สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เราจะมาเล่าชีวิตในอดีตกับปัจจุบันของเราค่ะ
เรามีแฟนชื่อเอิร์ทค่ะคบกันมาสองปี แฟนเราเป็นคนดีมากค่ะรักเรามากแต่กลับเป็นเราค่ะที่ไม่เห็นความรักที่เขามีให้เราทั้งนอกใจทั้งด่าทั้งเห็นแก่ตัวและที่หนักสุดแอบไปมีไรกับคนอื่น เราผิดมากแต่เลือกที่จะทำมันต่อไปค่ะ เราไล่เขาตลอดบอกเลิกเขาทุกวันลำคานทั้งโกหกทุกเรื่องเขาแต่เขากลับยอม มาง้อทั้งๆที่บ้านไกลกันเป็น40กิโล เขาก็เลือกที่จะมาค่ะไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเพราะเราเบื่อหรือเราไม่รักแต่แรกเราก็ไม่เข้าใจ. จนเขาเสียใจหนักเราเลยไปคบกับคนอื่นค่ะ. อันนี้คือเรื่องอดีตนะคะ
ปัจจุบัน เรามีแฟนค่ะใหม่ค่ะ ชื่อบูมเรารักเขามากทั้งๆที่คบกันแค่4เดือนตลอด4เดือนเรากลับเป็นคนที่ยอมทุกอย่างเขาเป็นคนต่างจังหวัดค่ะเขาเป็นคนอีสานอีเขาโกหกเราว่าเป็นคนเหนือเราก็ไม่รู้ว่าโกหกทำไมเพราะรับได้อยู่แล้ว แค่เริ่มต้นเขาก็โกหกเราซะแล้ว ก็รักกันดีค่ะ มีอยู่วันนึงเราเพิ่งรู้ตอนเราคบกับเขา. เขามีแฟนอยู่แล้วเราทำอะไรไม่ถูกเลย. เลยบอกให้เขาเลือกเพราะเราไม่ผิดอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยแต่เราไม่รู้. สุดท้ายก็เลือกเรา. เราเป็นคนนิสัยชอบหงุดหงิดชอบด่าใช้คำพูดแรงๆจนเขาทนไม่ไหวเพราะการกระทำของเรา แต่เราสำนึกนะคะง้อเขาตลอดจนเลิกกันไปเกือบเดือน แล้วเขาก็ขอให้เรากลับไป. การกลับไปครั้งนี้ นรกสุดๆค่ะ เขาไม่สนใจเราเราง้อตลอดรู้ทั้งรู้ว่าโกหกแต่ยอม. เขามีคนอื่น เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่สนใจ จนมาวันนี้ เราทักไปหาผญที่เราสงสัยว่าต้องเป็นกิ๊กกับแฟนเราใช่ค่ะเป็นจริงแต่เขาโดนแฟนเราหลอกว่าไม่มีใคร แต่ความเด็ดอยู่ที่ว่าเอาผญมานอนเอากันที่ห้องของเรา. เราจุกมากทำไรไม่ถูก เพราะช่วงหลังๆเราแค่ขอกอดตอนนอนเขายังไม่ให้เรากอดเราร้อวไห้ตลอด2-3อาทิตย์เขาไม่เคยง้อเลยกลับเป็นที่ง้อทั้งๆทีไม่ผิดอะไร เราตันมากค่ะขนาดรู้ความจริงแล้ว เราไปถามเขา เขาก็บอกว่าใช่. เราไปไม่ถูกเลยค่ะแบบนี้ใช่มั้ยค่ะที่เรียกว่าเวรกรรมสิ่งที่เคยทำกลับกลายเป็นเราที่โดนทำ เราอยากเห็นความคิดเห็นของเพื่อนๆค่ะว่าควรจะให้อภัยหรือออกมาเพราะใจเรายังรักเขาพร้อมให้อภัยแต่เราทำตัวไม่ถูกค่ะ.
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
คำใดที่พิมพ์ผิดหรือไม่ถูกต้อง ต้องขออภัยด้วยค่ะ อาจจะอ่านแล้วงงเพราะเราเพิ่งเจอปัญหาสดๆร้อนๆเลยค่ะ
ไปต่อหรือพอแค่นี้
เรามีแฟนชื่อเอิร์ทค่ะคบกันมาสองปี แฟนเราเป็นคนดีมากค่ะรักเรามากแต่กลับเป็นเราค่ะที่ไม่เห็นความรักที่เขามีให้เราทั้งนอกใจทั้งด่าทั้งเห็นแก่ตัวและที่หนักสุดแอบไปมีไรกับคนอื่น เราผิดมากแต่เลือกที่จะทำมันต่อไปค่ะ เราไล่เขาตลอดบอกเลิกเขาทุกวันลำคานทั้งโกหกทุกเรื่องเขาแต่เขากลับยอม มาง้อทั้งๆที่บ้านไกลกันเป็น40กิโล เขาก็เลือกที่จะมาค่ะไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเพราะเราเบื่อหรือเราไม่รักแต่แรกเราก็ไม่เข้าใจ. จนเขาเสียใจหนักเราเลยไปคบกับคนอื่นค่ะ. อันนี้คือเรื่องอดีตนะคะ
ปัจจุบัน เรามีแฟนค่ะใหม่ค่ะ ชื่อบูมเรารักเขามากทั้งๆที่คบกันแค่4เดือนตลอด4เดือนเรากลับเป็นคนที่ยอมทุกอย่างเขาเป็นคนต่างจังหวัดค่ะเขาเป็นคนอีสานอีเขาโกหกเราว่าเป็นคนเหนือเราก็ไม่รู้ว่าโกหกทำไมเพราะรับได้อยู่แล้ว แค่เริ่มต้นเขาก็โกหกเราซะแล้ว ก็รักกันดีค่ะ มีอยู่วันนึงเราเพิ่งรู้ตอนเราคบกับเขา. เขามีแฟนอยู่แล้วเราทำอะไรไม่ถูกเลย. เลยบอกให้เขาเลือกเพราะเราไม่ผิดอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อยแต่เราไม่รู้. สุดท้ายก็เลือกเรา. เราเป็นคนนิสัยชอบหงุดหงิดชอบด่าใช้คำพูดแรงๆจนเขาทนไม่ไหวเพราะการกระทำของเรา แต่เราสำนึกนะคะง้อเขาตลอดจนเลิกกันไปเกือบเดือน แล้วเขาก็ขอให้เรากลับไป. การกลับไปครั้งนี้ นรกสุดๆค่ะ เขาไม่สนใจเราเราง้อตลอดรู้ทั้งรู้ว่าโกหกแต่ยอม. เขามีคนอื่น เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่สนใจ จนมาวันนี้ เราทักไปหาผญที่เราสงสัยว่าต้องเป็นกิ๊กกับแฟนเราใช่ค่ะเป็นจริงแต่เขาโดนแฟนเราหลอกว่าไม่มีใคร แต่ความเด็ดอยู่ที่ว่าเอาผญมานอนเอากันที่ห้องของเรา. เราจุกมากทำไรไม่ถูก เพราะช่วงหลังๆเราแค่ขอกอดตอนนอนเขายังไม่ให้เรากอดเราร้อวไห้ตลอด2-3อาทิตย์เขาไม่เคยง้อเลยกลับเป็นที่ง้อทั้งๆทีไม่ผิดอะไร เราตันมากค่ะขนาดรู้ความจริงแล้ว เราไปถามเขา เขาก็บอกว่าใช่. เราไปไม่ถูกเลยค่ะแบบนี้ใช่มั้ยค่ะที่เรียกว่าเวรกรรมสิ่งที่เคยทำกลับกลายเป็นเราที่โดนทำ เราอยากเห็นความคิดเห็นของเพื่อนๆค่ะว่าควรจะให้อภัยหรือออกมาเพราะใจเรายังรักเขาพร้อมให้อภัยแต่เราทำตัวไม่ถูกค่ะ.
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
คำใดที่พิมพ์ผิดหรือไม่ถูกต้อง ต้องขออภัยด้วยค่ะ อาจจะอ่านแล้วงงเพราะเราเพิ่งเจอปัญหาสดๆร้อนๆเลยค่ะ