เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นเราขึ้นไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาวิจัยเพื่อคุยงานวิจัย พอคุยเสร็จ มีอาจารย์ท่านนึงซึ่งเคยสอนเรามาแล้ว ออกปากให้เราเอาของไปเก็บให้แกในรถหน่อย เราก็ตกลงรับปาก แล้วก็ชวนเพื่อนอีก 2 คนไปด้วย เพราะของเยอะ มีเอกสารและถุงกระท้อนจำนวน 2 ถุงใหญ่ ก็เดินลงไปเก็บกับเพื่อน บังเอิญเราเห็นเพื่อนอีกคนนั่งอยู่ด้านล่างพอดี เลยอยากจะแกล้งมัน โดยการเอากระท้อน 2 ลูกให้มัน แล้วบอกว่า เห็นว่าหิว เลยให้มัน แต่ในใจนั้น คิดว่า มันคงไม่กินหรอก เราเลยเอาของไปเก็บท้ายรถ แต่ดันไม่เอากระท้อนที่แกล้งเพื่อนไปเก็บ แล้วก็ลืมไป .....สักพักเพื่อนที่เราเอากระท้อนไปแกล้งมัน บอกว่าเราว่า อาจารย์โกรธมาก ที่อาจารย์โกรธเพราะเพื่อนเราคนนั้นมันเอากระท้อนที่เราให้ไปขึ้นไปในห้องนั้นด้วย แล้วอาจารย์ก็คงถาม ว่าเอามาจากไหน เพื่อนเราดันบอกว่า ของอาจารย์นั่นแหละ ที่นี้แหละอาจารย์โกรธมาก คือ กระท้อนนั้นมันไม่ใช่ของแก มีคนฝากแกซื้อ นั่นแหละเรารู้สึกผิดมากเลย แต่ยังไม่ได้ขอโทษแก แล้วพอดีอาจารย์ที่ปรึกษานัดโฮมรูม พอดีแกพูดเรื่องนี้พอดี เรายิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นอีก รู้สึกอึดอัดใจมาก เพราะอาจารย์คิดว่าเราอยากได้และหยิบโดยไม่ขออาจารย์ ทำให้อาจารย์ยิ่งเข้าใจเราผิดไปอีก ทั้งที่เจตนาเราไม่ได้อยากได้ของนั้นเลย และทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องขนาดนี้ แต่เราแชทไปขอโทษแกแล้ว แต่แกยังไม่อ่านเลย อยากไปขอโทษแต่ไม่ค่อยได้เจอแกเลย ทำไงดี