เป็นเรื่องเล็กน้อยมาก แต่ก็ทำให้เรารู้สึกเป้นปัญหาในการดำเนินชีวิตค่ะ. คือเวลาเราเข้าสังคมเนี่ย แบบมีกินเลี้ยงสายรหัส เราก็ต้องไปเพื่อคอนเนคชั่นใช่มั้ยคะ คือเรารุ้สึกว่าเราไม่ใช่คนประเภทเข้ากัยคนง่าย เวลาอยู่กับคนอื่นที่ไม่สนิทก็จะเงียบ รุ้สีกประหม่าค่ะ คือเป็นแบบนี้ไม่ดีเลย มันจะทำให้เราทำงานกับคนอื่น ในสังคมได้อย่างลำบาก. คือเราอีดอัดด้วยที่ค้องอยู่กับคนที่ไม่สนิท  คนบางคนต่อให้เจอกันบ่อยแค่ไหนก้ไม่สนิทค่ะ อึดอัดทุกครั้งที่เจอ  รุ้สึกว่าตัวเองเป็นคนมีกำแพงกับคนอื่น  ทีนี้เราก้ไม่อยากเปนแบบนั้น มันทำให้เราเครียด กังวล พอล่าสุดมีเลี้ยงสาย เราก้พยายามจะคุยแล้วนะ อายคอนแทคก้ทำแล้ว แต่รุ้สีกว่าฝืนตัวเองยังไงไม่รู้ มันอึดอัด การพูดคุยยิ้มแย้มกับคนอื่นที่เราไม่สนิทมันไม่ใช่ตัวเราเลย บางครั้งก้ไม่รู้สึกตลกไปกับที่เค้าพูด คือเราก้อยากเปนตัวของเราในแบบที่ไม่มีปัญหาในการเข้าร้วมสังคม  แต่ความเป็นตัวของตัวเองมันสวนทางกับการใช้ชีวิตจองเรา  เราอยากเปนแบบคนอื่นที่พุดคุยกับคนอื่น เข้ากับคนง่าย แต่เราพอทำแล้วมันรุ้สึกฝืนอะ  เคยมีประโยคที่ว่า ถ้าอยุ่ที่ไหนแล้วรุ้สีกไม่สบายใจก้ไม่ต้องอยุ่ มันก้คือชีวิตในสังคมนี่แหละ การเรียน เจอรุ่นพี่รุ่นน้อง ‘ซึ่งเราหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะTT