ถึงเราจะเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ดีอะไรมากมาย แต่เราคือผู้หญิงที่ทุ่มเทกับแฟนทุกคน ในเวลาที่แทบไม่มีเงิน แต่ก็อยากให้แฟนได้กินของอร่อย ก็ซื้อให้ได้ พยายามเก็บเงินเพื่อเป็นค่าน้ำมันไว้เติมขับไปหา ทั้งๆที่บางครั้งเงินไว้ซื้อของกินเองมีน้อย แต่เงินเติมน้ำมันไปหาต้องมี เพราะคิดถึง เราเลือกไปหาเองเรามีรถยนต์ แต่แฟนมีรถมอเตอร์ไซด์ขับไกลกลัวจะเกิดอุบัติเหตุและรถแฟนก็ขับไกลไม่ได้เพราะรถเก่าแล้ว แฟนก็ไม่ใช่คนฐานะดี มีของอย่างหนึ่งของเขาที่มันใช้ไม่ดีแล้วเพราะมันเก่า เราเห็นว่าเขาใช้ติดๆขัดแล้ว ช่วงนั้นเรามีเงิน เราก็เลยซื้อของเราใหม่ แล้วเอาอันเก่าของเราให้เขาใช้ เพื่อเขาจะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อใหม่ เราคิดถึงความลำบากในการหาเงิน ด้วยการไม่ขอของขวัญอะไรจากแฟนไม่ว่าโอกาสใด นอกจากขอเรื่องของกิน ถ้าเวลาเขามีเขาก็จะตามใจถ้าเราอยากกินอะไรเขาก็จ่ายให้ ส่วนเราถ้าช่วยแบ่งเบาอะไรได้ก็พยายามจะช่วย ทั้งๆที่บางครั้งเหมือนเป็นการทำให้ โดยที่เขาไม่เคยต้องเอ่ยปากบอก แต่ข้อเสียคือเป็นคนขี้งก พอถึงเวลาทะเลาะ ก็ชอบหาว่าเราทวงบุญคุณบ้างหล่ะ เห็นแก่ตัวบ้างหล่ะ อะไรต่างๆ เอาจริงเป็นแฟนกันทำอะไรให้กัน ทำไมมันต้องเป็นบุญคุณ ทั้งๆที่เต็มใจจะทำให้ ... ไม่เคยมีใครรู้ความคิดในใจลึกๆบางอย่างที่เราไม่เคยพูด เวลาที่เราตั้งใจจะทำอะไรให้จริงๆ เรานึกถึงเขาตลอด อยากทำให้แฟนมีความสุข 

***ปล.จะว่าเราโง่หรืออะไรก็ได้ แต่อย่าว่าแฟนเราไม่ดีนะ เขาดีกับเราหลายอย่าง แต่เราแค่เสียใจที่เขาว่าเราเอาแต่ตัวเอง คิดว่าเราจะทวงสิ่งที่ให้ แฟนทุกคนไม่เคยมีใครมองเห็นถึงความตั้งใจและเสียสละของเราเลยซักคน เห็นแต่ข้อเสียความขี้งกและความด่าเก่ง บ่นเก่ง ที่มาตั้งกระทู้เพราะไม่รู้จะพูดกับใคร ไม่รู้ว่าเพราะอายุมากขึ้นหรือชินที่เจอแบบนี้มาทุกคน จนตอนนี้ไม่อยากมีแฟนแล้ว เราควรจะไปต่ออย่างไรดี