ผมกับแฟนคบกันมา ประมาณ3ปีครับ อายุทั้ง2คนก็ประมาณ20ปลายๆครับ
เรื่องคือตลอดเวลาที่คบกันมาส่วนใหญ่เราจะคุยกันทางโทรศัพท์เนื่องจากระยะทางที่ห่างข่อนข้างไกล
ช่วงแรกๆก็มีทะเลาะกันบ้าง จริงๆให้ถูกคือเธอชอบโกรธผม แล้วต้องเป็นฝ่ายง้อตลอดส่วนใหญ่เรื่องที่โกรธก็จะประมาณ ช่วงแรกผมโทรหาเธอถี่ๆ เธอบอกเวลาผมโทรมาเธอไม่มีสมาธิอ่านหนังสือ ตอนหลังผมก็โทรน้อยลงเหลือวันหลัะครั้งเธอก็งอนผมเรื่องไม่สนใจ จนตอนหลังกำหนดเวลาโทร เรื่องนี้ก็หายไป จนมาช่วงๆปี2เธอเหมือนรำคาญผม ที่ผมชอบพูดวนไปวนมา ถามเรื่องกินข้าวหรือยัง 2-3รอบต่อวัน จริงๆคือผมไม่ค่อยมีเรื่องคุยนัก เนื่องจากเวลาคุยเหมือนเธอคุยไม่ค่อยเก่ง เช่นผมถามว่างานเหนื่อยไหม เธอก็จะตอบสั้นๆว่าเหนื่อยแล้วก็ต้องเป็นผมที่คิดคำถามจะถามต่อไปๆมา ก็เลยวนมาเรื่องเดิมๆ จนตอนหลังถ้าผมหมดเรื่องคุย. ผมก็จะขอตัวก่อนเพราะไม่ต้องการให้เธอ รำคาญผม จนมาตอนหลังงสักครึ่งปีเธอก็เริ่มหงุดหงิดง่ายขึ้น มีร้องไห้บ้าง จนมารู้ว่าเธอคิดว่าผมไม่สนใจเธอ ปกติผมจะ คุยกับเธอ ประมาณ30นาทีถึง1ชั่วโมง ผมก็เลยบอกว่าผมกลัวเธอรำคาญ หลังจากนั้นก็เหมือนเข้าใจกัน จะมีเธองอนผม เวลาผม ลืมโทรหา คือเหนื่อยจากการทำงานจนหลับไป
จนมา1เดือนเธอ เปลี่ยนกลุ่มงาน เธอจะมาเล่าให้ผมฟังตลอดว่าน้องทีทำงานไม่ช่วยงาน ขี้เกียจ ผมก็จะคอยฟังเธอบ่น จนวันที่เกิดเรื่อง ผมกลับจากทำงานที่ ต่างจังหวัด เธอก็มาบ่นมาร้องให้ว่าทนที่ทำงานทนน้องที่ทำงานไม่ไหวแล้ว ผมก็ปลอบเธอไปเกือบๆชั่วโมง จนผมบอกเธอว่าขอขับรถกลับบ้านก่อนถึงบ้านจะโทรหาใหม่ หลังจากกลับถึงบ้านผมก็โทรหาเธอเลย แต่เนื่องจากพ่อผมจะไปต่างประเทศ เกือบเดือนผมเลยบอกเธอว่าเดี๋ยวผมไปคุยกับพ่อก่อนเดี๋ยวโทรหาใหม่ เธอก็พูดประมาณ ไม่อยากคุยกับเธอแล้วเหรอ ไม่สนใจเธอแล้วใช่ไหม. อยากวางก็วาง ผมก็เลยบอกว่าคุยต่อก่อนก็ได้หลังจากนั้นเธอก็บอกไม่ต้องหรอกจะนอนแล้วคือผมรู้เลยเธองอนมาก แต่ทุกทีตื่นเช้ามาก็หายแต่พอตอนเช้าผมโทรหาเธอเหมือนทุกที เธอกลับบอกว่า ขอเลิกกันเถอะเธอทนไม่ไหวแล้ว. พอแค่นี้แหละ ทำไมผมค้องทำเธอโกรธเรื่องเดิมๆซ้ำๆด้วย. จนมาตอนนี้ผ่านมาสามวันแล้วเวลาผมโทรมาเธอก็จะรับ แต่จะพูดว่า เธอไม่สนใจผมแล้ว บายๆนะขอให้พี่เจอคนดีๆ จนตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำ อย่างไรดี จะสามารถง้อเธอได้ไหม
ช่วยแนะนำวิธีง้อแฟนที่เพิ่งเลิกทีครับ
เรื่องคือตลอดเวลาที่คบกันมาส่วนใหญ่เราจะคุยกันทางโทรศัพท์เนื่องจากระยะทางที่ห่างข่อนข้างไกล
ช่วงแรกๆก็มีทะเลาะกันบ้าง จริงๆให้ถูกคือเธอชอบโกรธผม แล้วต้องเป็นฝ่ายง้อตลอดส่วนใหญ่เรื่องที่โกรธก็จะประมาณ ช่วงแรกผมโทรหาเธอถี่ๆ เธอบอกเวลาผมโทรมาเธอไม่มีสมาธิอ่านหนังสือ ตอนหลังผมก็โทรน้อยลงเหลือวันหลัะครั้งเธอก็งอนผมเรื่องไม่สนใจ จนตอนหลังกำหนดเวลาโทร เรื่องนี้ก็หายไป จนมาช่วงๆปี2เธอเหมือนรำคาญผม ที่ผมชอบพูดวนไปวนมา ถามเรื่องกินข้าวหรือยัง 2-3รอบต่อวัน จริงๆคือผมไม่ค่อยมีเรื่องคุยนัก เนื่องจากเวลาคุยเหมือนเธอคุยไม่ค่อยเก่ง เช่นผมถามว่างานเหนื่อยไหม เธอก็จะตอบสั้นๆว่าเหนื่อยแล้วก็ต้องเป็นผมที่คิดคำถามจะถามต่อไปๆมา ก็เลยวนมาเรื่องเดิมๆ จนตอนหลังถ้าผมหมดเรื่องคุย. ผมก็จะขอตัวก่อนเพราะไม่ต้องการให้เธอ รำคาญผม จนมาตอนหลังงสักครึ่งปีเธอก็เริ่มหงุดหงิดง่ายขึ้น มีร้องไห้บ้าง จนมารู้ว่าเธอคิดว่าผมไม่สนใจเธอ ปกติผมจะ คุยกับเธอ ประมาณ30นาทีถึง1ชั่วโมง ผมก็เลยบอกว่าผมกลัวเธอรำคาญ หลังจากนั้นก็เหมือนเข้าใจกัน จะมีเธองอนผม เวลาผม ลืมโทรหา คือเหนื่อยจากการทำงานจนหลับไป
จนมา1เดือนเธอ เปลี่ยนกลุ่มงาน เธอจะมาเล่าให้ผมฟังตลอดว่าน้องทีทำงานไม่ช่วยงาน ขี้เกียจ ผมก็จะคอยฟังเธอบ่น จนวันที่เกิดเรื่อง ผมกลับจากทำงานที่ ต่างจังหวัด เธอก็มาบ่นมาร้องให้ว่าทนที่ทำงานทนน้องที่ทำงานไม่ไหวแล้ว ผมก็ปลอบเธอไปเกือบๆชั่วโมง จนผมบอกเธอว่าขอขับรถกลับบ้านก่อนถึงบ้านจะโทรหาใหม่ หลังจากกลับถึงบ้านผมก็โทรหาเธอเลย แต่เนื่องจากพ่อผมจะไปต่างประเทศ เกือบเดือนผมเลยบอกเธอว่าเดี๋ยวผมไปคุยกับพ่อก่อนเดี๋ยวโทรหาใหม่ เธอก็พูดประมาณ ไม่อยากคุยกับเธอแล้วเหรอ ไม่สนใจเธอแล้วใช่ไหม. อยากวางก็วาง ผมก็เลยบอกว่าคุยต่อก่อนก็ได้หลังจากนั้นเธอก็บอกไม่ต้องหรอกจะนอนแล้วคือผมรู้เลยเธองอนมาก แต่ทุกทีตื่นเช้ามาก็หายแต่พอตอนเช้าผมโทรหาเธอเหมือนทุกที เธอกลับบอกว่า ขอเลิกกันเถอะเธอทนไม่ไหวแล้ว. พอแค่นี้แหละ ทำไมผมค้องทำเธอโกรธเรื่องเดิมๆซ้ำๆด้วย. จนมาตอนนี้ผ่านมาสามวันแล้วเวลาผมโทรมาเธอก็จะรับ แต่จะพูดว่า เธอไม่สนใจผมแล้ว บายๆนะขอให้พี่เจอคนดีๆ จนตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำ อย่างไรดี จะสามารถง้อเธอได้ไหม