พระสยมบรมนาถท้าว รังสรรค์ มาฤา
สีส่องผ่องพักตร์จันทร์ แจ่มจ้า
ประดุจถิ่นสถานอัน บริสุทธิ์
แม้นมาดอาจเมืองฟ้า เปรียบได้สวรรค์สรวง
ยามเมื่อดวงล่วงเข้า ราตรี
ยังสว่างรัศมี พรั่งพร้อม
ดังประกอบแสงสุรีย์ เฉกทิ-วาแฮ
ศศิประกายแสงล้อม โอบห้อมด้วยสีนวล
แสงเย้ายวนยิ่งเย้า ชวนชม
และพัดพาสายลม สู่ข้า
เชิญชวนจิตคิดสม พาหลับ
ลอยล่องสู่ท้องฟ้า ก่อนเข้าสู่ภวังค์
แดนสวรรค์