สวัสดีเพื่อนๆ ชาว pantip วันนี้อยากขอความคิดเห็นมากๆค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง ไปไม่ถูก นอนร้องไห้ทุกคืน
เรื่องมีอยู่ว่า ด้วยอาชีพที่ดิชั้นทำอยู่ไม่ค่อยมีเวลาเรียกได้ว่าไม่มีเวลาเลย ได้พบกับผู้ชายคนนึงที่นิสัยดีมากๆแบบที่ไม่เคยเจอ เราเคยเจอกันใน ตามร้านอาหารต่างๆ แต่ว่าเราคุยกันใน facebook เราเป็นฝ่าย add fried เค้าไปก่อน จากนั้นเขาก็ทักแชทเฟสเรามาเราก็ได้คุยกันเรื่อยมา ต้องบอกก่อนว่าแรกๆไม่ได้สนใจอะไร เพราะว่าไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลยค่ะงานหนัก แต่หลังจากที่คุยกันไป4เดือนมันทำให้เหมือนเป็นแฟนกันเลยค่ะ คือดิชั้นก็พูดไม่ถูกเพราะว่าผู้ชายใส่ใจทุกอย่าง ให้เกียรติ ดูแลอย่างใกล้ชิดค่อยไปรับไปส่ง ส่งข้าวน้ำอาหารบางวันที่เขาว่าง คอยโทรหา ทุกวันคอยให้กำลังใจ ที่พิมพ์มาจะร้องไห้แล้วค่ะ
เหตุผลที่คุยกับเขาเพราะเขาเป็นคนที่เก่งมากๆเป็นพ่อค้านักธุรกิจก็ไม่เชิง เขาสร้างมาด้วยตัวเขาเองเป็นวัยรุ่นที่มีฐานะมั่นคงไปแล้ว แถมเป็นหัวหน้าครอบครัวดูแลแม่และน้องสาวที่ต้องส่งเรียนอย่างดีจากที่เราอยู่ด้วยกับเขา และบังเอิญเขาไม่มีแฟนมา7ปี เขาบอกว่าเขาไม่กล้ามีแฟนเพราะไม่มีเงินค่ะ มันทำให้เรามั่นใจเลยที่จะคุยเพราะเรากลัวเรื่องแฟนเก่า
เราคุยกันตอนที่ดิฉันงานเยอะมาก เป็นint1 ค่ะเพราะสอบติดช้าไป1ปี เราคุยกันมาเรื่อยๆและได้เป็นแฟนกัน เราคบกันได้2เดือนปัญหาก็เกิดขึ้นคือ ผู้ชายนอยที่เราไม่มีเวลาให้ เพราะเราไม่ใส่ใจเขาเลยเราพูดเรื่องนี้มาหลายครั้ง ไม่เรียกทะเลาะนะคะ เพราะว่า เราไม่เคยโทรหา ไม่เคยเป็นห่วงเขา เรายอมรับเลยค่ะไม่ใช่ไม่รักเพราะเหนื่อยจากงาน จนวันนึงเราเลิกงานเขามารับเราไปส่งที่บ้านปกติแล้วบอกเลิก เราก็แล้วแต่เลยค่ะเพราะตอนนั้นคิดว่าฉันหาคนที่เข้าใจได้ ไม่จำเป็นต้องง้อ อายุยังน้อยมีโอกาสเจอคนอีกเยอะ หลังจากที่เลิกกันได้1อาทิตย์ แฟนเก่าก็โทรหาเราตามง้อเรา ตอนนั้นเราบอกเลยว่าตัดใจได้เรียบร้อย และมีคนคุยใหม่แล้วแฮปปี้ดีความรู้สึกผู้ชายคนใหม่เพอเฟ็กค่ะหล่อฐานะดีการศึกษาดี ดิชั้นพูดตรงๆเลยว่าอินกับคนนี้มากกว่าเพราะว่าองค์ประกอบโดยรวมดีหมดเจอกันครั้งแรกหัวใจเต้นแรงมากกับแฟนเก่าไม่มีตื่นเต้นเลยค่ะ ส่วนแฟนเก่าเราก็ตามง้อด้วยเหตุผลที่ว่าเขาขาดดิฉันไม่ได้ได้ที่บอกเลิกเพราะต้องการแค่อยากให้ใส่ใจ
เราคุยกับคนใหม่ที่เข้ามาอยู่4เดือน ระหว่างนั้นแฟนเก่าเราตามง้อไม่เคยถอยเลยค่ะจนวันนึงเราแจ้งความลงบันทึกประจำวันขู่เขาค่ะ ไม่ให้รบกวนอีก อยากโทรตอนไหนก็โทรมาตามง้อถึงโรงบาลอายมากๆเลยค่ะ วันนึงแฟนเก่าเราส่งข้อความประมาณว่า ขอบคุณที่คุณเตือนสติ
จากนั้นเขาก็หายไปเลย ไม่ติดต่อมาเลย ตอนนั้นในใจเราก็มีแต่คนใหม่ที่คุยอยู่แบบ100%เลยค่ะเป็นไปได้ดี แต่พอคุยนานไปเรื่อยๆมันเหมือนไม่ใช่คุยด้วยแล้วอึดอัดค่ะ ยิ่งคุยยิ่งทำให้คิดถึงแฟนเก่า เพราะแฟนเก่าคุยได้ทุกเรื่อง เราข่มเขาได้แฟนเก่าเรายอมทุกอย่างเวลาเราโมโหแฟนเก่าเราจะใจเย็นมากๆคือเป็นคนที่สติดีมากๆมีความเป็นผู้ใหญ่สูง ต่างกับคนคุยใหม่มากๆเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะแฟนเก่าผ่านอะไรมาเยอะ พอเวลาผ่านไปทำให้เรายิ่งคิดถึงเขาทุกวันทุกเวลาที่ว่างมันวนเวียนในหัวมากโดยส่วนตัวดิฉันเป็นคนคิดเยอะมากๆค่ะ และยิ่งทำให้คิดและโทษตัวเองที่ไม่เคยเข้าใจเขาไม่เคยเห็นห่วงเขาไม่เคยแสดงความรู้สึกแบบคนเป็นแฟนเขาทำกัน จน3อาทิตย์ก่อน เราไปขอโทษสิ่งที่ได้คิดว่ามันจะดี เขาพาเราไปกินข้าว ดูหนังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราแฮปปี้มากๆ พอถึงเวลาแยกย้ายเขาก็คุยกับเราแล้วบอกว่า จำความรู้สึกที่เราเดทกันครั้งแรกได้ไหมผมเองเขินมากๆเลยและเป็นทุกครั้งที่เราไปด้วยกัน แต่วันนี้ผมกลัวว่าคุณจะทิ้งผมอีก ผมทำงานไม่ได้เลยเหมือนชีวิตพัง คือเราตอนนั้นเราร้องไห้กอดเขาแน่นเลยค่ะ จากที่เป็นแฟนกันมือยังไม่เคยจับเลยค่ะ ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอม
สรุปเลยนะคะ ตอนนี้อยากกลับไปหาแฟนเก่ามากๆ แต่เขาบล๊อคเราทุกทาง ดิชั้นนอนร้องไห้ทุกคืนไม่รู้จะทำยังไง คือรู้สึกพลาดผู้ชายที่รักเรามากคนนึงไป คนที่ดีพร้อมไปทุกอย่างมั่นใจเลยว่าเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีแน่นอน เอาตรงๆกลัวหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วค่ะ พูดเเบบเห็นแก่ตัว
ควรทำยังไงดี จะเดินหน้าง้อต่อไปดีไหมคะ
หมออีโก้ในความรักในวัย 26 ที่ทำให้แฟนเจ็บ รู้สึกผิดร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ด้วยอาชีพที่ดิชั้นทำอยู่ไม่ค่อยมีเวลาเรียกได้ว่าไม่มีเวลาเลย ได้พบกับผู้ชายคนนึงที่นิสัยดีมากๆแบบที่ไม่เคยเจอ เราเคยเจอกันใน ตามร้านอาหารต่างๆ แต่ว่าเราคุยกันใน facebook เราเป็นฝ่าย add fried เค้าไปก่อน จากนั้นเขาก็ทักแชทเฟสเรามาเราก็ได้คุยกันเรื่อยมา ต้องบอกก่อนว่าแรกๆไม่ได้สนใจอะไร เพราะว่าไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลยค่ะงานหนัก แต่หลังจากที่คุยกันไป4เดือนมันทำให้เหมือนเป็นแฟนกันเลยค่ะ คือดิชั้นก็พูดไม่ถูกเพราะว่าผู้ชายใส่ใจทุกอย่าง ให้เกียรติ ดูแลอย่างใกล้ชิดค่อยไปรับไปส่ง ส่งข้าวน้ำอาหารบางวันที่เขาว่าง คอยโทรหา ทุกวันคอยให้กำลังใจ ที่พิมพ์มาจะร้องไห้แล้วค่ะ
เหตุผลที่คุยกับเขาเพราะเขาเป็นคนที่เก่งมากๆเป็นพ่อค้านักธุรกิจก็ไม่เชิง เขาสร้างมาด้วยตัวเขาเองเป็นวัยรุ่นที่มีฐานะมั่นคงไปแล้ว แถมเป็นหัวหน้าครอบครัวดูแลแม่และน้องสาวที่ต้องส่งเรียนอย่างดีจากที่เราอยู่ด้วยกับเขา และบังเอิญเขาไม่มีแฟนมา7ปี เขาบอกว่าเขาไม่กล้ามีแฟนเพราะไม่มีเงินค่ะ มันทำให้เรามั่นใจเลยที่จะคุยเพราะเรากลัวเรื่องแฟนเก่า
เราคุยกันตอนที่ดิฉันงานเยอะมาก เป็นint1 ค่ะเพราะสอบติดช้าไป1ปี เราคุยกันมาเรื่อยๆและได้เป็นแฟนกัน เราคบกันได้2เดือนปัญหาก็เกิดขึ้นคือ ผู้ชายนอยที่เราไม่มีเวลาให้ เพราะเราไม่ใส่ใจเขาเลยเราพูดเรื่องนี้มาหลายครั้ง ไม่เรียกทะเลาะนะคะ เพราะว่า เราไม่เคยโทรหา ไม่เคยเป็นห่วงเขา เรายอมรับเลยค่ะไม่ใช่ไม่รักเพราะเหนื่อยจากงาน จนวันนึงเราเลิกงานเขามารับเราไปส่งที่บ้านปกติแล้วบอกเลิก เราก็แล้วแต่เลยค่ะเพราะตอนนั้นคิดว่าฉันหาคนที่เข้าใจได้ ไม่จำเป็นต้องง้อ อายุยังน้อยมีโอกาสเจอคนอีกเยอะ หลังจากที่เลิกกันได้1อาทิตย์ แฟนเก่าก็โทรหาเราตามง้อเรา ตอนนั้นเราบอกเลยว่าตัดใจได้เรียบร้อย และมีคนคุยใหม่แล้วแฮปปี้ดีความรู้สึกผู้ชายคนใหม่เพอเฟ็กค่ะหล่อฐานะดีการศึกษาดี ดิชั้นพูดตรงๆเลยว่าอินกับคนนี้มากกว่าเพราะว่าองค์ประกอบโดยรวมดีหมดเจอกันครั้งแรกหัวใจเต้นแรงมากกับแฟนเก่าไม่มีตื่นเต้นเลยค่ะ ส่วนแฟนเก่าเราก็ตามง้อด้วยเหตุผลที่ว่าเขาขาดดิฉันไม่ได้ได้ที่บอกเลิกเพราะต้องการแค่อยากให้ใส่ใจ
เราคุยกับคนใหม่ที่เข้ามาอยู่4เดือน ระหว่างนั้นแฟนเก่าเราตามง้อไม่เคยถอยเลยค่ะจนวันนึงเราแจ้งความลงบันทึกประจำวันขู่เขาค่ะ ไม่ให้รบกวนอีก อยากโทรตอนไหนก็โทรมาตามง้อถึงโรงบาลอายมากๆเลยค่ะ วันนึงแฟนเก่าเราส่งข้อความประมาณว่า ขอบคุณที่คุณเตือนสติ
จากนั้นเขาก็หายไปเลย ไม่ติดต่อมาเลย ตอนนั้นในใจเราก็มีแต่คนใหม่ที่คุยอยู่แบบ100%เลยค่ะเป็นไปได้ดี แต่พอคุยนานไปเรื่อยๆมันเหมือนไม่ใช่คุยด้วยแล้วอึดอัดค่ะ ยิ่งคุยยิ่งทำให้คิดถึงแฟนเก่า เพราะแฟนเก่าคุยได้ทุกเรื่อง เราข่มเขาได้แฟนเก่าเรายอมทุกอย่างเวลาเราโมโหแฟนเก่าเราจะใจเย็นมากๆคือเป็นคนที่สติดีมากๆมีความเป็นผู้ใหญ่สูง ต่างกับคนคุยใหม่มากๆเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะแฟนเก่าผ่านอะไรมาเยอะ พอเวลาผ่านไปทำให้เรายิ่งคิดถึงเขาทุกวันทุกเวลาที่ว่างมันวนเวียนในหัวมากโดยส่วนตัวดิฉันเป็นคนคิดเยอะมากๆค่ะ และยิ่งทำให้คิดและโทษตัวเองที่ไม่เคยเข้าใจเขาไม่เคยเห็นห่วงเขาไม่เคยแสดงความรู้สึกแบบคนเป็นแฟนเขาทำกัน จน3อาทิตย์ก่อน เราไปขอโทษสิ่งที่ได้คิดว่ามันจะดี เขาพาเราไปกินข้าว ดูหนังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราแฮปปี้มากๆ พอถึงเวลาแยกย้ายเขาก็คุยกับเราแล้วบอกว่า จำความรู้สึกที่เราเดทกันครั้งแรกได้ไหมผมเองเขินมากๆเลยและเป็นทุกครั้งที่เราไปด้วยกัน แต่วันนี้ผมกลัวว่าคุณจะทิ้งผมอีก ผมทำงานไม่ได้เลยเหมือนชีวิตพัง คือเราตอนนั้นเราร้องไห้กอดเขาแน่นเลยค่ะ จากที่เป็นแฟนกันมือยังไม่เคยจับเลยค่ะ ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอม
สรุปเลยนะคะ ตอนนี้อยากกลับไปหาแฟนเก่ามากๆ แต่เขาบล๊อคเราทุกทาง ดิชั้นนอนร้องไห้ทุกคืนไม่รู้จะทำยังไง คือรู้สึกพลาดผู้ชายที่รักเรามากคนนึงไป คนที่ดีพร้อมไปทุกอย่างมั่นใจเลยว่าเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีแน่นอน เอาตรงๆกลัวหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วค่ะ พูดเเบบเห็นแก่ตัว
ควรทำยังไงดี จะเดินหน้าง้อต่อไปดีไหมคะ