The Lion King เมื่อ Realistic กับ Fantasy ไม่อาจผสมผสานกันได้อย่างลงตัว (รีวิว)

เช่นเดียวกับภาพยนต์ Re-make เรื่องอื่นๆ แน่นอนว่าก่อนเข้าไปดูเรารู้อยู่แล้วว่าเนื้อหาต้นฉบับเป็นอย่างไร
ก่อนหน้านี้ Disney ทำให้ผมประทับใจกับ The Jungle Book มาแล้ว ที่ผมว่ามันเป็น Life Action ที่ลงตัวมากเรื่องนึงที่ดิสนี่ย์หยิบเอาการ์ตูนขึ้นมาทำ มันมีความสมจริงของเหล่าสัตว์ และความแฟนตาซีที่ค่อนข้างกลมกล่อม

แต่ Lion King เมื่อผมออกจาก ผมต้องบอกเลยว่าตอนดูผมประทับใจหลายอย่าง ขนลุก และน้ำตาซึมตลอดเวลา แต่ทั้งหมดนั้นเป็นเป็นความรู้สึกเดียวกันกับตอนที่ผมดูต้นฉบับ 1994 แต่เพิ่มเติมคือ 1994 ให้ความบันเทิงกับผมมากกว่าเพราะมันคือการ์ตูน, ที่นี้สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ ของใหม่ภาพสวยมาก เหมือนจริงมาก มากขนาดที่ว่า ..ผมไม่ได้คิดถึงขนสิงโตตามธรรมชาติที่คลุกฝุ่นมาก่อน แต่ตัวหนังเก็บหมด เมื่อไม่กี่เดือนผมไปเที่ยวสวนสัตว์ผมเห็นสิงโตขนสีส้มฟูสวยน่ากอด โดยไม่ได้คิดถึงว่าสิงโตที่อยู่ตามธรรมชาติในป่า ที่ไม่ได้อาบน้ำ ที่ล่าสัตว์กินเอง เนื้อตัวมอมแมมยังไง แต่ตัวหนังเก็บทุกอณูรูขุมขน

ขนเจ้า Scar แทบจะเหมือนขี้เรื้อน เช่นเดียวกับหมาใน แม้แต่หมูป่าพุมบ้าที่แสนน่ารักในความทรงจำ ก็ออกมาสมจริงแบบ... คือจริงม๊ากมาก 

ฉากมิวสิคัลเพลงเพราะ แต่เมื่อมาอยู่ใน CG ที่ Realistic ขนาดนี้แล้ว มันเหมือนผมกำลังดู National Geographic ที่ตัดต่อภาพปากให้ขยับตามเพลงยังไงยังงั้น.

สรุปตามความรู้สึก ผมว่ามันเป็นหนังที่ดี ที่ควรค่าแก่การซื้อตั๋วไปดู พาลูก พาหลานไปดู แต่ ไม่ดูซ้ำ .. 
ให้คะแนน 8/10 (ให้เยอะเพราะดูแล้วอิ่มครับ แต่สองคะแนนที่หักไปคือเสน่ห์ของ Lion King ที่หายไปนั่นเอง)
ป.ล. นานาจิตตังนะครับ งดดราม่าเน้อ

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่