ตอนนี้เรารู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่มีอะไรดีสักอย่างเลยค่ะ เป็นคนไร้ค่า ไม่มีประโยชน์ ทำอะไรก็ไม่เคยประสบความสำเร็จเลย จนรู้สึกว่าเราเกิดมาทำไมกันนะ 
คนที่บ้านชอบบอกว่าเราทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง อะไรที่เราทำดีเขาก็ไม่เคยชม แต่ถ้าเราทำพลาดเขาก็จะซ้ำเติมแล้วก็คอยย้ำว่าเราพลาด
เขาทำให้เรารู้สึกว่า โห ชีวิตเราโคตรห่วย ไม่น่าเกิดมาเลย เหมือนเราทำอะไรก็ไม่ถูกใจใครเลย ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นตลอดเวลา
ถึงเราจะคิดว่าตัวเองทำอะไรประสบความสำเร็จไปเยอะมาก แต่ครอบครัวกลับมองเห็นแต่ความล้มเหลวของเรา
เราไม่กล้าเริ่มทำอะไรใหม่ๆเลย กลัวผิดพลาด กลัวทำออกมาไม่ดี กลัวตัวเองไม่มีความสามารถมากพอ ทุกวันนี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม
เราหาจุดประสงค์ที่ต้องหายใจต่อไปไม่เจอเลยค่ะ รู้สึกว่าการลืมตาตื่นมาในทุกๆเช้ามันแย่มากๆ
บางทีเราก็พยายามหาสิ่งอื่นๆมาเบี่ยงเบนความสนใจ พยายามทำให้ตัวเองมีความสุข แต่พอเราหยุดทำความคิดเดิมๆก็วิ่งกลับมาในหัวตลอด ว่าเรามันไร้ค่า
เราควรต้องทำยังไงต่อไปดีคะ ทำยังไงพ่อกับแม่ถึงจะมองเห็นสิ่งที่เราทำแล้วออกมาดี เมื่อไหร่เขาจะเลิกมองแต่ความผิดพลาดของเรา ทำยังไงเราถึงจะหาความหมายของการมีชีวิตอยู่ต่อไปเจอคะ รบกวนแนะนำเราด้วยนะคะ