กระทู้เเรก หากพิมพ์หรือผิดพลาดขออภัยด้วยนะคะ เข้าเรื่องนะคะ
คือเราคบกับเเฟนมาปีกว่า กว่าคบกันก็ใช้เวลาหลายเดือนในระยะเวลาที่คุยจนตกลงเป็นแฟนกัน เค้าก็ขอเราว่าอย่าเพิ่งบอกพ่อกับเเม่เค้าก่อนนะคะว่าเราเป็นเเฟนกันเค้าบอกว่าอยากให้เรามีหน้าที่การงานมั่นคงแต่เราทั่งคู่จบแล้วเราทำงานการตลาด ส่วนของเค้าทำธุรกิจครอบครัว แต่ทางบ้านเราแม่น้า ก็รู้ว่าเราคุยๆดูๆใจกันเพราะเค้ามาที่บ้านเราบ่อยมาก เราก็ได้โอเครไม่เป็นไรไม่ต้องบอกก็ได้ พอเวลาผ่านไปหลายเดือนความรักเราก็เรื่อยๆๆไม่ได้เปิดตัวว่าเป็นแฟนกันใหญ่โต เพื่อนเรารู้เพื่อนเค้ารู้แต่ไม่เยอะ แล้วเค้าเป็นคนที่เชื่อฟังแม่กับยายมากๆๆ แล้วแม่เค้าชอบจับคู่ให้ลูกชายจะหาคนสวยๆๆหน้าที่การงานที่ดีให้ แต่แฟนเราก็ปฏิเสธมาตลอด จนเราก็ไม่สบายใจทำไมไม่เปิดตัวกับเเม่กับยายสักที แม่กับยายไม่ต้องหา ผู้หญิงมาให้ เราเครียดเเละคิดหนักมาก เค้าก็เครียดที่เราไม่สบายใจ จนวันนั่นเค้าอึดอัดเเล้วพูดว่ามา “แม่กับยายเค้าชอบคนขาวๆๆสวยๆ พอมีลูกแล้วลูกจะน่ารัก” คือเเบบเราอึ้งมาก เราทำไง ไม่ค่อยสวยธรรมดาบ้านๆ ผิวคล้ำ ก็แบบความฝันที่จะทำด้วยกันคือเหมือนจะพังอ่ะ ร้องไห้หนักมากกินข้าวไม่ค่อยได้เพราะเครียดด้วย สุดท้ายเราก็ต้องเลิกกันใช่มั๊ย เพราะแม่กับยายเค้าไม่ชอบคนผิวดำ อยากหาผู้หญิงที่ทำงานเเล้วเข้ากับธุรกิจที่บ้าน คือชีวิตเราเหมือนละครหลังข่าวอ่ะ เราก็ถามว่าจะเอาไงต่อเค้าก็บอกว่าไม่ต้องทำไงเราก็อยู่ของเราเรื่อยๆๆ แบบนี้ต่อให้ยายกับแม่ไม่ชอบแต่เค้าก็ไม่เปลี่ยน แต่เราความรู้มันเหมือนพร้อมจะไปทุกเมื่อ เวลาเเม่เเนะนำคนโน่นคนนี้ให้ หนักสุดพามากินข้าวที่บ้านใจเราเนี่ยแบบดาวน์สุดๆๆอ่ะ เราควรทำไงดี เป็นแบบนี้เเม่ก็จะหาคนมาให้เรื่อยๆๆ