คิดถึงพี่คนนั้นครับ พี่ที่เคยคบกันมา1ปี2เดือนเป็นแฟนคนแรกของผมอะ คือผมรักเขามาก รักจนไม่อยากเสียเขาไป คือผมงี่เง่ามาก เอาแต่ใจ โกรธง่าย อะไรไม่สมควรที่จะโกรธผมก็โกรธ พี่คนนั้นเขาเป็นผู้หญิงครับ เขาเป็นทอม และะเราก็เป็นทอมเช่นกันครับ ทะเลาะกันทุกวันแต่ก็ยังรักกัน จนวันนึงผมซึ่งตอนนั้นอายุยัง16ปี แต่วันนึงพี่เขาได้เริ่มเปลี่ยนไป เพราะผม เป็นคนงี่เง่าเองแหละครับ ผมรู้ผมยังเด็ก พี่อายุ18น้องเพิ่ง16 ความคิดมันต่างกันใช่ไหม ผมคิดถึงเขามาก ผมยากให้เขากลับมาหาผมในวันนี้ วันที่ผมมีความคิดเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมขอโทษที่วันนั้นผม เอาแต่ใจไม่ฟังอะไรเลย อยากโกรธก็โกรธ เห้อ....ผมเสียใจจริงๆ ผมพยายามตามเขาเข้ามาในใจอีกครั้งแต่กลับไม่ได้เลย จนตอนนี้ที่เลิกกันไปถ้ายังคบกันอยู่ก็เกือบจะคบ3ปีแล้วแหละนะ คือตลอดเวลาที่เราเลิกกัน 2ปีแล้วนะ เรายังคิดถึง ยังรัก ยังให้กำลังใจแกอยู่เสมอ ถึงแม้แกจะมีแฟนไปแล้ว3คนก็ตาม แต่ทำไมแกยังมาส่องfacebook เรา มากดรักไอจีภาพเก่าๆของเรา มาดูสตอรี่เรา ผมพยายามที่จะลืมนะ แต่มันก็ได้แค่พยายามอะนะ อยากรักเขาอีกสักครั้งต้องทำยังไงครับ เห้อ คิดถึงเขาจริงๆ ผมรอเขา อยากเจอเขา ทุกวันเราก็คุยกันนะแต่ในสถานะพี่น้อง เป็นคนที่เคยรู้จัก แอบอิจฉาคนที่แกคุยตอนนี้เนอะ แต่ก็ทำได้แค่สืบดูแหละว่าเขาคุยกับใคร เขาทำอะไร ยังไง ที่ไหน อยากจะบอกเขาว่า ตั้งใจเรียนนะ อีก2ปีเธอก็ได้ใบปริญญากับว่าที่ร้อยตรีแล้ว อยากให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอรัก ไม่ว่ายังไงเราก็เคยรักกันนะ ปาริฉัตร...