เช้าวันหนึ่งต้องไปขึ้นเวรเช้า ปกติขับรถของตัวเองไปทำงาน แต่วันนั้นต้องเปลี่ยนรถกับรถสามี ซึ่งตัวเองไม่ค่อยคุ้น
ขับไปจอดยังที่จอดรถ ซึ่งฟรีไม่ต้องเสียตังค์ แต่ที่จอดรถมีน้อย จำนวนรถมีเยอะ ปกติตัวเองเป็นคนที่มีระบบ
ระเบียบในตัวเอง จะจอดรถแบบมีนำ้ใจให้คนอื่น ไม่จอดกินที่ใคร วันนั้นที่จอดรถค่อนข้างแคบ ตัวเองจอดอยุ่คันหน้า
จึงได้ขยับรถไปข้างหน้าเล็กน้อย เพื่อให้คันข้างหลังได้มีที่จอด จอดเสร็จก็ไปขึ้นเวรทำงาน

ขากลับมาเห็นใบสั่ง จอดเกินเส้นต้องเสียค่าปรับ เดินลงไปดูและถ่ายรูปไว้ พร้อมกับเฮ้ย นี่มันอะไรกันหนอ จอดเกิน
ไปแค่หนึ่งไม้บรรทัด เพื่อให้คนอื่นได้จอดรถบ้าง ต้องเสียถึง๒๐๐๐บาท 

ปล.ที่จอดรถตีเป็นแบบช่องยาวๆ จอดต่อๆกัน แต่ไม่มีเส้นตีแบ่ง จะกำหนดแค่หัวแถวและท้ายแถว และมีเส้นลายๆกั้นเอาไว้
  
ดูเอาไว้เป็นตัวอย่างให้หลายๆคนเห็น เอ็นดูเขา เอ็นเราขาดจริงๆ เถียงไม่ได้ด้วย ก็เกินออกมาจริงๆ เจ็บใจตัวเองจริงหนอ