ต้องของเล่าก่อนนะคะว่า เรากับกับแฟนมา1ปีแล้ว  เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องอะไรเลยค่ะ ยกเว้นเรื่อง แม่บุญธรรม

เเฟนเรามีแม่บุญธรรม1คน  และติดต่อกัน ไปทำกิจกรรมด้วยกัน และเวลาแฟนเรากลับบ้านต้องไปกราบแม่บุญธรรมตลอด และวันแม่ที่จะถึงนี้ก็เช้นกัน
เขาไม่ได้กลับไปบ้านกับเขา เนื่องจากเขาไม่ชอบให้เรานอยด์เวลาเขาไปหาแม่บุญธรรม เราจึงทะเลาะกันค่ะ

เรา:ทำไมไม่คิดถึงใจเราบ้าง เราคือแฟนใหม่ของเทอนะ  
เขา:ก็มันไม่มีอะไร แม่ก็คือแม่(บุญธรรม) กับแฟนเก่าก็ไม่ได้อะไร ไม่ได้คิดอะไรแล้ว
เรา:แต่เราคิดมาก เราไม่โอ
เขา:แล้วจะให้ทำไง
เรา:งั้นก็ห่างๆกันไปก็ได้เพราะตลอดเวลา1ปีที่ผ่าน เคยขอไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว เจอเหตุการณ์ช้ำใจมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
เขา:ห่าง แต่ไม่เลิกใช่ไหม?
เรา:ก็ไม่รู้นะ เผื่อวันไหนทำใจยอมรับได้อาจจะกลับมา(เพราะเราก็ยังรักเขามาก)
เขา:งั้นถ้าทำใจได้เมื่อไหร่ก็บอกนะ จะรอ!
เรา*พูดไม่ออกค่ะ ร้องไห้ก็ร้องไม่ออก**

ถ้าเพื่อนๆเป็นเรา เพื่อนๆจะตัดสินใจยังไงกันค่ะ รักก็รักเจ็บก็เจ็บ
.😢..นี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งค่ะ เรื่องนี้เราทะเลาะกันบ่อยมาก และเราก็เขามาตลอด😢

ปล.แม่บุญธรรมของเขา คือแม่ของแฟนเก่าเขาค่ะ สาเหตุที่รับเป็นลูกบุญธรรมเนื่องจาก สงสารแฟนเราที่โดนลูกสาวเขาทิ้ง