ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ คือเราเป็นคนที่ ไม่หือไม่อือกับคนอื่นๆเท่าไรคุยกับเพื่อนได้บ้างแต่ก็ไม่มากจนทำให้เพื่อนรำคาญ ชอบอิสระ รักสงบ แล้วไม่ค่อยชอบให้ใครมาบังคับมาสั่งเท่าไรค่ะ ทีนี้ เรามีเพื่อนที่จะสนิทอยู่คนหนึ่งค่ะเพื่อนคนนี้แรกๆก็ดีค่ะค่อยช่วยเราเป็นคนเฮฮา แต่พอหลังๆเริ่มรู้สึกว่าเขาชอบเซ้าซี้เราค่ะ ประมาณว่า เขาชอบชวนเราไปร้านชานมไข่มุกเงี้ยค่ะ แรกๆก็ไปตลอดเลยค่ะพักหลังๆก็เริ่มขี้เกียจไปเพราะมันไกล เราก็ปฏิเสธเขาไปแต่คือเค้าเซ้าซี้ค่ะ แบบ"เออไปเถอะนะๆๆไปนั่งเล่นเฉยๆก็ได้"ตอนแรกก็เออยอมๆเค้าไปแต่หลังๆเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆจนเรารำคาญค่ะคือบอกไม่ไปแต่ก็พยายามจะให้เราไปให้ได้อ่ะค่ะ มีอีกเรื่องคือ เพื่อนคนนี้ชวนไปซื้อของแหละค่ะที่นี้คือเราไม่อยากเดินไปเพราะตอนนั้นเพิ่งขึ้นอาคารเรียนมาแล้วมันต้องลงไปอีกทีนึงซึ่งเราก็ขี้เกียจง่ะ555 เลยบอกเพื่อนไปว่าไม่อยากไป ทีนี้ก็มาเลยค่ะเซ้าซี้หนักมากกกกตื้อหนักมากบอกว่าต้องให้เราไปให้ได้ เราก็หมดความอดทนค่ะเลยวีนใส่เพื่อนไปเลยว่า "ก็เราไม่อยากไปเห็นใจกันมั่งดิ" เพื่อนก็เงียบไปเลยเราเลยรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อยเหมือนได้ปลดปล่อยแต่คิดว่าเขาคงต้องมาตื้อเราอีกแน่ๆ ก็เลยอยากขอข้อแนะนำว่าจะให้เขาเลิกเซ้าซี้เรายังไงแบบไม่ต้องถึงขั้นเลิกคบอ่ะค่ะ (จริงๆเราก็มีเพื่อนที่สนิทอยู่อีกสองน่ะค่ะแต่เพื่อนคนนี้ก็จะแยกเราออกมาตลอดเลยเหมือนอยากอยู่กับเราแค่สองคน)