สวัสดีเพื่อนชาวพันทิปทุกคนครับ เรื่องนี้เริ่มที่ผมนั้นพาลูกที่ต่างจังหวัดมาอยู่ด้วยและพามาเรียนด้วยทุกอย่างดูปกติ น้องก็เหมือนเด็กปกติทั่วไปทุกคนแต่พอน้องเริ่มเรียนไปได้ 1 สัปดาห์ คุณครูนั้นได้ถามผมว่าน้องมีปัญหาเรื่องหูหรือเปล่าค่ะคุณพ่อน้องไม่ค่อยสนใจเลยเวลาเรียก ด้วยความที่อยู่ด้วยกันทุกวันเลยไม่ผิดสังเกตอะไรเวลาเรียกน้องก็ตอบกลับตามปกติ กลับบ้านมาผมก็บอกให้แม่แคะขี้หูให้ตามปกติไม่เจอสิงผิดปกติอะไรเลย
เวลาผ่านมา2 เดือน แม่ลูกก็แคะขี้หูให้กันเหมือนเคยแต่คราวนี้ผมก็นึกขึ้นมาในหัวลองเอาไฟแฟลชจากมือถือไปส่องดูดีกว่า ส่องข้างขวาไม่เจออะไรโล่งมากแต่พอมาส่องดูข้างซ้ายเท่านั่นล่ะ เจออะไรดำๆก็ไม่รู้เลยให้แม่น้องลองแคะดูแม่น้องบอกว่าเหมือนก้อนหินเลยป๋า ทีนี้เปลี่ยนมือผมลองดูบ้างเอาไฟส่องแล้วหามุมดีๆแคะออกผมลองครั้งแรกหินติดแน่นมากๆหามุมเอาที่แคะเข้าไม่ได้เลย ครั้งที่สองลองดูอีกทีเริ่มแคะไปยังไม่ถึงหินเลยน้องเริ่มร้อง ผมเริ่มใจคอไม่ค่อยดีมาคิดๆดูถ้าทำต่อมันจะเป็นอันตรายกับน้องแน่ๆ
เพราะดูแล้วหินติดแน่นมากๆมันพอดีกับรูหูเลย ผมตัดสินใจโทรหาโรงพยาบาล(โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง)ตอนสองทุ่มทางโรงพยาบาลบอกว่าตอนนี้มีแต่หมอฉุกเฉินนะค่ะลองพาน้องมาดูก่อน ผมไม่รอช้าขับรถพาน้องไปทันทีพอถึงมือคุณหมอ คุณหมอก็ส่องไฟดูคุณหมอบอกว่าอาจจะเป็นขี้หูที่แข็งก็ได้ เดี๋ยวคุณหมอจะลองเอาออกดูพอคุณหมอเริ่มใช้อุปกรณ์เข้าไปในหูไม่นานคูณหมอก็แจ้งว่ามันคือหินจริงๆจากนั้นคุณหมอก็เรียกพยาบาลมาช่วยพยาบาลมาสองคน แล้วก็เริ่มครั้งแรกโดยคุณหมอใช้เครื่องมือเป็นเหล็กตะขอเล็กๆเข้าไปแคะออกน้องก็เริ่มร้องให้ผ่านไม่ไม่นานปรากฏว่าไม่ออกครับ จากนั้นคุณหมอก็เปลี่ยนเครื่องมือมาใช้ที่ดูดแทนเป็นสายยางเล็กใช้ลมดูดออกคุณหมอเชิญพวกเราออกจากห้องผ่านไปสักพัก คุณหมอแจ้งว่าไม่ออกคุณหมอเลยขอลองครั้งสุดท้ายโดยให้คุณพ่อเข้ามาอยู่กับน้องด้วยเพราะน้องดิ้นเวลาคุณหมอแคะ ผมก็ขึ้นไปนั่งบนเตียงกับลูกเสร็จแล้วก็คุยกับน้องให้น้องไม่กลัวผมก็ให้น้องเอามือจับมือผมเอาใว้ แล้วคุณหมอก็เริ่มลงมือคราวนี้ใช้เหล็กตะขอเล็กๆแคะน้องก็เริ่มร้องและพยายามจะดิ้นผมก็บอกน้องว่าถ้าเจ็บให้บีบมือป๋านะลูกน้องบีบมือของผมพร้อมกับใช้เล็บจิกที่มือของผมแรงมากแล้วน้องก็ร้องไห้ ไม่นานคุณหมอก็นำหินออกมาได้แล้วน้องก็หยุดร้องและกอดผมแน่นเลยพอผมลงจากเตียงคุณหมอก็เอาหินมาให้ดูเป็นหินก้อนเล็กๆตามรูปมันพอดีกับรูหูของน้องเลย คุณหมอแจ้งว่าหูน้องอาจจะถลอกนิดหน่อยนะครับคุณพ่อ ผมก็โลงอกดีใจที่เอาหินออกได้แต่รู้สึกแสบที่มืออ้าวพึ่งรู้สึกตัวว่าลูกสาวยิกจนมือถลอก555 เสร็จแล้วคุณหมอก็ให้กลับบ้านไปพร้อมกับใบนัดและยาหยอดหู
ตื่นเช้าวันรุ่งขึ้นผมลองเอาไฟส่องดูอีกทีปรากฏว่ายังเจออะไรดำๆอีกผมเข้าใจว่าเป็นเลือดที่ออกจากแผลวันถัดมาได้เวลาหมอนัดคุณหมอก็ส่องไฟดูคุณหมอแจ้งว่าคุณพ่อครับน้องมีขี้หูตันรูหูอยู่หน้ามากเดี๋ยวคุณหมอจะลองเอาออกให้นะครับ คุณหมอก็เริ่มเอาเครื่องมือเข้าไปและแคะออกแต่ก็เอาออกได้แค่ 2 ชิ้น เพราะน้องดิ้นแรงมาก (คงยังกลัวจากตอนเอาหินออกอยู่) ทำต่อไม่ได้คุณหมอให้กลับบ้านไปก่อนพร้อมยาหยอดหูละลายขี้หูไปหยอดผ่านไปหนึ่งสัปดาห์มาพบคุณหมอตามนัด ทีนี้คุณหมอเตรียมพยาบาลไว้ 2 คนพร้อม อปุกรณ์ยืดตัวเสร็จแล้วคุณหมอก็ล็อกตัวน้องพร้อมให้พยาบาลจับไว้ คราวนี้ใช้เครื่องดูดและแล้วก็ออกจนหมดน้องร้องให้จนคูณหมอทำเสร็จ ทุกครั้งที่คุณหมอทำผมนั้นอยากจะเจ็บแทนลูกจริงๆแต่ก็ทำไม่ได้
-กระทู้นี้แชร์เป็นอุทาหรณ์เลยนะครับคุณพ่อคุณแม่หลายๆคนเราอาจจะละเลยสิ่งเล็กที่เรามองข้ามไปจนอาจจะทำให้ลูกเจ็บและเป็นอันตรายได้ครับ
แชร์อุทาหรณ์ก้อนหินติดหูลูก!!!
สวัสดีเพื่อนชาวพันทิปทุกคนครับ เรื่องนี้เริ่มที่ผมนั้นพาลูกที่ต่างจังหวัดมาอยู่ด้วยและพามาเรียนด้วยทุกอย่างดูปกติ น้องก็เหมือนเด็กปกติทั่วไปทุกคนแต่พอน้องเริ่มเรียนไปได้ 1 สัปดาห์ คุณครูนั้นได้ถามผมว่าน้องมีปัญหาเรื่องหูหรือเปล่าค่ะคุณพ่อน้องไม่ค่อยสนใจเลยเวลาเรียก ด้วยความที่อยู่ด้วยกันทุกวันเลยไม่ผิดสังเกตอะไรเวลาเรียกน้องก็ตอบกลับตามปกติ กลับบ้านมาผมก็บอกให้แม่แคะขี้หูให้ตามปกติไม่เจอสิงผิดปกติอะไรเลย
เวลาผ่านมา2 เดือน แม่ลูกก็แคะขี้หูให้กันเหมือนเคยแต่คราวนี้ผมก็นึกขึ้นมาในหัวลองเอาไฟแฟลชจากมือถือไปส่องดูดีกว่า ส่องข้างขวาไม่เจออะไรโล่งมากแต่พอมาส่องดูข้างซ้ายเท่านั่นล่ะ เจออะไรดำๆก็ไม่รู้เลยให้แม่น้องลองแคะดูแม่น้องบอกว่าเหมือนก้อนหินเลยป๋า ทีนี้เปลี่ยนมือผมลองดูบ้างเอาไฟส่องแล้วหามุมดีๆแคะออกผมลองครั้งแรกหินติดแน่นมากๆหามุมเอาที่แคะเข้าไม่ได้เลย ครั้งที่สองลองดูอีกทีเริ่มแคะไปยังไม่ถึงหินเลยน้องเริ่มร้อง ผมเริ่มใจคอไม่ค่อยดีมาคิดๆดูถ้าทำต่อมันจะเป็นอันตรายกับน้องแน่ๆ
เพราะดูแล้วหินติดแน่นมากๆมันพอดีกับรูหูเลย ผมตัดสินใจโทรหาโรงพยาบาล(โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง)ตอนสองทุ่มทางโรงพยาบาลบอกว่าตอนนี้มีแต่หมอฉุกเฉินนะค่ะลองพาน้องมาดูก่อน ผมไม่รอช้าขับรถพาน้องไปทันทีพอถึงมือคุณหมอ คุณหมอก็ส่องไฟดูคุณหมอบอกว่าอาจจะเป็นขี้หูที่แข็งก็ได้ เดี๋ยวคุณหมอจะลองเอาออกดูพอคุณหมอเริ่มใช้อุปกรณ์เข้าไปในหูไม่นานคูณหมอก็แจ้งว่ามันคือหินจริงๆจากนั้นคุณหมอก็เรียกพยาบาลมาช่วยพยาบาลมาสองคน แล้วก็เริ่มครั้งแรกโดยคุณหมอใช้เครื่องมือเป็นเหล็กตะขอเล็กๆเข้าไปแคะออกน้องก็เริ่มร้องให้ผ่านไม่ไม่นานปรากฏว่าไม่ออกครับ จากนั้นคุณหมอก็เปลี่ยนเครื่องมือมาใช้ที่ดูดแทนเป็นสายยางเล็กใช้ลมดูดออกคุณหมอเชิญพวกเราออกจากห้องผ่านไปสักพัก คุณหมอแจ้งว่าไม่ออกคุณหมอเลยขอลองครั้งสุดท้ายโดยให้คุณพ่อเข้ามาอยู่กับน้องด้วยเพราะน้องดิ้นเวลาคุณหมอแคะ ผมก็ขึ้นไปนั่งบนเตียงกับลูกเสร็จแล้วก็คุยกับน้องให้น้องไม่กลัวผมก็ให้น้องเอามือจับมือผมเอาใว้ แล้วคุณหมอก็เริ่มลงมือคราวนี้ใช้เหล็กตะขอเล็กๆแคะน้องก็เริ่มร้องและพยายามจะดิ้นผมก็บอกน้องว่าถ้าเจ็บให้บีบมือป๋านะลูกน้องบีบมือของผมพร้อมกับใช้เล็บจิกที่มือของผมแรงมากแล้วน้องก็ร้องไห้ ไม่นานคุณหมอก็นำหินออกมาได้แล้วน้องก็หยุดร้องและกอดผมแน่นเลยพอผมลงจากเตียงคุณหมอก็เอาหินมาให้ดูเป็นหินก้อนเล็กๆตามรูปมันพอดีกับรูหูของน้องเลย คุณหมอแจ้งว่าหูน้องอาจจะถลอกนิดหน่อยนะครับคุณพ่อ ผมก็โลงอกดีใจที่เอาหินออกได้แต่รู้สึกแสบที่มืออ้าวพึ่งรู้สึกตัวว่าลูกสาวยิกจนมือถลอก555 เสร็จแล้วคุณหมอก็ให้กลับบ้านไปพร้อมกับใบนัดและยาหยอดหู
ตื่นเช้าวันรุ่งขึ้นผมลองเอาไฟส่องดูอีกทีปรากฏว่ายังเจออะไรดำๆอีกผมเข้าใจว่าเป็นเลือดที่ออกจากแผลวันถัดมาได้เวลาหมอนัดคุณหมอก็ส่องไฟดูคุณหมอแจ้งว่าคุณพ่อครับน้องมีขี้หูตันรูหูอยู่หน้ามากเดี๋ยวคุณหมอจะลองเอาออกให้นะครับ คุณหมอก็เริ่มเอาเครื่องมือเข้าไปและแคะออกแต่ก็เอาออกได้แค่ 2 ชิ้น เพราะน้องดิ้นแรงมาก (คงยังกลัวจากตอนเอาหินออกอยู่) ทำต่อไม่ได้คุณหมอให้กลับบ้านไปก่อนพร้อมยาหยอดหูละลายขี้หูไปหยอดผ่านไปหนึ่งสัปดาห์มาพบคุณหมอตามนัด ทีนี้คุณหมอเตรียมพยาบาลไว้ 2 คนพร้อม อปุกรณ์ยืดตัวเสร็จแล้วคุณหมอก็ล็อกตัวน้องพร้อมให้พยาบาลจับไว้ คราวนี้ใช้เครื่องดูดและแล้วก็ออกจนหมดน้องร้องให้จนคูณหมอทำเสร็จ ทุกครั้งที่คุณหมอทำผมนั้นอยากจะเจ็บแทนลูกจริงๆแต่ก็ทำไม่ได้
-กระทู้นี้แชร์เป็นอุทาหรณ์เลยนะครับคุณพ่อคุณแม่หลายๆคนเราอาจจะละเลยสิ่งเล็กที่เรามองข้ามไปจนอาจจะทำให้ลูกเจ็บและเป็นอันตรายได้ครับ