดเจ็บได้ เพราะดาบหลิวไป่หักครับ เห็นหลายท่านบรรยายเหมือนศิษย์พี่รองแพ้ขาด เพราะเสียแขนไป
   แต่จริงๆไม่ใช่ครับการต่อสู้มันสูสีมากๆ ศิษย์พี่รองเคยเห็นเจตจำนงกระบี่ของหลิวไป่มาก่อน (ศิษย์พี่รองเสียใจที่ดูกระดาษใบนั้น)
   ทำให้จำภาพแรงกดดันของสายธารกระบี่ได้ ก็เลยลังเลชั่ววูบครับ(ความสงสัยในใจ) จุดเด่นของศิษย์พี่รองคือความมันใจครับ
   พอลังเลแล้วกว่าจะได้สติกลับมา เลยช้าไปนิด กระดวลวัดกันที่ดาบหลิวไป่จะหักก่อน หรือแขนของศิษย์พี่รองจะถูกดันขาดก่อน
   สรุปคือแขนถูดดันขาดแต่ดาบก็หัก แต่หลังจากนั้นศิษย์พี่รอง ก็ยังจู่โจมต่อได้ ถึงจุดนี้หลิวไป่เสียเปรียบครับ
   ความจริงถ้าศิษย์พี่รองลุยต่อ น่าจะฆ่าหลิวไป่ได้ครับ แต่มันคงต้องแลกด้วยชีวิตเลยหยุด หลิวไป่บาดเจ็บไม่หนักมาก?
   แต่ก็เข้าใจเหตุผลนี้เลยไม่สู้ต่อ อ้างว่าบาดเจ็บแล้วจากไป (ดาบเป็นาทาลของผู้ฝึก ดาบหักมีผลต่อผู้ฝึก มากว่าที่เห็นครับ)

10 ศิษย์พี่สามเอาชนะเจ้านิกายอาศรมเทพได้ เพราะเจ้านิกายออกจากโลกที่เธอสร้างไม้ได้ จึงเสียเปรียบและแพ้ ที่หลังเขาของโรงเรียน
11 วิชาศิษย์พี่สามเป็นสายมาร จุดเด่นคือความแข็งแกร่ง และกำลังอันมหาสาร แลัวยังสามารถสร้างโลกของตัวเองได้ ซึ่งในโลกของเธอ
    เธอจะเร็วเหมือนผู้อยู่ในด่านไร้ระยะ เพราะเธอกำหนดและควบคุมกฏเอง

ปล.

เรื่องด่านต่างๆ
ผมมองว่าหลังจากดานรู้ชะตา ถ้าจะไปต่อ มันต้องเปิดจิตไปอีกขั้น และทำให้เฮ้าเทียนสังเกตุเห็น หลิวไป่เลยไม่ทำในตอนแรก
แต่บางคนเปิดจิตไปแล้ว ก็จะพยายามหาวิธีหลบเฮ้าเทียนต่างๆนานา แต่ผมชอบวิธีของจอมปราชญ์ที่สุด ที่รวมกับโลกครับ
คนขายเนื้อกับขี้เมา ก็หลบไม้ได้นะครับ พอเฮ้าเทียนลงมาโลก(อยู่ใกล้)ก็โดนหาเจอทันที

เรื่องราตรีนิรันดร์
ผมดูแล้วคงไม่ใช่ทุกพันปี แต่เป็นหมื่นปีมากกว่า ที่ว่าพันปีคนคิดเดากันไปเองครับ แค่ตำมานทางพุธหนึ่งยุคก็ห้าพันปีแล้ว
เฮ้าเทียนเลี้ยงโลก เหมือนเลี่ยงบอนไซในระบบปิด คงจะมีการตัดแต่งกิ่งทุกๆหมื่นปี
คนขายเนื้อกับขี้เมาคงผ่าน จุดที่คนฆ่ากัน ไม่มีอะไรจะกิน จนต้องกินคนมาก่อนแล้ว
ความกลัวในใจจึงมากมาย จนในที่สุดคงจำศิลแล้วรอดมามาได้(เดานะ)

เรื่องพระเอก
พระเอกเก่งขึ้นตลอด แต่ทำไมไม่ข้ามห้ารัฐ จนเก่งมากๆเหนือใคร? ผมว่าด้วยความรู้ของพระเองทำได้ครับ
ทำไมถึงแข็งแกร่ง ทำไมถึงเร็วได้ พระเอกรู้ครับ และได้ใช้ความรู้นั้นในการต่อสู้
แต่พระเอกข้ามขั้นไม่ได้ เพราะจุดเปิดน้อยเกินไป มันเลยทำได้ยากมากๆครับ
จุดเชื่อมกับพลังฟ้าดินมันน้อย แล้วอีกทั้งนาทาลของพระเอก คือนางเอกเอง
ถ้าพระเอกฝึกวิชาโดยใช้นาทาลตัวเองตลอดเวลา คงข้ามห้ารัฐไปนานแล้ว
แต่ก็ทำไม่ได้เพราะ นางเอกไม่ได้อยู่กัยพระเอกตลอด และบางครั้งที่อยู่ด้วยกันก็ดันปางตาย