ต้นเรื่องคิอมาจากเรานัดเจอเพื่อนเก่าสมัยเรียน แล้วผลัดกันอัพเดตชีวิตประมาณนี้ค่ะ
เราก็เล่าเรื่องเรากับแฟนบ้าง แล้วเพื่อนเราก็บอกว่า ทำไมแปลกจัง นี่เป็นเพื่อนหรือเป็นแฟนกันหรอ…
ซึ่งความสัมพันธ์เรากับแฟนในตอนนี้คือ " เราไม่ค่อยได้คุยกันมากในแต่ละวัน บางทีมีทักระหว่างวันช่วงพักว่ากินอะไรบ้าง หรือมีเรื่องด่วนให้ช่วยเหลือแค่โทรมาบอก ได้คุยหนักๆคือช่วงแฟนเลิกงานแล้ว กำลังกลับบ้านจนถึงก่อนนอนค่ะ แต่การคุยก็คือคุยไร้สาระ ส่งคลิปแมวหมาน่ารักให้ดู บางวันมีเรื่องแปลกๆก็เล่าให้ฟัง บางวันก็ไม่มีก็ถามไถ่แค่นั้น
แต่แฟนเราเลิกดึกค่ะ 2ทุ่มกว่าๆตลอด ซึ่งเราไม่แน่ใจนะคะว่าเลิกดึกจริงๆหรือไปไหนก่อนรึเปล่า แต่อาศัยว่าไว้ใจ/เชื่อใจเอาค่ะ พอถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า อาบน้ำ คุยสักพัก เขาก็มักจะเผลอหลับไปเลย "
เรามีความคิดว่าความสัมพันธ์แต่ละคนมันเทียบกันไม่ได้ ไม่ควรเอาคนของเราไปเทียบกับคู่อื่น เราคิดแบบนี้มาตลอด จนมาเจอเพื่อนที่บอกว่ามันแปลกนี่แหละค่ะ ในแต่ละวัน เราขอแค่เขาเข้างานทัน กินข้าวมื้อเที่ยงอิ่ม ถึงบ้านปลอดภัย แค่นั้นคือเราสบายใจแล้วค่ะ แต่เพื่อนบอกว่าไม่ใช่ แบบนี้มันไม่เหมือนแฟน มันควรจะมีสวีทหวานอะไรกันบ้าง ซึ่งนั่นไม่ค่อยมีสำหรับคู่เรา คู่เราคือขอแค่ไม่งี่เง่าเกินเรื่อง เข้าใจกันก็พอแล้ว…
มีใครเป็นแบบเรามั้ยคะ หรือว่าความสัมพันธ์แบบที่เราเป็นอยู่มันไม่ใช่แฟนกันจริงๆคะ
ปล. เราพึ่งเรียนจบค่ะ พึ่งเริ่มทำงาน ยังไม่ได้รับปริญญาเลย ส่วนแฟนอายุมากกว่าทำงานประมานปีกว่าๆได้แล้ว ช่วงเวลาหรือภาระงานเลยค่อนข้างต่างกันนิดหน่อยค่ะ
ความสัมพันธ์ของเรากับแฟนในแบบนี้ มันใช่แฟนจริงๆรึเปล่าคะ
เราก็เล่าเรื่องเรากับแฟนบ้าง แล้วเพื่อนเราก็บอกว่า ทำไมแปลกจัง นี่เป็นเพื่อนหรือเป็นแฟนกันหรอ…
ซึ่งความสัมพันธ์เรากับแฟนในตอนนี้คือ " เราไม่ค่อยได้คุยกันมากในแต่ละวัน บางทีมีทักระหว่างวันช่วงพักว่ากินอะไรบ้าง หรือมีเรื่องด่วนให้ช่วยเหลือแค่โทรมาบอก ได้คุยหนักๆคือช่วงแฟนเลิกงานแล้ว กำลังกลับบ้านจนถึงก่อนนอนค่ะ แต่การคุยก็คือคุยไร้สาระ ส่งคลิปแมวหมาน่ารักให้ดู บางวันมีเรื่องแปลกๆก็เล่าให้ฟัง บางวันก็ไม่มีก็ถามไถ่แค่นั้น
แต่แฟนเราเลิกดึกค่ะ 2ทุ่มกว่าๆตลอด ซึ่งเราไม่แน่ใจนะคะว่าเลิกดึกจริงๆหรือไปไหนก่อนรึเปล่า แต่อาศัยว่าไว้ใจ/เชื่อใจเอาค่ะ พอถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า อาบน้ำ คุยสักพัก เขาก็มักจะเผลอหลับไปเลย "
เรามีความคิดว่าความสัมพันธ์แต่ละคนมันเทียบกันไม่ได้ ไม่ควรเอาคนของเราไปเทียบกับคู่อื่น เราคิดแบบนี้มาตลอด จนมาเจอเพื่อนที่บอกว่ามันแปลกนี่แหละค่ะ ในแต่ละวัน เราขอแค่เขาเข้างานทัน กินข้าวมื้อเที่ยงอิ่ม ถึงบ้านปลอดภัย แค่นั้นคือเราสบายใจแล้วค่ะ แต่เพื่อนบอกว่าไม่ใช่ แบบนี้มันไม่เหมือนแฟน มันควรจะมีสวีทหวานอะไรกันบ้าง ซึ่งนั่นไม่ค่อยมีสำหรับคู่เรา คู่เราคือขอแค่ไม่งี่เง่าเกินเรื่อง เข้าใจกันก็พอแล้ว…
มีใครเป็นแบบเรามั้ยคะ หรือว่าความสัมพันธ์แบบที่เราเป็นอยู่มันไม่ใช่แฟนกันจริงๆคะ
ปล. เราพึ่งเรียนจบค่ะ พึ่งเริ่มทำงาน ยังไม่ได้รับปริญญาเลย ส่วนแฟนอายุมากกว่าทำงานประมานปีกว่าๆได้แล้ว ช่วงเวลาหรือภาระงานเลยค่อนข้างต่างกันนิดหน่อยค่ะ