เต้น ฟ้อน รำ คีตะ เป็นลีลาของธรรม
พลังมีการเคลื่อนไหว ลีลาการเคลื่อนไหว นี่แหละ เป็นการระบำ เป็นคีตะของธรรม ของพลัง เอาคีตะของธรรมมาเป็นแบบ
การไหว้พ่อแก่ใหญ่ของนาฏศิลป์ (dancing art) ก็คือพระพิเภก เป็นปางหนึ่งของพ่อศิวะ เป็นพลังของพ่อศิวะ พลังการเปลี่ยนแปลง
นาฏศิลป์ทางอินเดีย จะนับถือองค์ใหญ่ๆ อยู่ ๒ องค์คือ พ่อศิวะ กับพ่อพิฆเณศ แต่พ่อพิฆเณศไม่ได้ร่ายรำ แต่เป็นไปทางเชิงศิลป์
แล้วทำไมเชิงศิลป์ถึงไม่ใช่พระแม่สุรัสวดี ?
พระแม่สุรัสวดี ไม่มีเชิงศิลป์ แต่จะเป็นไปในทางเชิงอักษร คัมภีร์ ความหมาย อธิบายต่างๆ
ส่วนพ่อพิฆเณศจะปรากฏออกมาทางรูปมากขึ้น
ส่วนทางพ่อศิวะ จะเป็นคีตะ เป็นพลังธรรมชาติ
ส่วนพระแม่สุรัสวดีเป็นความหมาย ฯลฯ
องค์พ่อพิฆเณศจะออกมาเป็นรูป แล้วจะออกมาเป็นรูปยังไง
การวาดรูป จะไปทางขององค์พ่อพิฆเณศ
สมมติว่า เชิงก่อสร้าง แต่ผู้ก่อสร้างคือพระวิศวกรรม พ่อพิฆเณศจะอยู่ที่ศิลป์ ตัวความคิด ศิลป์จะออกมาเป็นรูปธรรม
พ่อพิฆเณศ สร้างสรรค์ปรากฏออกมาเป็นรูปธรรม คือ ออกจากความคิดแล้วให้เป็นรูปธรรม เป็นตัวเชื่อม
สมมติว่า พ่อศิวะลีลาอย่างนี้ พ่อพิฆเณศก็จะนำออกมาให้เป็นรูปแบบลีลาของพ่อศิวะนั้นๆก็จะออกมาเป็นศิลปะ เช่น ลายเส้น ปั้น วาดรูป ฯลฯ ในปางนั้นๆ องค์พ่อศิวะจะไม่มายุ่งกับรูปธรรม เป็นพลังดำรงเปลี่ยนแปลงไว้ พ่อพิฆเณศก็จะถอดจากลีลาพ่อศิวะออกมาเป็นรูปธรรม
พลังที่ถอดออกมานี้ เรียกว่า พลังสร้างสรรค์ให้เป็นรูปธรรม จึงเป็นที่มาของพลังของพ่อพิฆเณศ คือ ขจัดปัดเป่าอุปสรรคและสำเร็จ
ถ้าเป็นนามธรรมอยู่ไม่สามารถสำเร็จได้ แต่ถ้าปรากฏออกมาเป็นรูปธรรมเรียบร้อยแล้วจึงจะได้ชื่อว่าสำเร็จ สมบูรณ์
นี่แหละพ่อพิฆเณศมีหน้าที่อย่างนี้
แต่พ่อศิวะสื่อออกมาทางลีลา จินตะ คีตะศิลป์
คีตะศิลป์ ไม่เกี่ยวแค่ดนตรี แต่เป็นคีย์ของดนตรี เป็นคีย์ที่เชื่อมกับทางธรรมชาติ และลึกกว่าเสียงดนตรี โน๊ตดนตรี เช่น โด-เร-มี-ฟา-ซอล-ลา-ที จะลึกกว่านี้ โน๊ตดนตรีถือว่าเป็นรูปธรรม จะต้องเป็นคีตะของธรรมชาติ
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
เต้น ฟ้อน รำ คีตะ เป็นลีลาของธรรม
พลังมีการเคลื่อนไหว ลีลาการเคลื่อนไหว นี่แหละ เป็นการระบำ เป็นคีตะของธรรม ของพลัง เอาคีตะของธรรมมาเป็นแบบ
การไหว้พ่อแก่ใหญ่ของนาฏศิลป์ (dancing art) ก็คือพระพิเภก เป็นปางหนึ่งของพ่อศิวะ เป็นพลังของพ่อศิวะ พลังการเปลี่ยนแปลง
นาฏศิลป์ทางอินเดีย จะนับถือองค์ใหญ่ๆ อยู่ ๒ องค์คือ พ่อศิวะ กับพ่อพิฆเณศ แต่พ่อพิฆเณศไม่ได้ร่ายรำ แต่เป็นไปทางเชิงศิลป์
แล้วทำไมเชิงศิลป์ถึงไม่ใช่พระแม่สุรัสวดี ?
พระแม่สุรัสวดี ไม่มีเชิงศิลป์ แต่จะเป็นไปในทางเชิงอักษร คัมภีร์ ความหมาย อธิบายต่างๆ
ส่วนพ่อพิฆเณศจะปรากฏออกมาทางรูปมากขึ้น
ส่วนทางพ่อศิวะ จะเป็นคีตะ เป็นพลังธรรมชาติ
ส่วนพระแม่สุรัสวดีเป็นความหมาย ฯลฯ
องค์พ่อพิฆเณศจะออกมาเป็นรูป แล้วจะออกมาเป็นรูปยังไง
การวาดรูป จะไปทางขององค์พ่อพิฆเณศ
สมมติว่า เชิงก่อสร้าง แต่ผู้ก่อสร้างคือพระวิศวกรรม พ่อพิฆเณศจะอยู่ที่ศิลป์ ตัวความคิด ศิลป์จะออกมาเป็นรูปธรรม
พ่อพิฆเณศ สร้างสรรค์ปรากฏออกมาเป็นรูปธรรม คือ ออกจากความคิดแล้วให้เป็นรูปธรรม เป็นตัวเชื่อม
สมมติว่า พ่อศิวะลีลาอย่างนี้ พ่อพิฆเณศก็จะนำออกมาให้เป็นรูปแบบลีลาของพ่อศิวะนั้นๆก็จะออกมาเป็นศิลปะ เช่น ลายเส้น ปั้น วาดรูป ฯลฯ ในปางนั้นๆ องค์พ่อศิวะจะไม่มายุ่งกับรูปธรรม เป็นพลังดำรงเปลี่ยนแปลงไว้ พ่อพิฆเณศก็จะถอดจากลีลาพ่อศิวะออกมาเป็นรูปธรรม
พลังที่ถอดออกมานี้ เรียกว่า พลังสร้างสรรค์ให้เป็นรูปธรรม จึงเป็นที่มาของพลังของพ่อพิฆเณศ คือ ขจัดปัดเป่าอุปสรรคและสำเร็จ
ถ้าเป็นนามธรรมอยู่ไม่สามารถสำเร็จได้ แต่ถ้าปรากฏออกมาเป็นรูปธรรมเรียบร้อยแล้วจึงจะได้ชื่อว่าสำเร็จ สมบูรณ์
นี่แหละพ่อพิฆเณศมีหน้าที่อย่างนี้
แต่พ่อศิวะสื่อออกมาทางลีลา จินตะ คีตะศิลป์
คีตะศิลป์ ไม่เกี่ยวแค่ดนตรี แต่เป็นคีย์ของดนตรี เป็นคีย์ที่เชื่อมกับทางธรรมชาติ และลึกกว่าเสียงดนตรี โน๊ตดนตรี เช่น โด-เร-มี-ฟา-ซอล-ลา-ที จะลึกกว่านี้ โน๊ตดนตรีถือว่าเป็นรูปธรรม จะต้องเป็นคีตะของธรรมชาติ
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต