สวัสดีค่ะ มีเรื่องจะมาเล่า
เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงมา3ปีได้จนตอนนี้เข้ามหาลัยปี1แล้ว แล้วเราก็อยู่มอเดียวกับเขา คือเราไม่เคยบอกใครเลยแม้แต่เพื่อนเรา เรามีเพื่อนอสนิทอยู่2คนแล้วมันก็เรียนที่เดียวกับเราค่ะ ส่วนรุ่นพี่เขารู้จักเราค่ะ เขาเป็นเพื่อนพี่ชายเรา เราชอบเขาเพราะสมัยก่อนพี่ชายเราไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่  เขาชอบออกมาจากรร.ช้า เรารอเก้อตลอด แต่พี่ที่เราชอบขอสมมติชื่อว่าพี่เขาชื่อBนะคะ พี่Bคอยอยู่เป็นเพื่อนเราตอนรอพี่ค่ะ บางทีเราโทรหาพี่ชายไม่ติดเชาก็คอยโทรถามเพื่อนพี่คนอื่นๆให้ว่าเรารอพี่อยู่ พี่เขานิสัยดีค่ะ หน้าตาก็ออกตี๋ๆ สาวๆเลยเหมือนจะชอบพี่เขาเยอะ เราได้แต่ดูห่างๆ แอบชอบเงียบๆจนเราเรียนจบค่ะ แล้วเราก็เข้ามอเดียวกับเขาได้ เพื่อนเราก็เข้ามาได้กันหมด ทีนี้พอเราเข้ามาได้เราก็คิดแล้วว่าจะลองจีบพี่Bดู อุส่าชอบมาหลายปีแล้ว เราเลยปรึกษาเพื่อนสนิททั้ง2 เพราะเราไม่มีประสบการณ์เลย ไม่เคยมีแฟน (เรากับพี่Bคุยกันในแชทนานๆทีนะคะ บางทีก็เจอกันเพราะพี่พามาเล่นบ้าน) เพื่อนบอกให้คุย แบบให้เราถามความเป็นมา ว่าเรียนเป็นไง มีสาวบ้างไหมไรงี้ พี่เขาก็คุยกับเราปกติ เขาโสดตอนนี้ก็เรียนเรื่อยๆนะ แล้วเขาก็บอกยินดีด้วยนะที่สอบติด เขาจะเลี้ยงขนม (ตอนนั้นเราดีใจมาก แต่ก็เขินไม่กล้าไปคนเดียวเลยหิ้วเพื่อนไปด้วย) เพื่อนเราไม่เคยคุยหรือเจอะหน้าแบบจังๆมาก่อนนะ คือเราไม่แสดงอาการว่าชอบไรพี่เขาเลย จนเราเพิ่งมาสารภาพตอนนี้ เพื่อนคนนึงชื่อF นางเป็นคนตรงๆค่ะ หวีดผู้กับเราบ่อยๆ ส่วนอีกคนชื่อDค่ะ นางเป็นคนออกจะเรียบร้อยแต่เราชอบพวกอนิเมะ หลายๆอย่างชอบเหมือนกันเลยคบกันได้ 
           
          เราเป็นคนพูดไม่เก่งแต่เราก็เฮฮากับเพื่อนตามๆเพื่อนน่ะค่ะ เกือบๆเรียบร้อยแต่ก็หวีดผู้แบบเงียบๆแต่Fนางชอบคือตรงไปขอเฟสเลย ส่วนDออกจะขำๆกับเรา แบบนางไม่ค่อยพูดค่ะ เรารักเพื่อนทั้ง2มากๆ เราคบกันมา4ปีแล้วค่ะ ไปไหนไปกัน เข้าเรื่องเนาะ5555 พอขอพี่Bว่าจะพาเพื่อนไปอีก2คน พี่เขาก็โอเค เราก็ไปกินบิงซูกับพี่เขาร้านใกล้ๆมอ เก้าอี้ร้านบิงซู มี4ตัวซึ่งเพื่อนให้เรานั่งตรงข้ามพี่เขาจะได้เห็นหน้ากันตรงๆใอ่Fนั่งข้างๆเราส่วนDนั่งข้างพี่เขา เราก็สรรหาเรื่องมาคุยกับพี่เขา Fมันก็มีแซวนั่นนี่ Dจะเงียบๆมีขำแล้วพูดบางครั้ง พี่Bก็คอยชวนทุกคนคุยไปเรื่อย แล้วเขาก็ถามDบ้าง Dเองก็คุยกับพี่เขาจนเหมือนจะชิน ก็คุยกันสนุกเราก็แจมเรื่อยๆ จนขากลับ พี่เขาก็มีลูบหัวเราบอกให้ตั้งใจเรียน ไม่งั้นจะฟ้องพี่ชายเรา เราก็ยิ้มๆ แล้วก็แซวๆเล่นไปเรื่อย (ตอนนั้นเราดีใจมาก แบบมากๆ ถ้ารู้ว่ารุกแบบนี้แล้วเขามีโมเมนต์กับเรา เราทำไปนานแล้ว) เราเดินกลับหอพร้อมใอ่Fค่ะ เพราะหอใกล้กัน แต่Dต้องไปหอในเพราะพ่อแม่นางไม่ให้อยู่หอนอก พี่B เขาก็อยู่หอในค่ะ พี่เขาก็เดินกลับไปพร้อมกับD Fมันก็บอกให้Dเตี๊ยมๆ ว่าพี่ชอบผู้หญิงแบบไหน จะได้มาบอกเราค่ะ ตามประสาสาวๆที่ไม่เคยมีแฟนแหละค่ะ Fเองถึงจะเป็นคนตรงๆ แต่นางก็เคยมีแฟนคนเดียวเองค่ะเพราะนางนกบ่อย(ฮา) ตอนนั้นเราไม่เคยคิดทำนองว่าเพื่อนมักจะได้กับคนที่เราชอบเหมือนที่เคยอ่านผ่านๆมาก่อนเลยค่ะ เพราะเราเชื่อใจเพื่อนมาก
           
           หลังจากนั้นDมันก็เล่าว่าพี่เขาดีนะ นิสัยดี เขาเดินไปส่งหน้าหอด้วย พี่เขาบอกไม่มีสไตล์ที่ชอบแค่เข้ากันได้ก็พอ เราก็แบบเฮ้ยยย ดีใจที่เราชอบคนถูกพี่เขานิสัยดีมาก เราก็คอยทักแชทไปหาเขาบ่อยๆ ว่าทำอะไร คุยเล่นไปเรื่อย จนจบเทอมแรก เราคิดว่าความสัมพันธ์เรากับพี่เขาดีในระดับนึง ตอนเจอหน้ากัน พี่เขาชอบแกล้ง โยกหัวเรา ผลักหัวเราเบาๆ มีแหย่เราบ้าง พอสอบเสร็จพี่เขาก็จะเลี้ยงข้าวเราค่ะ เพราะจะปิดเทอมเราต้องกลับบ้าน.  
           แต่มีเขามีเรียนพิเศษต่อไม่ได้กลับ เขาชวนเราไปกินข้าวแล้วก็บอกว่า ชวนเพื่อนเรามาด้วยก็ได้ เราอ่ะ เอาแชทให้เพื่อนอ่านตลอดที่คุยกันค่ะ แต่ช็อตชวนกินข้าวยังไม่ให้อ่าน เราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับF และD อยู่ๆDมันก็ถามเรามันก็บอกว่า วันเสาร์นี้กินข้าวร้านไหนอ่ะ เราไม่เอะใจค่ะ คือเราไม่เคยคุยกันเรื่องอาหารในวันข้างหน้าเลยนอกจากนัดชาบู เพราะวันๆนึงใกล้ถึงเวลากินหรืออะไร เราถึงจะถามกัน
         
            เราไม่เอะใจค่ะ เลยพูดว่า เออ พูดล้ะก็มีไรจะบอกพี่เขาชวนกินข้าวพอดีเลย ร้านไหนดี มีคนเลี้ยงงง อะไรทำนองนี้ ใอ่Dก็เงียบๆยิ้มๆ ส่วนFก็แซวๆใหญ่ค่ะ (คือเราอ่ะ ไม่เอะใจคำถามเพื่อนเลยค่ะ อาจจะแบบสอบเสร็จก็ถามฉลองในร้านข้าวที่ไหนไรงี้) แล้วจากนั้นเราก็นัดกันว่าเอาเป็นร้านข้างๆมอเนาะ เราอยู่หน้ามอกับF ส่วนหอในจะอยู่แถบจะกลางมอเลยค่ะ  
           
         พอไปร้านเราก็เจอพี่BกับDนั่งข้างกันกำลังคุยกันอยู่ เราก็เดินเข้าไปแบบปกติ ก็ไม่มีอะไรค่ะ สั่งข้าวกินกันเรื่องราวมันจบคล้ายๆตอนบิงซูค่ะ ตอนนั้นเราคิดแบบนั้น จนกระทั่งวันนั้นหลังจากแยกกัน เราอยากไปทำเล็บแต่ Fมันไม่ไป ส่วนDนางบอกว่าขี้เกียจขอนอนอ่านการ์ตูนในห้อง ไม่มีอะไรรั้งความอยากทำเล็บเราได้ค่ะ(เราเพิ่งจำได้ว่ามีคูปองส่วนลดใบนึงใกล้หมดวันนี้)เราก็เดินไปร้านทำเล็บอยู่ข้างมอแถวร้านข้าวที่ไปเมื่อเช้า แถวนั้นของกินเยอะค่ะ มีร้านคาราโอเกะ คือดีมาก ว่าจะย้ายไปแถวนั้นอยู่(นอกเริ่องล้ะ)  ตอนเรานั่งทำเล็บเราเจอDกับพี่Bเดินผ่านร้านค่ะ คือเหลือบขึ้นมามองไปทางหน้าร้านพอดีเป็นกระจกใส เจ้าตัวเองก็คงไม่รู้เพราะกำลังคุยกับพี่Bเมามันหรืออย่างไนไม่ทราบ (มันคงไม่นึกว่าเราจะมาร้านทำเล็บข้างมอค่ะ เพราะร้านปกติที่เราทำคือในซอยแถวหอเรา) ตอนนั้นคือเราตกใจมากค่ะ เราตกใจว่าเอ้ะ มันกะเตรียมซื้อของเซอร์ไพรส์วันเกิดเราป่าวนะ มะรืนวันเกิดเราค่ะ แถวนี้มีร้านช็อปน่ารักๆอยู่ พวกสโนว์บอลแบบของตกแต่งอ่ะค่ะ แล้วให้พี่Bมาเลือก พี่Bอาจจะรู้วันเกิดล้ะชวนเพื่อนเรามาใอ่Fเองก็อาจรออยู่ร้าน (อินี่โง่ค่ะ ไม่เคยคิดขนาดที่ว่าเพื่อนหักหลังเรา)

        เราเงียบไว้ค่ะ จนวันเกิดเรามันก็มีของขวัญให้จริงๆ จากร้านที่เราคิดไว้เลยค่ะ แต่ของใอ่Fมันสั่งทางเน็ตมา ซื้อครีมที่อยากได้มาให้ค่ะ ส่วนพี่Bก็ฝากของมากับD เราก็ดีใจค่ะ แต่…สังหรณ์ใจแปลกๆค่ะ สนิทกันขนาดนั้นเลยหรอว่ะ เราก็คิดงี้ แอบหึงๆหน่อยๆ แต่ก็เออ เพื่อนอานะยิ่งเป็นใอ่Dด้วย คือเรารู้ว่าเพื่อนคนนี้เราดีค่ะมันไม่เคยทำไม่ดีกับเราเลย ยิ่งเรียบร้อยไม่เก่งเรื่องผู้ชายด้วย เราไม่เอะใจเรื่องFด้วยค่ะ เราเคยคิดว่ามันไปเลือกของขวัญกับD ลืมถามด้วยแหละตอนนั้น   พอเรากลับบ้านพร้อมกันก็คุยในแชทกันเรื่อยๆตอนหยุด แต่ว่า!! เราเจอแม่Dระหว่างทาง แม่Dบอกว่าไม่ไปเรียนพิเศษกับDหรอลูก (งง-จ้า) ตอนนั้นคือเราเออออค่ะ แบบมีธุระที่บ้าน เพื่อนเราแชทกันตลอดอยู่แต่บ้าน ทำไมDมันไปอยู่มอว่ะ เราเลยทักส่วนตัวไปคุยกับF ล้ะถามเรื่องของขวัญ Fไม่ได้ไป เราบอกFเรื่องDหลอกพวกเราว่าอยู่บ้านแต่เรียนพิเศษอยู่มอ Fสังหรณ์คนแรกค่ะว่ามันยังไงๆล้ะ คือมันปิดเรียนแค่แปปเดียวค่ะ แต่พวกที่อยู่นี่ส่วนมากเรียนพิเศษแถวมอเลยต้องอยู่หอ เรากลับมามอก่อนเวลาเปิดประมาณอาทิตย์นึง เพื่อจะมาถามเพื่อนตัวต่อตัวค่ะ 
        
         เรื่องราวตอนนั้นประหนึ่งละครอ่ะคุณ ใอ่ที่เคยฟังเคยอ่านมาไม่คิดว่าจะเกิดกับเราจริงๆ พอถึงหอ1วันต่อจากนั้นเราเดินไปหอในเพื่อจะไปหาDพร้อมกับF เราเจอพี่B. ที่เราคุยกับเขาเรื่อยๆตลอดเวลาที่หยุด คือเขานั่งจับมือคุยเล่นกับDที่โต๊ะแถวตึกเรียนทางผ่านหอพักหญิง คือเราควรจะรู้สึกไงดี ใอ่Fนี่จะเดินเข้าไปแล้วค่ะ แต่เราห้ามไว้ เราขอคุยตัวต่อตัวดีกว่า เพราะพี่เขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเรา เรื่องมันอยู่ที่เรากับเพื่อน ตอนนั้นsadจริงค่ะ แบบ3ปีที่ซุ่มชอบเขามา ครึ่งปีที่คอยกระชับความสัมพันธ์ กลับโดนเพื่อนสนิทตัวเองคาบไป-เฉย ใจนึงก็สมน้ำหน้าตัวเองที่ทำไรชักช้า แต่ใจนึงก็คิดว่าDมันนึกถึงความรู้สึกของเราไหม คือเราควรบอกเพื่อนตั้งแต่3ปีก่อนรึเปล่า 
       
        เราจับเข่าคุยกัน3คนก่อนเปิดเรียน2วันค่ะ เราเกริ่นว่าเราเห็นตอนที่จับมือกับพี่เขา รู้ว่าหลอกว่าอยู่บ้าน ตอนเดินซื้อของกับพี่เขาวันที่พี่Bเลี้ยงข้าว มีอะไรปิดกูอีกไหม คือคนที่คอยห้ามFวันนั้น แต่ตอนนี้ฟิวส์ขาดค่ะ (หรือตอนนั้นกำลังช็อคหลอกตัวเอง โลกสวยอยู่ก็ไม่แน่ใจ)Dมันตกใจที่อยู่เราเปิดด้วยเสียงเรียบๆแต่เสียงดังตอนมีอะไรปิดไหมค่ะ ตอนนั้นมันเลิ่กลั่กค่ะ คือแบบเราจะร้องไห้รอมร่อมาก ทั้งเสียใจที่เพื่อนหักหลังเสียใจที่ความรัก3ปีที่เราเฝ้าแอบชอบ
 
        เราไม่สตรองจริงๆค่ะ อารมณ์รักจริงจังครั้งแรกในชีวิตรึเปล่า รู้แค่ไม่ไหว ไม่เหมือนตอนอินกับชีวิตคนอื่นที่เจอแบบเดียวกันล้ะอยากกระชากตบ แบบนี่เพื่อนกูนะ กูตบมันไม่ลงอ่ะ อึดอัดใจมากค่ะ มันร้องไห้ล้ะก็ขอโทษ Fมันคนกลางค่ะ มันถามแทนเราหมด คือเราเงียบแบบน้ำตาไหลเงียบๆ ส่วนDมันปิดตาร้องไห้แล้วก็คอยตอบF มันมีเฟสพี่เขาตั้งแต่วันที่ไปกินบิงซูเพราะคุยกันถูกคอ จริงๆมันจะคอยเสี้ยมให้พี่เขามาชอบเรา แต่มันดันชอบพี่เขาเอง มันคุยกันลับหลังเรามันชอบพี่เขาจริงๆ มันอยากจะเลิกจะคุยต่อแต่มันเห็นพี่เขาตอนเดินกลับหอตลอด พี่เขาดีมาก(ขออนุญาตหยาบ อิ !!)ชอบเขามากตั้งแต่2เดือนแรกที่คุยกัน แล้วกูที่แอบชอบเขามา3ปีล่ะ (เราคิดในใจค่ะ) มันคุยกับเขาลับหลังเรามาตลอดจนแทบจะเหมือนแฟนอ่ะ 

          มันบอกว่ามันจะเลิกคุย มันพร่ำขอโทษ แล้วพวกรักกันกูทำไรได้ ห้ามรักกันหรอ ตลกล้ะ ความรู้สึกเหมือนตัวเองเลวอ่ะ กุไม่ได้เป็นแฟนกับพี่เขาเลยนะ แต่มันก็ทำใจมองหน้าเพื่อนหรือพูดกับเพื่อนไม่ได้ค่ะ เราพูดไปว่า “เลิกพูดเถอะ” แล้วเราก็เดินออกมาไม่สนอะไรเลยค่ะ อยากอยู่คนเดียวมาก จากวันนั้น Fมันคอยปลอบเราตลอดค่ะ เราเรียนคนละเซคกับDทุกอย่าง Fมันตามเรามาเรียนค่ะ ปล่อยDไว้ เราออกจากแชทกลุ่มที่มีDเรียกว่าทนเห็นหน้าเพื่อนในตอนนี้ไม่ได้จริงๆ Fมันก็คอยบอกเราว่าDมันเลิกคุยกับพี่เขาแล้วนะ เราเองก็ไม่ตอบอะไรพี่เขามาตั้งแต่วันนั้นแล้วค่ะ คือเราหลบหน้าเขามาเป็นเดือนแล้วDด้วย จากนั้นสักอาทิตย์ เราก็จะไปคุยกับD เหมือนเดจาวูค่ะทุกคน รอบนี้Fไม่อยู่มีแค่เราเห็นพวกเขาคุยกันม้านั่ง เราแบบ อ้อ นี่คือเลิกคุย เราเดินกลับหอค่ะ หยิบหนังสือเสื้อผ้าที่เคยมีเผื่อตอนนอนหอเรา แม้แต่ของขวัญทั้งของมันแล้วก็พี่B มา (อิลุงตุงนังมาก ดีนะตอนนั้นฟีลยังใจดีใส่ถึงมาให้)เราลืมคิดว่าขนมามันไม่อยู่ทำใง รู้แค่อยากเอาของพวกนี้มอบคืนเจ้าของมันด่วนๆ เราเดินดุ่มๆเข้าไปเลยวางของต่อหน้ามัน 
  
        หน้าตาบ่งบอกว่าตกในมากคือมันเห็นเราแต่ไกลแล้ว(แหม่คุณใครๆก็มองอ่ะ ขนข้าวของพะลุงพะลังมาก) คงช็อคเลยไม่ได้ลุกไปไหน หน้าตาพี่เขาก็ดูตกใจแล้วมองหน้าใอ่D ก็คงรู้เรื่องกันแหละ พลังแห่งรักอ่ะ กูมันมารผจญ (รักกันให้พอ แต่กูต้องไม่เกี่ยวข้องกับ) เราบอกว่า เอาของคืนไป ถ้าชอบถ้ารักอยากคุยกับพี่เขาไม่ต้องอิFว่าเลิกคุย ตอนนี้กูไม่อยากคบเพื่อนแล้ว ไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก แล้วเราก็หยิบกล่องเพลงที่เป็นของขวัญพี่Bในถุงคืนพี่เขา ต่อด้วย หนูคืนนะ หนูแอบชอบพี่มา3ปีแล้ว แต่ตอนนี้คงไม่สำคัญ ต่อไปก็คบกันไม่ต้องสนหัวหนูนะ ไม่อยากเป็นตอขวางชาวบ้าน 

        Dมันวิ่งตามเรามาค่ะ แบบเราก็สะบัดๆ ตอนนั้นโมเม้นพ่องอนแม่ง้อมาก แต่ความจริงคือเรารู้สึกแบบรังเกียจเพื่อนเลย เราตะโกนไปไม่อายคนมองว่า “ไม่ต้องมายุ่งกับกูได้ไหม อี ” เราแบบรีบกลับหออ่ะค่ะ คือจำไม่ค่อยได้ว่าพูดไรอีก ตอนนั้นน้ำตาไหลร้องไห้ ดึงๆฉุดๆ จนไปถึงหอ มันมีระบบรักษาความปลอดภัยแบบสแกนบัตรเราก็สแกนแล้วรีบปิดล็อคไม่ให้มันเข้ามา แล้วเราก็ขึ้นห้องไปเลยค่ะ จากวันนั้นเราปิดมันทุกทางFเองพอรู้เรื่องมันตกใจมาก พอดีมันพรีเซ้นท์งานนอกรอบกับกลุ่มที่จารย์บังคับอยู่ มันยอมรับการตัดสินใจเราค่ะ มันกันDออกตลอด เพราะมันคนกลาง จากวันนั้นเราก็ปิดกั้นทุกอย่างแล้วปลีกตัวมาค่ะ

คือที่เราทำไปอยากจะถามว่าเราแย่ไหมคะ ที่ตัดเพือ่นเพราะผู้ชาย เราทนเห็นหน้านางไม่ได้จริงๆ เหมือนความเชื่อใจมันหายไปแล้ว ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตเรื่อยๆค่ะ เรียน เที่ยวกับFเพื่อนในคณะ ไม่สนรุ่นพี่ ไม่สนใอ่Dที่ตอนนี้พวกเขาเป็นยังไง เราเลือกทางถูกไหมคะ เรื่องผ่านมานานแต่เราข้องใจค่ะ