เล่าแบบละเอียดนิดหน่อยเเต่จับใจความได้ล่ะกันน่ะครับ
จะเล่านิสัยผมก่อน เป็นคนเรียบง่ายอะไรก็ได้ เป็นคนขี้งก ซื้อของอะไรคิดเเล้วคิดอีก ใจร้อนเวลาโกรธ ไม่คิดหน้าไม่คิดหลัง เป็นคนตรงๆ ไม่ชอบเที่ยวเป็นคนติดบ้าน เพราะอยู่คนเดียวมาตลอด 19 ปี คนเดียวใช้ชีวิตกันเเบบ ไม่มีคำว่าเด็ก คนอื่นทำ คนส่วนใหญ่มักมองว่าโตเเล้ว เเต่ไม่ได้ขนาดนั่นรู้จักพูด เข้าคนง่าย พ่อเเม่เเยกทางจำได้เเค่ว่า ป.1 ก็ไม่มีพ่อเเล้ว ก็ไม่ทราบสาเหตุจนถึงทุกวันนี้ ป๋มด้อยก็คือ การอยู่คนเดียวจนชิน ไม่ชอบการเที่ยวกลางคืน
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกันก็ 2 ปี กว่าๆ เเต่ วันครบรอบเซอร์ไพร์หนักมาก วันที่ใกล้วันครบรอบ 1วัน เขาบอกเลิกโดยไร้เหตุผล เเล้วเขาก็ไม่กลับมาอีกเลย เหมือนทุกครั้ง ถ้าเรื่องไหนผิดผมจะเป็นฝ่ายเงียบไป ประมาณ 2-4 ช.ม ให้อารมณ์ดีกันก่อนเเล้วมาเครียผมชอบแบบนี้ เพราะต่างฝ่ายต่างใจร้อนกันเลยไม่ค่อยส่งผลดี เท่าไหรนัก ก็คือว่า ปีเเรก เขาง้อ ปีที่ 2 ผมฝ่ายง้อเเทน เนื่องด้วยจากผมจำเป็นต้องไปฝึกงานต่างจังหวัด บ้านผมเองอยู่ นครศรีธรรมราช ไป ฝึกงานที่เพชรบุรี ก็ฝึกงาน 1ปี เรื่องได้นำเนินถึงขั้นนี้ ผมไปเพชรบุรี่ไปฝึกงานได้ 2-3 เดือนไม่มีเวลาคุยกัน จน ลงตัวก็ทะเลาะกันหนักมากเพราะอีกฝ่าย คือเอาเเต่ใจอยากให้เราอยู่ด้วย (ติดเกมส์หนักมากเลิกได้ 7เดือนเเล้ว ) ไม่อยากให้ทำ OT คือเหมือนกับว่า วันอาทิตย์ผมหยุด เพื่อนๆ เที่ยวกันผมเลือกที่จะอยู่กับเขา วันนั่นส่วนใหญ่ก็จะเทาะกันมากกว่า เเต่เหตุที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น นางไปนั่งซ้อนท้ายผู้ชาย มีคนเห็นและเพื่อนๆ เขาก็ไม่รู้จักและไม่คุ้นหน้า ผมก็ไม่เชื่อ ด้วยความที่ว่าเชื่อใจคนง่าย เขาบอกว่าเเค่เพื่อนคนรู้จัก มีเรื่องนี้ ถัดมา 3 เดือน ก็เหมือนเดิมเเต่เปลี่ยนคน เราก็ไม่เชื่อ เห็นกงจักรเป็นดอกบัวว่าเลยง่ายๆ เป็นคนโลกสวยมากขอบอก ผมชวนไปกินหมูกะทะ ไม่รู้ว่าอีกนางเป็นอิสลาม ก็เลยสั่งๆ ตักๆ เขาบอกว่าขออีกหม้อ ช่วงนั่นเเค่ 2-3 เดือนที่คบกัน ก็เลยว่าเอ่อสงสัยไม่สนิท ต่อๆก็นั่งซ้อนท้ายจะมีรุ่นพี่ ที่คอยบอกคอยเตือนก็ไม่เชื่อ จนกลับมานคร ฝึกงานเสร็จสับ ทำโปรเจคจบ เหลือเวลาอีก 2เดือนก็ยังไม่เริ่ม นางมานั่งเฝ้าทุกวันๆ ก็มานอนที่บ้าน ก็ไปโรงเรียนตามเดิม ฝ่ายเเม่ฝั่งเรารู้เรื่องไม่ว่าอะไรเพราะแกก็บอกว่าเรื่องของพวกเเค่อย่าทำอะไรก็พอ เเต่ฝ่ายเขาไม่กล้าเปิดตัวกลัวมีปัญหา มาถึงวันจบทุกอย่าง วันนั่นจะไปรับ ใบ ร.บ จบของโรงเรียนนางบอกว่าอยากไปเที่ยวกระบี่ เราไปสมัครงานไว้ด้วย ด้วยความกลัวเพราะญาติฝากให้เเถวๆบ้าน กลัวว่าเรียกเเล้วกลับไม่ทัน เลยบอกนางว่ามาก่อน เเต่ไม่รู้ได้ไปไหม จนสุดท้าย เขาไมไ่ด้เรียก แล้วนางกลับบ้าน เเล้วนางบอกว่าได้เที่ยวครั้งนี้ครั้งสุดท้ายเเล้วน่ะ จนกลับไป นางก็งอลเรื่องเที่ยวนั่นแหละ เเต่ทำไงได้ก็ทะเลาะกันเหมือนเช่นเคยไม่คุยกัน 2-3 วัน ผมว่าไว้วันหลังน่ะเดี้ยวพาไป ในเมื่อมันไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ ผมคิดได้ขึ้นว่า ต้องไปทำใบขับขี่ก่อนถึงจะได้สะดวกสบายเวลาขับ ก็สมัครแบบออนไลน์ไว้ เเต่สุดท้าย วันที่นัด มีคนเเซงคิวซึ่งเยอะมากคนทำใบขับขี่ที่นี้ เต็มทุกงาน เเต่ได้จองก่อน ก็งงๆกันไป โวยวายไปมาสุดท้ายกลับเพราะไมไ่ด้เข้าเเล้ว 10 โมงกว่าเเล้ว มันเกินเวลาเเล้ว ก็เลยคิดขึ้นได้ว่า เอ่อไปทำที่กระบี่ (พอดีว่าเเม่ทำงานที่กระบี่ ) ก็ไปเลยไมไ่ด้คิดอะไรเพราะที่นู้นคนจะทำน้อยมาก สุดท้ายไมไ่ด้ติดต่อกัน 1อาทิตย์เต็มโดยที่ผมไมไ่ด้เป็นฝ่ายง้อเขาเพราะเขางอลที่ไม่พาไปกระบี่เเล้วเขาก็งอลเรื่องที่เราไปกระบี่คนเดียว ก็เหลืออีก 1วัน นางก็โทรมาถามว่าทำไมถึงไม่ทักหาอะไรบลาๆ จนเราบอกว่ามาทำใบขับขี่ที่กระบี่ นางโกรธมากนางรีบใช้ให้กลับเลย เวลานั่น 4ทุ่มเเล้ว จะเอารถไหนกลับ จนนางพูดประโยคสุดท้ายก่อนวางว่า ไม่มาทำที่นครพร้อมกันเหรอ เราก็บอกว่าเนี่ยเหลือวันเดียวนิเธอเเค่วันเดียวก็ได้อบรมเสร๊จก็ไปหาเธอเเล้ว นางวางสายเล้วก็ไม่รับ จน ถัดมา ประมาณ 2 วันเราทักหาไปนางก็ตอบๆ เเต่ไมไ่ด้คุยอะไรเยอะเหมือนนางยังงอลก็ง้อๆ ไป ก็คุยกันตามปกติอีกครั้ง ก็ไมไ่ด้เจอนางตั้งเเต่นางกลับบ้านไป เเต่ยังโทรคยกันเหมือนเดิม จนมีวันหนึ่ง เดือนถัดมา มีนาคม นางได้สร้างเฟสโดยที่ไมไ่ด้บอกเราแม้เเต่ประการใดบล็อคเฟสหลักเราไป เราก็ไมไ่ด้รับรู้รหัสนั่นด้วย ก็ไม่รู้เรื่องอะไร มารู้ทีหลัง นางว่าลืมรหัสเราก็ไม่ว่าอะไรอาจจะสร้างเพื่ออะไรสักอย่างก็ได้คิดเเง่บวก เเต่ก็ทะเลาะกันเรื่องไปเที่ยวเหมือนเดิม ก็คุยก็น้อยลง จาก วันเนิง เช้า เที่ยง เย็น กลายเป็น เช้า เเล้วก็เย็น ซึ่งนางปกติเป็นคนชอบคุยมาก มันเริ่มที่จะห่างกันมากขึ้น จนมาถึงเดือนเมษายนที่ผ่านมา วันที่ 13 ไมไ่ด้นัดนางอะไรไว้หรอกเเค่บอกว่าจะไป เที่ยวสงกรานก็โทรบอก เเต่นางไม่ตอบกลับอะไรสักอย่าง เราเลยตัดสินใจรอเพื่อนไปในวันนั่น เเต่ เวลา บ่าย 3 เเล้ว นางโทรมาถามว่าอยู่ไหนรอตั้งนาน เราก็บอกว่า ไมไ่ด้ไปเนี่ยรอเพื่อนไปไม่มีใครไปสักคน นางก็บอกว่าทำยังไงก็ได้ให้มาให้ได้ นางก็บอกว่านางเเบตหมดด้วย เราก็บอกว่าทำไง รถก็ไม่มี สุดท้ายเพื่อนมา 5โมง ก็รีบขับรถเร็วที่สุด สุดท้ายพี่ที่เล่นที่นั่นทั้งวันก็บอกว่า แฟนไปเเล้ว ไปตั้งเเต่ 6 โมงเย็น เรามาถึง ก็ 6 โมงเย็นกว่าๆ ก็ไปรอที่คิวรถนางเผื่อเจอเเต่ก็รถออกไปส่ะเเล้ว ก็เลยกลับบ้าน ให้เพื่อนไปส่งที่คิวรถเอาไมไ่ด้เล่น จนกลับถึงบ้านทะเลาะกันหนักมาก มาอีกวัร เราไม่ทักไปเพราะยังมองว่านางไร้เหตุผล วันที่ 15 ใกล้วันครบรอบอีกวัน ก็ทะเลาะกันเรื่องใหม่เก่าสาระพัด นางบอกว่าเลิกกันเหอะ ก็เหมือนทุกทีที่ทะเลาะนางชอบบอกเลิก ก็บอกเอ่อได้ รอบนี้นางไมไ่ด้กลัมาดูเเชทไมไ่ด้กลับมาตอบเเชทใดๆ เงียบไปเลยจริงๆไม่โทรไม่อะไร จนอีกวัน นางไปเที่ยวผับ ก็เมาโทรหาเราบอกว่า
ไมไ่ด้สนใจความรู้สึกเเล้วก็ตัดสายไป นางโทรมาตี 2เเล้วจร้าเราก็โทรไปมีใครรับสายบอกว่านางนอนไปเล้วค่อยโทรพรุ่งนี้ จนเราง้อตลอด 1 เดือน ผ่านไปอีกเดือน จน 3เดือน เริ่มเกิดเรื่องครั้งใหญ่ขึ้น มีคนมารับ มีคนมาส่ง มีคนเอารถกระบะมารับ ซึ่ง พี่ๆเขาเริ่มถามกันเเล้วว่าตกลงเลิกกันเเล้วหรืออะไรยังไง ผมก็โกรธ ผมก็โทรไปถามๆ จนทะเลาะเช่นเคย เเต่ไมไ่ด้คืนดี จนในที่สุด นางมีคนใหม่ เเต่นางบอกว่าเเค่คนคุยเราก็รู้อยู่เเล้วแหละ ก็นางเเค๊ปหน้าจออะไรก็ปกติ บอกทุกอย่าง เเต่นางเริ่มเที่ยวผับขึ้น เริ่มทำตัวเหลวไหลขึ้นทุกวัน ปกตินางไมไ่ด้ชอบเหล้าเอาส่ะเลยเข้าผับก็ไม่เคยคิดจะเข้า จนสุดท้าย เพื่อนมาบอกว่าแฟนไปหอกับผู้ชายว่ะ เราก็ทำไรไมไ่ด้ ได้เเต่ร้องมาตลอด 3เดือน ร้องเเล้วร้องอีก จนวันนั่นเราก็บอกว่า ลองทดสอบว่าเขามีตัวตนจริงไหม ก็บอกว่าไหนลองดูสิเเม่จะรับรู้ไหมว่าลูกเป็นไง เเค่อยากทดสอบน่ะครับอย่าดราม่า สุดท้ายจริง เเล้วก็คิดเเล้วแหละ เเฉ่เรื่องมันให้หมดเเล้วเขาจะออกจากชีวิตในความคิดของผม กลายเป็นว่าเขายอมรับได้ทุกอย่าง อยากให้เขาเกมส์เเต่ตัวเองเกมส์สะเอง ก็เหมือนเดิมคุยๆกันนางก็บอกว่าขายกูหมดเลยเหรอเราพยายามอธิบายว่าทำไมถึงทำแบบนั่นนางก็ไม่ฟัง จนมาถึงเดือนที่ 4 นาง มาขอยืมเงิน 2500 เราก็ให้ปกติทุกเดือน 3เดือน เเต่เดือนที่ 4ไปยกเลิกกับธนาคารไว้ โอนเข้าบัญชีอัตโนมัติ ก็นางมาขอว่าค่าเเชร์นาง เราก็ให้นางบอกว่าคืนพรุ่งนี้ ก็ วันถัดไป นางก็ไม่ตอบหายเงียบ จนเราต้องโทรไปถามเพื่อนนางว่ายังอยู่ไหม ก็อยู่เเต่นางเลือกที่จะเงียบ ก็นางบอกว่าทำไมต้องบอกเพื่อน เราก็บอกว่าเราจำเป็นต้องใช้ ไมไ่ด้อะไรหรอกใช้เยอะเเล้วเดือนนั่น ไม่อยากเอาตังในบัญชีมาถอนอีก เราบอกว่าเอาเเค่ 500พอ 2000 ให้ นางบอกว่าไมให้ นางก็ตั้งคบกับคนใหม่ ซึ่งเราโกรธมาก เลยประจานไป เเต่ก็ลบโพสใน 5นาที เเล้วก็ไปขอโทษทุกอย่าง ที่เราเขียนอะไรนางไม่ทันรู้เรื่องนางก็ด่าเป็นชุด เเล้วนางจากนิสัยหน้ามือเป็นหลังมือ ด่ายันทั้งตระกูล บอกว่าจะตบ ยายถ้าปากจุกจิกแบบนั่น ผมก็ยังโกรธบอกเเม่ไป ให้เเม่จัดการเอาเอง นางโทรมาหาผมทุกอย่าง เพื่อไปบอกว่าขอให้จบ ก็จบกันไปเเต่ในใจจะเกลียดยังไงความผูกพันธ์แบบนี้ ยากที่จะลืมมันวนอยู่ในบ้าน ผมเป็นคิดเเยกเเยะไปสมองได้ด้วยนั่นคือข้อดีของการฝึกงานได้ประสบการณ์ตรงนั่นมาเเต่เป็นข้อเสีย สำหรับคนจำรายละเอียดต่างๆของเขาอย่างชัดเจน มันวนอยู่ในบ้านไม่รู้จบ ผมมีคนคุยเเต่ไม่ถึงขั้นพัฒนามากกว่านั่น เพราะกลัวการเริ่มต้นใหม่ เพราะกลัวว่าคนที่เรารักจะหายไปอีก ซึ่งในชีวิตก็มีคนที่เรารักหายไปทีละคน จนเกิดความกลัว ความกลัวนี้เกิดจาก เสียเพื่อนรัก คนในครอบครัว เเละญาติพี่น้อง ลืมบอกมาถึงจุดอับชีวิตกันเลยทีเดียว เดือนเเรก สมัครงานไป 30 กว่าที่ ไม่เรียก เดือนที่สอง สอบตำรวจ กาชุดระบายข้อสอบผิด กระเป๋าตังหาย ตอนไปสอบ ตำรวจทั้งกระเป๋าหาย เดือนที่ สาม คือมีเฟสพ่ออ่ะน่ะเเต่ไมไ่ด้ติดต่อกันเพราะเขาไมไ่ด้ติดต่ออะไรมาน้อกจากน้องชาย ก็เห็นเขาโพสรูปแฟนใหม่ของพ่อ เเล้วเเต่ล่ะเรื่องช่วงนี้คือรุมร้าวมาก เรื่อง แฟนอีก คือเอาไม่ทันอ่ะ เป็นคนไม่ยอมรับความจริง เป็นคนกลัวเรื่องนี้มาก ถึงขั้นเก็บเอาไปคิดในฝัน มันจะพอมีวิธีไหนหรือต้องทำยังไงให้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้น หรืออาจจะเป็นไปได้ไหมที่จะพอมีวิธีกลับมาเหมือนเดิมทุกๆอย่าง นางตอนนี้บล็อคทุกอย่าง ยกเว้นเบอร์เเละไลน์ เเต่จะใช้เฟสสำรองไปส่องเฟสนาง เเล้วใจจะหวิวๆ ก็คนมันเคยรักอะน่ะ ตอนนี้ผมเขียนเรื่องนี้ อธิบายแบบสรุปมาก อ่านไม่เข้าใจยังไงก็พยายามอ่านทวนอีกรอบ เเต่โดยส่วนตัว คือ ตอนนี้กลายเป็นคนรอ รอว่าเมื่อไหรเขาจะกลับมา เเต่จะกลับมาเหมือนเดิมหรือไม่นั่นก็อยากให้กลับมา
อยากคืนดีกับแฟนเก่า เเต่เราไปทำเลวไว้มากกับเขา
จะเล่านิสัยผมก่อน เป็นคนเรียบง่ายอะไรก็ได้ เป็นคนขี้งก ซื้อของอะไรคิดเเล้วคิดอีก ใจร้อนเวลาโกรธ ไม่คิดหน้าไม่คิดหลัง เป็นคนตรงๆ ไม่ชอบเที่ยวเป็นคนติดบ้าน เพราะอยู่คนเดียวมาตลอด 19 ปี คนเดียวใช้ชีวิตกันเเบบ ไม่มีคำว่าเด็ก คนอื่นทำ คนส่วนใหญ่มักมองว่าโตเเล้ว เเต่ไม่ได้ขนาดนั่นรู้จักพูด เข้าคนง่าย พ่อเเม่เเยกทางจำได้เเค่ว่า ป.1 ก็ไม่มีพ่อเเล้ว ก็ไม่ทราบสาเหตุจนถึงทุกวันนี้ ป๋มด้อยก็คือ การอยู่คนเดียวจนชิน ไม่ชอบการเที่ยวกลางคืน
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกันก็ 2 ปี กว่าๆ เเต่ วันครบรอบเซอร์ไพร์หนักมาก วันที่ใกล้วันครบรอบ 1วัน เขาบอกเลิกโดยไร้เหตุผล เเล้วเขาก็ไม่กลับมาอีกเลย เหมือนทุกครั้ง ถ้าเรื่องไหนผิดผมจะเป็นฝ่ายเงียบไป ประมาณ 2-4 ช.ม ให้อารมณ์ดีกันก่อนเเล้วมาเครียผมชอบแบบนี้ เพราะต่างฝ่ายต่างใจร้อนกันเลยไม่ค่อยส่งผลดี เท่าไหรนัก ก็คือว่า ปีเเรก เขาง้อ ปีที่ 2 ผมฝ่ายง้อเเทน เนื่องด้วยจากผมจำเป็นต้องไปฝึกงานต่างจังหวัด บ้านผมเองอยู่ นครศรีธรรมราช ไป ฝึกงานที่เพชรบุรี ก็ฝึกงาน 1ปี เรื่องได้นำเนินถึงขั้นนี้ ผมไปเพชรบุรี่ไปฝึกงานได้ 2-3 เดือนไม่มีเวลาคุยกัน จน ลงตัวก็ทะเลาะกันหนักมากเพราะอีกฝ่าย คือเอาเเต่ใจอยากให้เราอยู่ด้วย (ติดเกมส์หนักมากเลิกได้ 7เดือนเเล้ว ) ไม่อยากให้ทำ OT คือเหมือนกับว่า วันอาทิตย์ผมหยุด เพื่อนๆ เที่ยวกันผมเลือกที่จะอยู่กับเขา วันนั่นส่วนใหญ่ก็จะเทาะกันมากกว่า เเต่เหตุที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น นางไปนั่งซ้อนท้ายผู้ชาย มีคนเห็นและเพื่อนๆ เขาก็ไม่รู้จักและไม่คุ้นหน้า ผมก็ไม่เชื่อ ด้วยความที่ว่าเชื่อใจคนง่าย เขาบอกว่าเเค่เพื่อนคนรู้จัก มีเรื่องนี้ ถัดมา 3 เดือน ก็เหมือนเดิมเเต่เปลี่ยนคน เราก็ไม่เชื่อ เห็นกงจักรเป็นดอกบัวว่าเลยง่ายๆ เป็นคนโลกสวยมากขอบอก ผมชวนไปกินหมูกะทะ ไม่รู้ว่าอีกนางเป็นอิสลาม ก็เลยสั่งๆ ตักๆ เขาบอกว่าขออีกหม้อ ช่วงนั่นเเค่ 2-3 เดือนที่คบกัน ก็เลยว่าเอ่อสงสัยไม่สนิท ต่อๆก็นั่งซ้อนท้ายจะมีรุ่นพี่ ที่คอยบอกคอยเตือนก็ไม่เชื่อ จนกลับมานคร ฝึกงานเสร็จสับ ทำโปรเจคจบ เหลือเวลาอีก 2เดือนก็ยังไม่เริ่ม นางมานั่งเฝ้าทุกวันๆ ก็มานอนที่บ้าน ก็ไปโรงเรียนตามเดิม ฝ่ายเเม่ฝั่งเรารู้เรื่องไม่ว่าอะไรเพราะแกก็บอกว่าเรื่องของพวกเเค่อย่าทำอะไรก็พอ เเต่ฝ่ายเขาไม่กล้าเปิดตัวกลัวมีปัญหา มาถึงวันจบทุกอย่าง วันนั่นจะไปรับ ใบ ร.บ จบของโรงเรียนนางบอกว่าอยากไปเที่ยวกระบี่ เราไปสมัครงานไว้ด้วย ด้วยความกลัวเพราะญาติฝากให้เเถวๆบ้าน กลัวว่าเรียกเเล้วกลับไม่ทัน เลยบอกนางว่ามาก่อน เเต่ไม่รู้ได้ไปไหม จนสุดท้าย เขาไมไ่ด้เรียก แล้วนางกลับบ้าน เเล้วนางบอกว่าได้เที่ยวครั้งนี้ครั้งสุดท้ายเเล้วน่ะ จนกลับไป นางก็งอลเรื่องเที่ยวนั่นแหละ เเต่ทำไงได้ก็ทะเลาะกันเหมือนเช่นเคยไม่คุยกัน 2-3 วัน ผมว่าไว้วันหลังน่ะเดี้ยวพาไป ในเมื่อมันไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ ผมคิดได้ขึ้นว่า ต้องไปทำใบขับขี่ก่อนถึงจะได้สะดวกสบายเวลาขับ ก็สมัครแบบออนไลน์ไว้ เเต่สุดท้าย วันที่นัด มีคนเเซงคิวซึ่งเยอะมากคนทำใบขับขี่ที่นี้ เต็มทุกงาน เเต่ได้จองก่อน ก็งงๆกันไป โวยวายไปมาสุดท้ายกลับเพราะไมไ่ด้เข้าเเล้ว 10 โมงกว่าเเล้ว มันเกินเวลาเเล้ว ก็เลยคิดขึ้นได้ว่า เอ่อไปทำที่กระบี่ (พอดีว่าเเม่ทำงานที่กระบี่ ) ก็ไปเลยไมไ่ด้คิดอะไรเพราะที่นู้นคนจะทำน้อยมาก สุดท้ายไมไ่ด้ติดต่อกัน 1อาทิตย์เต็มโดยที่ผมไมไ่ด้เป็นฝ่ายง้อเขาเพราะเขางอลที่ไม่พาไปกระบี่เเล้วเขาก็งอลเรื่องที่เราไปกระบี่คนเดียว ก็เหลืออีก 1วัน นางก็โทรมาถามว่าทำไมถึงไม่ทักหาอะไรบลาๆ จนเราบอกว่ามาทำใบขับขี่ที่กระบี่ นางโกรธมากนางรีบใช้ให้กลับเลย เวลานั่น 4ทุ่มเเล้ว จะเอารถไหนกลับ จนนางพูดประโยคสุดท้ายก่อนวางว่า ไม่มาทำที่นครพร้อมกันเหรอ เราก็บอกว่าเนี่ยเหลือวันเดียวนิเธอเเค่วันเดียวก็ได้อบรมเสร๊จก็ไปหาเธอเเล้ว นางวางสายเล้วก็ไม่รับ จน ถัดมา ประมาณ 2 วันเราทักหาไปนางก็ตอบๆ เเต่ไมไ่ด้คุยอะไรเยอะเหมือนนางยังงอลก็ง้อๆ ไป ก็คุยกันตามปกติอีกครั้ง ก็ไมไ่ด้เจอนางตั้งเเต่นางกลับบ้านไป เเต่ยังโทรคยกันเหมือนเดิม จนมีวันหนึ่ง เดือนถัดมา มีนาคม นางได้สร้างเฟสโดยที่ไมไ่ด้บอกเราแม้เเต่ประการใดบล็อคเฟสหลักเราไป เราก็ไมไ่ด้รับรู้รหัสนั่นด้วย ก็ไม่รู้เรื่องอะไร มารู้ทีหลัง นางว่าลืมรหัสเราก็ไม่ว่าอะไรอาจจะสร้างเพื่ออะไรสักอย่างก็ได้คิดเเง่บวก เเต่ก็ทะเลาะกันเรื่องไปเที่ยวเหมือนเดิม ก็คุยก็น้อยลง จาก วันเนิง เช้า เที่ยง เย็น กลายเป็น เช้า เเล้วก็เย็น ซึ่งนางปกติเป็นคนชอบคุยมาก มันเริ่มที่จะห่างกันมากขึ้น จนมาถึงเดือนเมษายนที่ผ่านมา วันที่ 13 ไมไ่ด้นัดนางอะไรไว้หรอกเเค่บอกว่าจะไป เที่ยวสงกรานก็โทรบอก เเต่นางไม่ตอบกลับอะไรสักอย่าง เราเลยตัดสินใจรอเพื่อนไปในวันนั่น เเต่ เวลา บ่าย 3 เเล้ว นางโทรมาถามว่าอยู่ไหนรอตั้งนาน เราก็บอกว่า ไมไ่ด้ไปเนี่ยรอเพื่อนไปไม่มีใครไปสักคน นางก็บอกว่าทำยังไงก็ได้ให้มาให้ได้ นางก็บอกว่านางเเบตหมดด้วย เราก็บอกว่าทำไง รถก็ไม่มี สุดท้ายเพื่อนมา 5โมง ก็รีบขับรถเร็วที่สุด สุดท้ายพี่ที่เล่นที่นั่นทั้งวันก็บอกว่า แฟนไปเเล้ว ไปตั้งเเต่ 6 โมงเย็น เรามาถึง ก็ 6 โมงเย็นกว่าๆ ก็ไปรอที่คิวรถนางเผื่อเจอเเต่ก็รถออกไปส่ะเเล้ว ก็เลยกลับบ้าน ให้เพื่อนไปส่งที่คิวรถเอาไมไ่ด้เล่น จนกลับถึงบ้านทะเลาะกันหนักมาก มาอีกวัร เราไม่ทักไปเพราะยังมองว่านางไร้เหตุผล วันที่ 15 ใกล้วันครบรอบอีกวัน ก็ทะเลาะกันเรื่องใหม่เก่าสาระพัด นางบอกว่าเลิกกันเหอะ ก็เหมือนทุกทีที่ทะเลาะนางชอบบอกเลิก ก็บอกเอ่อได้ รอบนี้นางไมไ่ด้กลัมาดูเเชทไมไ่ด้กลับมาตอบเเชทใดๆ เงียบไปเลยจริงๆไม่โทรไม่อะไร จนอีกวัน นางไปเที่ยวผับ ก็เมาโทรหาเราบอกว่า