อยากสอบถามตั้งแต่ทุกคนดูวอลเลย์บอลหญิงไทยมาแบบไหนที่ทุกคนมีส่วนร่วมทางอารมณ์ในฐานะกองเชียร์ที่รู้สึกผิดหวังกับนักกีฬาที่อีกนิดเดียวจะชนะอยู่แล้ว  ข้อที่1.ระหว่างทีมชาติไทยแพ้เละแบบสู้ไม่ได้ เพรา

นั่งย้อนดูรายการที่แข่งในไทยหลายแมทซ์ รู้สึกหงุดหงิดมาก คู่แข่งเสิิร์ฟยังพากษ์ แถมไทยทำแต้มได้ก็โห่ร้องออกไมค์ น่าเกลียกมาก เสียงก็น่ารำคาญ ดูเหมือนงานกาชาติ ไม่มีความเป็นสากลเลย ไม่มีโฆษก กองเชียร์

เราคาใจมากค่ะเพราะวันนี้ได้มีโอกาสไปย้อนดูการแข่งขันสโมสรปี67แล้วพอนครนนท์ชนะเขาเดินไปหากองเชียร์แล้วยืนร้องเพลงกัน ซึ่งเราก็เคยเป็นนักวอลเลย์ตัวแทนจังหวัดนนท์รุ่นอายุ 12 ปีตอนไปแข่งที่เมืองกาญจน์เกมส

เล่นระดับเดียวกัน มีความสูงเป็นhandicap ตีคร่อมบล็อก ตีเหนือบล็อก แบกทีม เก่งมาก เป็นความหวังใหม่ ความหวังพาไทยเข้าทอป10 ความหวังพาไปโอลิมปิก พอไปเล่นระดับอินเตอร์ อย่างU18 เด็กสูงเกือบยกทีม แต่ได้ที่

ตอนเกมยังไม่เริ่มเอาจริงคือคิดว่ายังไงก็3-0 แต้มไม่เกิน20แน่นอน แต่พอเริ่มเกมแล้วนั้น เซ็ตแรก 25-18 แต้มก็ห่างกันอยู่สมควร แต่เห็นชัดเลยว่าเวียดเหนือกว่าผินกับอินโด เซ็ตสอง 14-25 ช้อคคคค เริ่มเกมมาก