สวัสดีคะ...หนูชื่อตุ๊กตาคะ หนูจะเป็นคนตัวอ้วนๆกลมเหมือนตุ๊กตานี่ละคะ
ปัจจุบันหนูก็อายุได้21ปีแล้วคะ ป่วยเป็นโรคไตระยะสุดท้ายคะ...ซึ่งที่หนูออกมาตั้งกระทู้นี้เพราะหนูเตือนใครหลายๆคนไว้ว่าการเป็นโรคไตนั้นไม่จำเป็นว่าต้องกินเค็มนะคะเพียงแค่คุณกินยาคล้ายเส้นยาชุดหรือกินยาเกินกว่าที่กล่องระบุไว้คุณป่วยเป็นโรคไตได้คะ หนูขอท้าวความไปเมื่อตอนเด็กๆเลยแล้วกัน...บ้านหนูเป็นร้านขายของชำคะหรือร้านโชห่วยนั้นแหละคะซึ่งบ้านเนี่ยเปิดเป็นร้านขายปลีกและส่ง เปิด24ชม.ด้วยนะคะ(แข่งกับเซเว่นไปเลยจ้า) ครอบครัวหนูมีกันทั้งหมด5คนคะมีพ่อแม่พี่หนูและก็น้องบ้านหนูมีแต่ ผญ. คะขายของปลีกและส่งเนี่ยคือบ้านหนูทำกันเองหมดเลยคะไม่ได้จ้างลูกน้อง...ดังหนูต้องทำงานหนักมาตั้งแต่เด็กๆเลยคะโดยการยกเหล้ายกเบียร์ยกของต่างๆของที่ว่าคือเป็นลังนะคะหลังใหญ่ๆอะวันๆนึงนี่หนูต้องยกลังเหล้าลังเบียร์เนี่ยไม่ต่ำกว่าวันละ3-400ลังเลยนะคะพวกพี่คิดภาะตามนะเด็กประมาณป.4ยกลังเหล้าลังเบียร์โยนไปโยนมาตั้งแต่ยังเด็กนะพี่ซึ่งผลรับที่หนูได้มาจากการทำงานหนักคือปวดหลังคะพอหนูปวดหนู่หายาชุดยาคล้ายเส้นมากินหนูก็กินมันมาเรื่อยๆอะพี่สัก 8-9ปีได้ พอหนูเริ่มโตหนูขอแม่ออกมาทำงานโรงงานที่นิคมอุตสาหกรรมโรจนะ หนูมาทำงานคนเดียวอยู่คนเดียว พอหนูทำมาได้สักพักหนูเริ่มมีอาการแปลกๆมีปวดหลังบ้างมีอาการหน้าบวมบ้างมีอาการอ้วกทุกครั้งที่ทานของมันของเลี่ยน(บอกก่อนนะคะว่าหนูไม่ใช่คนที่ทานอาหารเค็มนะคะ) ซึ่งทุกครั้งที่อาการต่างขึ้นมาหนูบอกทุกคนว่าไม่เป็นไรหรอกเรื่องปกติเดี่ยวก็หายเดี่ยวก็ดีขึ้น555 คือไม่ได้ใส่ใจเลยว่านี่ร่างกายนะกำลังเตือนอยู่นะว่าควรไปหาหมอควรไปตรวจร่างกาย หนูก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งอาการต่างๆก็มาอย่างต่อเนื่องซึ่งหนูไม่ได้ใส่ใจอะไรจนมีวันนึงซึ่งเป็นวันหยุดของหนู...หนูตื่นขึ้นมาพร้อมกับหน้าที่บวม บวมจนไม่เห็นลูกตาเลยคะหนูมองไปรอบๆซึ่งหนูพูดกับตัวเองว่าเห้ยยย นี่ไม่ใช่แล้วไม่ใช่เรื่องปกติแล้วก็ตัดสินใจโทรหาแม่ซึ่งแม่อยู่กาญจนบุรี หนูก็โทรบอกแม่ว่าแม่หนูจะไปหาหมอนะหนูว่ามันไม่ปกติแล้วเดี่ยวถ้าหมอบอกว่ายังไงเดี่ยวหนูโทรบอกแม่อีกนะคะ. ในขณะกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำหนูก็เดินไปที่ระเบียงหนูมองท้องฟ้าหนูมองเห็นท้องฟ้าเป็นสีเหลืองมองเสาไฟฟ้าก็บิดเบี้ยวไปหมด หลังจากนั้นหนูก็ตกใจแล้วก็คิดว่าถ้าหนูเป็นอย่างหนูไม่สามารถขับรถมอไซต์จากหอไปโรงบาลได้แน่ หนูเลยตัดสินใจโทรหาแม่พร้อมกับร้องไห้เพราะหนูตกใจมากบอกแม่มารับพาไปโรงบาลหน่อยแล้วก็เล่าให้แม่ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างแม่ก็รีบขันรถมารับ
พอถึงโรงบาล..พยาบาลก็มาวัดความดันแล้วสอบถามข้อมูลว่าเป็นอะไรมา ความดันหนูพุ่งไปที่220. 555จ้าสูงไปอีกทางโรงบาลก็ให้หนูไปนอนรอให้ความดันลงพยาบาลก็มาวัดความดันหนูตลอดเลยและไม่ว่าจะมีท่าที่ความดันจะลงเลยหลายชั่วโมงไปพยาบาลก็เริ่มที่จะเอาเข็มเจาะที่แขนหนูพร้อมกับบอกแม่หนูว่า คุณแม่คะน้องต้อง Admit เข้า ICU เดี่ยวนี้เลยคะ สรุปวันนั้นหนูก็ได้ไปนอนห้อง ICU คะซึ่งตลอดทั้งคืนพี่พยาบาลก็มาเจาะเลือดให้น้ำเกลือวัดความดันฉีดยานู้นนี้นั้นตลอดทั้งคืนพร้อมทั้งสอดท่อปัสสาวะ. ความรู้สึกคือเห้ยยย เป็นหนักขนาดนั้นเลยหรอต้องใส่แพมเพิสด้วยนะคะหนูก็ได้นอนในห้อง ICU ให้หมอหาข้อพิสูจน์ว่าสรุปแล้วที่หนูเป็นมาทั้งหมดมันเก่งจากอะไรกันแน่ ผ่านไปเกิบๆจะอาทิตย์หนูได้ย้ายไปห้องธรรมดาแล้วหมอก็มาบอกว่าวันนี้ต้องลงไปตรวจตาด้วยนะพออีกวันผ่านมาหมอบอกว่าอาจจะเป็นความดันขึ้นตาเดี่ยวหมอขอหาผลสรุปจริงก่อนว่าสรุปเป็นอะไรกันแน่จนผ่านมา2-3วันหมอก็บอกว่าตอนนี้หนูป่วยเป็นโรคไต ไตของหนูทำเพียง14%เท่านั้น หมอบอกให้นอนดูอาการก่อนสัก2-3วันก็กลับบ้านได้
และแล้วก็ได้กลับบ้านจ้า หนูก็ตัดสินใจลาออกจากงานกลับไปรักษาตัวอยู่บ้านเพราะอยู่ที่หอหนูอยู่คนเดียวหากหนูเกิดเป็นอะไรไปใครจะรู้ พอย้ายกับมาอยู่บ้านก็ต้องย้ายการรักษาจากอยุธยามารักษาที่โรงบาลมะการักษ์ซึ่งยายบอกหนูที่โรงบาลนี้มีหมอเฉพาะทางและใกล้บ้านหนูด้วยแต่พอไปรักษาจริงทางโรงบาลไม่มีหมอเฉพาะทางเลยแถมจ่ายยามาให้หนูก็กินแล้วก็มีอาการอ้วกถ่ายท้องปวดท้องอย่างหนักมาตลอด แม่เลยตัดสินใจให้หนูย้ายการรักษามาที่โรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา แล้วหนูก็ได้มาเจอกับหมอกิติศักดิ์หมอโรคไต หมอบอกว่าไตหนูตอนนี้ใช้งานได้เพียง7%หมอก็พยายามช่วยหนูรักษาหนูทุกวิทีทาง ไตก็ไม่ดีขึ้นหมอเลยบอกเราว่าตอนนี้เราควรเริ่มทำการฟอกไตแล้วนะหนูก็ลังเลที่จะฟอกไม่ฟอกดี 555แล้วหนูทำเป็นเฉยเพราะหนูกลัวว่าถ้าหนูฟอกหนูตายเร็วขึ้นมั้ยอาการหนูจะแย่ลงมั้ยหนูกลัวไปหมด แต่แล้วหลายเดือนไปหนูไปหาหมอตามที่หมอนัดปกติแต่สิ่งที่หมอบอกหนูคือไตหนูทำงานเพียง4%เท่านั้นหนูต้องฟอกไตหมอบอกหนูว่าวันนี้หนูต้องเจาะคอใส่ท่อซึ่งวันนั้นหนูไปหาหมอคนเดียวโดยการขับมอไซต์ไป
หมอบอกไปรอหมอที่หมอ ICU หมอจะขึ้นไปเจาะคอใส่ท่อให้แล้ววันนี้ต้องนอนโรงบาลด้วยนะเพราะต้องให้เลือด3ถุงเพราะเลือดจางมากหนูรีบโทรหาแม่ พอบอกแม่ก็รีบมาหาที่โรงบาลทันที
จริงๆแล้วเหตุการพึ่งจะผ่ายไปได้ไม่นานหนูพึ่งจะเจาะคอใส่ท่อไปเมื่อวันที่ 2/7/2019 เองคะ
แล้วหมอก็นัดทำการเปลี่ยนจากคอมาใส่เปิมแทนคะหนูใส่เปิมไปเมื่อวันที่ 10/7/2019 หมอก็ให้หนูมาใส่เปิมคะ ระหว่างนี้หนูก็ฟอกไตไปเรื่อยๆคะยังไม่มีอะไร และแล้วหมอก็ว่าเดี่ยวหมอจะนัดให้มาผ่าตัดทำเส้นที่แขนนะ 555 ผ่าตัดอีกแล้วจ้าาา ทุกวันนี้หนูต้องฟอกไตอาทิตย์ละ3ครั้งต่ออาทิตย์หนูต้องนั่งรถเมล์จากท่ามะกาไปโรงบาลเมโมเรียลกาญจนบุรีอาทิตย์3ครั้งคะเรื่องทั้งหมดเป็นประมาณนี้คะ หนูอยากจะบอกว่าไม่กินเค็มก็ใช่ว่าจะไม่เป็นโรคไตนะคะอย่าชะล่าใจตรวจร่างกายบ้างนะด้วยความเป็นห่วง
(ตั้งกระทู้ครั้งแรกหากพิมแปลกๆหรือขัดใจคนอ่านไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ)
(ขอคำแนะนำนิดคะพอดีหนูอยากหางานทำด้วยนะไอ้การที่หนูป่วยเป็นโรคไตเนี่ยและต้องไปฟอกอาทิตย์ละ3ครั้งเนี่ยหนูสามรถที่จะหางานทำได้มั้ยคะหนูไม่อยากอยู่เฉยๆหนูไม่อยากเป็ภาระแม่)
ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับคำตอบ ❤
เล่าประสบการณ์ป่วยเป็นโรคไตระยะสุดท้าย...ตอนอายุ20ปี
ปัจจุบันหนูก็อายุได้21ปีแล้วคะ ป่วยเป็นโรคไตระยะสุดท้ายคะ...ซึ่งที่หนูออกมาตั้งกระทู้นี้เพราะหนูเตือนใครหลายๆคนไว้ว่าการเป็นโรคไตนั้นไม่จำเป็นว่าต้องกินเค็มนะคะเพียงแค่คุณกินยาคล้ายเส้นยาชุดหรือกินยาเกินกว่าที่กล่องระบุไว้คุณป่วยเป็นโรคไตได้คะ หนูขอท้าวความไปเมื่อตอนเด็กๆเลยแล้วกัน...บ้านหนูเป็นร้านขายของชำคะหรือร้านโชห่วยนั้นแหละคะซึ่งบ้านเนี่ยเปิดเป็นร้านขายปลีกและส่ง เปิด24ชม.ด้วยนะคะ(แข่งกับเซเว่นไปเลยจ้า) ครอบครัวหนูมีกันทั้งหมด5คนคะมีพ่อแม่พี่หนูและก็น้องบ้านหนูมีแต่ ผญ. คะขายของปลีกและส่งเนี่ยคือบ้านหนูทำกันเองหมดเลยคะไม่ได้จ้างลูกน้อง...ดังหนูต้องทำงานหนักมาตั้งแต่เด็กๆเลยคะโดยการยกเหล้ายกเบียร์ยกของต่างๆของที่ว่าคือเป็นลังนะคะหลังใหญ่ๆอะวันๆนึงนี่หนูต้องยกลังเหล้าลังเบียร์เนี่ยไม่ต่ำกว่าวันละ3-400ลังเลยนะคะพวกพี่คิดภาะตามนะเด็กประมาณป.4ยกลังเหล้าลังเบียร์โยนไปโยนมาตั้งแต่ยังเด็กนะพี่ซึ่งผลรับที่หนูได้มาจากการทำงานหนักคือปวดหลังคะพอหนูปวดหนู่หายาชุดยาคล้ายเส้นมากินหนูก็กินมันมาเรื่อยๆอะพี่สัก 8-9ปีได้ พอหนูเริ่มโตหนูขอแม่ออกมาทำงานโรงงานที่นิคมอุตสาหกรรมโรจนะ หนูมาทำงานคนเดียวอยู่คนเดียว พอหนูทำมาได้สักพักหนูเริ่มมีอาการแปลกๆมีปวดหลังบ้างมีอาการหน้าบวมบ้างมีอาการอ้วกทุกครั้งที่ทานของมันของเลี่ยน(บอกก่อนนะคะว่าหนูไม่ใช่คนที่ทานอาหารเค็มนะคะ) ซึ่งทุกครั้งที่อาการต่างขึ้นมาหนูบอกทุกคนว่าไม่เป็นไรหรอกเรื่องปกติเดี่ยวก็หายเดี่ยวก็ดีขึ้น555 คือไม่ได้ใส่ใจเลยว่านี่ร่างกายนะกำลังเตือนอยู่นะว่าควรไปหาหมอควรไปตรวจร่างกาย หนูก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งอาการต่างๆก็มาอย่างต่อเนื่องซึ่งหนูไม่ได้ใส่ใจอะไรจนมีวันนึงซึ่งเป็นวันหยุดของหนู...หนูตื่นขึ้นมาพร้อมกับหน้าที่บวม บวมจนไม่เห็นลูกตาเลยคะหนูมองไปรอบๆซึ่งหนูพูดกับตัวเองว่าเห้ยยย นี่ไม่ใช่แล้วไม่ใช่เรื่องปกติแล้วก็ตัดสินใจโทรหาแม่ซึ่งแม่อยู่กาญจนบุรี หนูก็โทรบอกแม่ว่าแม่หนูจะไปหาหมอนะหนูว่ามันไม่ปกติแล้วเดี่ยวถ้าหมอบอกว่ายังไงเดี่ยวหนูโทรบอกแม่อีกนะคะ. ในขณะกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำหนูก็เดินไปที่ระเบียงหนูมองท้องฟ้าหนูมองเห็นท้องฟ้าเป็นสีเหลืองมองเสาไฟฟ้าก็บิดเบี้ยวไปหมด หลังจากนั้นหนูก็ตกใจแล้วก็คิดว่าถ้าหนูเป็นอย่างหนูไม่สามารถขับรถมอไซต์จากหอไปโรงบาลได้แน่ หนูเลยตัดสินใจโทรหาแม่พร้อมกับร้องไห้เพราะหนูตกใจมากบอกแม่มารับพาไปโรงบาลหน่อยแล้วก็เล่าให้แม่ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างแม่ก็รีบขันรถมารับ
พอถึงโรงบาล..พยาบาลก็มาวัดความดันแล้วสอบถามข้อมูลว่าเป็นอะไรมา ความดันหนูพุ่งไปที่220. 555จ้าสูงไปอีกทางโรงบาลก็ให้หนูไปนอนรอให้ความดันลงพยาบาลก็มาวัดความดันหนูตลอดเลยและไม่ว่าจะมีท่าที่ความดันจะลงเลยหลายชั่วโมงไปพยาบาลก็เริ่มที่จะเอาเข็มเจาะที่แขนหนูพร้อมกับบอกแม่หนูว่า คุณแม่คะน้องต้อง Admit เข้า ICU เดี่ยวนี้เลยคะ สรุปวันนั้นหนูก็ได้ไปนอนห้อง ICU คะซึ่งตลอดทั้งคืนพี่พยาบาลก็มาเจาะเลือดให้น้ำเกลือวัดความดันฉีดยานู้นนี้นั้นตลอดทั้งคืนพร้อมทั้งสอดท่อปัสสาวะ. ความรู้สึกคือเห้ยยย เป็นหนักขนาดนั้นเลยหรอต้องใส่แพมเพิสด้วยนะคะหนูก็ได้นอนในห้อง ICU ให้หมอหาข้อพิสูจน์ว่าสรุปแล้วที่หนูเป็นมาทั้งหมดมันเก่งจากอะไรกันแน่ ผ่านไปเกิบๆจะอาทิตย์หนูได้ย้ายไปห้องธรรมดาแล้วหมอก็มาบอกว่าวันนี้ต้องลงไปตรวจตาด้วยนะพออีกวันผ่านมาหมอบอกว่าอาจจะเป็นความดันขึ้นตาเดี่ยวหมอขอหาผลสรุปจริงก่อนว่าสรุปเป็นอะไรกันแน่จนผ่านมา2-3วันหมอก็บอกว่าตอนนี้หนูป่วยเป็นโรคไต ไตของหนูทำเพียง14%เท่านั้น หมอบอกให้นอนดูอาการก่อนสัก2-3วันก็กลับบ้านได้
และแล้วก็ได้กลับบ้านจ้า หนูก็ตัดสินใจลาออกจากงานกลับไปรักษาตัวอยู่บ้านเพราะอยู่ที่หอหนูอยู่คนเดียวหากหนูเกิดเป็นอะไรไปใครจะรู้ พอย้ายกับมาอยู่บ้านก็ต้องย้ายการรักษาจากอยุธยามารักษาที่โรงบาลมะการักษ์ซึ่งยายบอกหนูที่โรงบาลนี้มีหมอเฉพาะทางและใกล้บ้านหนูด้วยแต่พอไปรักษาจริงทางโรงบาลไม่มีหมอเฉพาะทางเลยแถมจ่ายยามาให้หนูก็กินแล้วก็มีอาการอ้วกถ่ายท้องปวดท้องอย่างหนักมาตลอด แม่เลยตัดสินใจให้หนูย้ายการรักษามาที่โรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา แล้วหนูก็ได้มาเจอกับหมอกิติศักดิ์หมอโรคไต หมอบอกว่าไตหนูตอนนี้ใช้งานได้เพียง7%หมอก็พยายามช่วยหนูรักษาหนูทุกวิทีทาง ไตก็ไม่ดีขึ้นหมอเลยบอกเราว่าตอนนี้เราควรเริ่มทำการฟอกไตแล้วนะหนูก็ลังเลที่จะฟอกไม่ฟอกดี 555แล้วหนูทำเป็นเฉยเพราะหนูกลัวว่าถ้าหนูฟอกหนูตายเร็วขึ้นมั้ยอาการหนูจะแย่ลงมั้ยหนูกลัวไปหมด แต่แล้วหลายเดือนไปหนูไปหาหมอตามที่หมอนัดปกติแต่สิ่งที่หมอบอกหนูคือไตหนูทำงานเพียง4%เท่านั้นหนูต้องฟอกไตหมอบอกหนูว่าวันนี้หนูต้องเจาะคอใส่ท่อซึ่งวันนั้นหนูไปหาหมอคนเดียวโดยการขับมอไซต์ไป
หมอบอกไปรอหมอที่หมอ ICU หมอจะขึ้นไปเจาะคอใส่ท่อให้แล้ววันนี้ต้องนอนโรงบาลด้วยนะเพราะต้องให้เลือด3ถุงเพราะเลือดจางมากหนูรีบโทรหาแม่ พอบอกแม่ก็รีบมาหาที่โรงบาลทันที
จริงๆแล้วเหตุการพึ่งจะผ่ายไปได้ไม่นานหนูพึ่งจะเจาะคอใส่ท่อไปเมื่อวันที่ 2/7/2019 เองคะ
แล้วหมอก็นัดทำการเปลี่ยนจากคอมาใส่เปิมแทนคะหนูใส่เปิมไปเมื่อวันที่ 10/7/2019 หมอก็ให้หนูมาใส่เปิมคะ ระหว่างนี้หนูก็ฟอกไตไปเรื่อยๆคะยังไม่มีอะไร และแล้วหมอก็ว่าเดี่ยวหมอจะนัดให้มาผ่าตัดทำเส้นที่แขนนะ 555 ผ่าตัดอีกแล้วจ้าาา ทุกวันนี้หนูต้องฟอกไตอาทิตย์ละ3ครั้งต่ออาทิตย์หนูต้องนั่งรถเมล์จากท่ามะกาไปโรงบาลเมโมเรียลกาญจนบุรีอาทิตย์3ครั้งคะเรื่องทั้งหมดเป็นประมาณนี้คะ หนูอยากจะบอกว่าไม่กินเค็มก็ใช่ว่าจะไม่เป็นโรคไตนะคะอย่าชะล่าใจตรวจร่างกายบ้างนะด้วยความเป็นห่วง
(ตั้งกระทู้ครั้งแรกหากพิมแปลกๆหรือขัดใจคนอ่านไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ)
(ขอคำแนะนำนิดคะพอดีหนูอยากหางานทำด้วยนะไอ้การที่หนูป่วยเป็นโรคไตเนี่ยและต้องไปฟอกอาทิตย์ละ3ครั้งเนี่ยหนูสามรถที่จะหางานทำได้มั้ยคะหนูไม่อยากอยู่เฉยๆหนูไม่อยากเป็ภาระแม่)
ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับคำตอบ ❤