ตั้งแต่เราเห็นทีเซอร์ละครเรื่องนี้ เราก็รู้สึกสนใจ เพราะได้เห็นมาสุเล่นบทแปลกใหม่ และเราก็ชอบบทตัวเอกแบดๆ ประกอบกับเพลงประกอบละครที่เพราะมาก! ท่อนที่ตัดมาในทีเซอร์คือมีพลังยังไงไม่รู้ “เธอทำให้รักและเชื่อใจกัน ว่าไม่มีวันจะเปลี่ยนแปลงไป แน่ใจแล้วจะมอบชีวิตจิตใจ ให้คนนี้ที่จะรักกัน” (ถูกมั้ยเนี่ย5555)

พอดูมา 2 ตอนแรกก็แอบหวั่นใจ เอ๊ะะ ทำไมมันมีแต่ฉากโจ้จีบสาว บทมันจะวนๆมั้ยนะ แต่ก็ฮึบไว้ก่อน รอดูตอนต่อๆไป ปรากฎว่าหลังจากนั้นละครก็พีคขึ้นเรื่อยๆ สนุกทุกตอน บทกระชับฉับไวมากก ดูข้ามๆไม่ได้เลยนะ เดินเรื่องไวมาก เราชอบที่บทค่อนข้างกระจายกันดี เส้นเรื่องหลักคือรักหลายเส้านั้นแหละ แต่เรื่องรองอย่างการชิงไหวชิงพริบกันในบริษัทก็ทำออกมาได้ดี มีลุ้นตลอดเวลา สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ชอบในละครเรื่องนี้คือ “มิติของตัวละคร” ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้แสดงถึงความเป็นมนุษย์จริงๆ มีรัก โลภ โกรธ หลง ตัวละครเป็นสีเทาเข้ม เทาอ่อน ก็ว่ากันไป ซึ่ง character ของแต่ละคนก็สอดคล้องกับความเป็นอยู่หรือการเลี้ยงดูจากครอบครัวด้วย ขอยกตัวอย่างตัวละครหลักๆ

โจ้ - ผู้ชายเจ้าชู้ มีความมั่นใจในตัวเอง รักสนุก เจ้าเล่ห์หว่านเสน่ห์สารพัด แต่ข้อดีคือ รักครอบครัวมากๆ เรียกว่าบางครั้งยอมทำอะไรที่ไม่ได้อยากทำเพื่อครอบครัวด้วยซ้ำ และไม่ใช่ตัวละครเลวๆทั่วไปที่คิดจะฆ่าคนหรือไม่ยินดียินร้ายกับคนอื่น โจ้เป็นตัวละครที่มีพัฒนาการ มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ชอบที่ละครใส่ปมมาในเรื่องความรู้สึกของโจ้ที่มีต่อพ่อเมื่อรู้ความลับของพ่อที่ทำให้โจ้อยากปรับปรุงตัวให้ดีกว่าเดิม

หนูดี - คนดี มีเหตุผล ไม่เจ้าคิดเจ้าแค้น รู้จักการให้อภัย ตอนแรกคนอาจจะมองว่านางโง่ แต่ตอนนั้นคนรักกัน นางก็แค่มีความเชื่อใจแฟน แต่พอตาสว่างแล้ว หนูดีก็ตัดเป็นตัด เสียใจแต่ไม่เสียดาย ถามว่าข้อเสียคืออะไร จริงๆก็ไม่เชิงข้อเสีย แต่แค่เป็นอีกด้านที่มนุษย์ทุกคนต้องมี หนูดีก็มีอารมณ์โกรธ ด่า พูดเจ็บเหน็บแนมได้ถึงใจเหลือเกิน (จนโจ้ถึงกับน้ำตาคลอ555) ไม่ใช่สนิมสร้อยโอเคกับทุกอย่าง

พี่ต่อ - ผู้ชายที่เป็นเสาหลักของครอบครัว เป็นผู้นำบริษัท เลยอาจเป็นคนดูแข็งๆไปบ้าง แต่พอพี่ต่อได้รักใครสักคน คนๆนั้นโชคดีมากๆ พี่ต่อเทคแคร์ พูดจาหวานซึ้ง แต่ถ้าพี่ต่อเกลียดล่ะ... พี่ต่อไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่จะใส่ร้ายใคร แต่ก็แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ ถ้าผิดจริงเมื่อไหร่โดนจัดหนักแน่ๆ หลายๆครั้งเวลาโมโหมากๆก็แสดงความอารมณ์ร้อน มุทะลุ พูดหยาบ ใช้ความรุนแรง 

หลังจากชมเชยเรื่อง character ตัวละครไปแล้ว อยากชมเรื่องบทมากๆ เป็นละครที่ทำบทฉลาดกว่าคนดู คาดเดาไม่ได้เลย และตัดต่อหลอกเก่งมาก มันมีหลายฉากมากๆเราจำไม่ได้55555 ที่จำได้ก็เช่น 

 - ตอนที่โจ้เอาเงินไปให้พ่อกิ๊ฟ
- แผนซ้อนแผนจับโป๊ะโจ้
- คนมากดกริ่งที่คอนโดตุ้ม(ที่ตอนแรกนึกว่าจะเป็นพี่ต่อ)แต่ดันเป็นคนส่งพิซซ่า!
- ตอนโจ้ซื้อสร้อยมาฝากสาวๆ
- กิ๊ฟแอบหาเอกสารที่บ้านโจ้
และอื่นๆอีกมากมาย อย่าเดาอะไรกับละครเรื่องนี้เลย พลาดหมดด แง555555

ต่อมาเรื่อง dialogue ค่ะที่อยากชม บทพูดมีความเป็นธรรมชาติสูงมาก พูดแบบเหมือนคนธรรมดาพูดกัน มันทำให้อินได้มากขึ้นนะ ชอบที่ตัวละครมีการใช้สรรพนามต่างๆขึ้นอยู่กับบริบทและอารมณ์ เช่น พี่ต่อกับโจ้ อยู่ต่อหน้าคนอื่นก็พูดสุภาพ แต่พออยู่ด้วยกันก็เรียกกัน แก-ฉัน บางที -กู เลยด้วยซ้ำ เราว่ามันดูเรียลมากสำหรับคนไม่ชอบหน้ากัน แต่ก็ต้องมีมารยาททางสังคม นอกจากบทพูดเรียลๆแล้วยังการใส่ใจรายละเอียดต่างๆที่เข้ากับยุคสมัย เช่น มีการแอบถ่าย อัดเสียง หรือแขกถ่ายภาพบรรยากาศต่างๆในวันงานสำคัญ (และงานต่างๆนี่ดูลงทุนมากค่ะ สมจริงมากก

สรุปก็คืออ ด้วยเหตุผลต่างๆข้างต้น รวมๆกับที่เราอาจจะลืมๆไม่ได้เขียน ทำให้ละครเรื่องนี้เป็นละครที่จะอยู่ในใจเราตลอดแน่ๆ จริงๆเราก็อยากให้ได้เรตติ้งดีๆนะ แต่เรามองว่าถึงจะเรตติ้งไม่ดีเท่าไหร่ แต่ช่องทำละครที่ดีมีคุณภาพให้คนได้ดู ก็เป็นสิ่งที่น่าชมเชยนะคะ (เรตติ้งก็เหมือนเงิน อาชีพที่ได้เงินเยอะๆไม่ใช่อาชีพที่ดีเสมอไป อาชีพที่ได้เงินน้อยก็ไม่ใช่อาชีพที่แย่ ไร้ค่า จริงมั้ยคะ) ถึงแม้เราจะแอบขัดใจกับการให้โจ้ไปบวชซึ่งเป็นการจบแบบคลิเช่ไปหน่อย (แอบหวังให้จบแบบยังใช้ชีวิตต่อไปปกติ แต่ถูกสังคมแบน ไปเป็นพนักงานต๊อกต๋อย เสียโฉมนิดๆ55555) แต่พอเห็นแววตาสำนึกผิดของโจ้ก็พอจะเชื่อได้อยู่ว่าทำไมถึงไปบวช นั่นแหละค่ะ ไม่มีอะไรจะถูกใจเรา100% หรอก แค่นี้เราก็ให้ 99% แล้วว

ขอบคุณผู้จัดทุกคน นักแสดงทุกคน ที่สร้างสรรค์ละครดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ