สมมุติว่าคุณชอบกินข้าวมันไก่มากๆ คุณรู้หมดเลยว่าข้าวมันไก่ต้องรสแบบนี้ ข้าวต้องมันระดับนี้ ไก่ต้องนุ่มระดับนี้ น้ำจิ้มต้องแบบไหน แค่หลับตาชิม คุณก็รู้เลยว่าข้าวมันไก่จานนี้อร่อยไหม ไก่นุ่มไหม ข้าวแฉะไหม 

  แต่คุณก็ไม่จำเป็นจะต้องทำเองเก่ง หรือทำข้าวมันไก่อร่อย เพราะคุณรู้อยู่แล้วว่าร้านไหนอร่อยก็ไปกิน ร้านไหนไม่อร่อยก็หลีกเลี่ยง เท่านี้คุณก็สามารถมีข้าวมันไก่อร่อยกินได้ตลอดเวลา

  หน้าที่ของเหล่านักชิมคือวิจารณ์รสชาติอาหาร นักชิมในรายการเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นนักชิมมีระดับ รู้รสชาติอาหารแต่ละประเภทว่าจะอร่อยต้องเป็นแบบใด ทำอาหารแบบใด ถ้าเขาไม่ได้รับการยอมรับ เชฟเหล่านี้ ระดับพวกเขาขนาดนี้ เขาไม่รับฟังคำวิจารณ์หรอกครับ

เลิกเถอะครับ ที่จะให้นักวิจารณ์ไปทำอาหาร เขาคนละหน้าที่กัน ถ้าคุณคิดว่าการตัดสินจากเหล่ากรรมการชุดนี้ คุณไม่ยอมรับ ก็อย่าดูเลยครับ ดูไปก็เครียดเปล่าๆ  ดูเอาสนุกดีกว่า อาหารมันแล้วแต่ลิ้นคน แค่ละคนกินรสชาติไม่เหมือนกัน การตัดสินมันอยู่ในดุลยพินิจของกรรมการ (ถึงผมจะคาใจการตกรอบของเชฟแอน) 

ปล.เชฟสมศักดิ์ กับเชฟเอียน คงไม่มีใครกังขามั้งครับ