ในช่วงที่ผ่านมาเราโดนว่าเรื่องไม่กะตือรือร้นในการทำอะไรเลย สู้คนนู้นคนนี้ไม่ได้

โดยที่เราพยามยามพัฒนาตัวเองในหลายๆด้านเเต่ก็เหมือนไม่มีประโยชน์ เราโดนเปรียบเทียบขึ้นทุกวันๆกดดันตัวเองมากค่ะ

-โดนบูลลี่จากเพื่อน ไม่ค่อยมีเพื่อนอยากคบ

ก่อนหน้านี้คือเราย้ายกลุ่มเพื่อนบ่อย บ่อยมาก

ต้องเล่าก่อนว่า เราเข้าร.ร.ใหม่มาสังคมทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเราพยายามเข้าหาเพื่อนกลุ่มเเรกทุกอย่างก็ดูโอเคในช่วงเเรกค่ะ เเต่พอระยะเวลาผ่านไปเเค่

1-2เดือน ทุกคนพยายามดันเราออกจากกลุ่มโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่าเราทำไรผิด เเต่คือเพื่อนจะพยายามเดินเบียดเราออกให้เราเดินคนสุดท้าย ไปไหนก็จะไม่รอเหมือนเราไม่มีตัวตนในกลุ่ม เราเลยย้ายกลุ่มไปเรื่อยๆ ก็จะโดนดันออกหมด เรารู้สึกเหมือนเป็น

ตัวปัญหามันเหนื่อยมากๆที่ต้องฝืนทนไว้ ไม่กล้าที่จะบอกใคร อยู่คนเดียวจนชินอ่ะค่ะ เเต่เราเเค่ต้องการใครสักคน ควรเข้าหายังไงดีคะ?

-การโดนว่า เรื่องมีเเฟน*

คือ เรามีเเฟนค่ะเเล้วก็พ่อเเม่รับรู้ทั้งสองฝ่าย เราคบหากันเเบบเปิดเผย เเต่เราไม่ได้คบกันเเบบจนเกินเด็กอ่ะค่ะ เราคบกันเเบบพี่น้องมากกว่าในมุมมองของเราจะคอยให้คำปรึกษาคอยอยู่เคียงข้างมากกว่าเเต่มันจะมีพวกญาติ พวกคนนอกที่คอยมาพูดตัดกำลังใจ คอยมาเหยียดเรา มาดูถูกเรา ว่าเราเเรดบ้างเเก่เเดดบ้าง เราควรทำไงดีคะ 

**โดนกดดันหลายๆเรื่องพร้อมๆกันมันเเย่มากๆไม่รู้จะหันหน้าหาใคร มันเดียวดาย มันเหงา ทุกทางมันมืดหมดเลยค่ะ ไม่มีเเม้เเสงสว่างเลย**