อนุสาสนีย์ปฎิหารย์ หรือ เสืยสติ  ********  ของเจ้าสำนัก  bigbike bmw ณานคันงามๆๆ******

  #พระคึกฤทธิ์: ใครมีญาติ ก่อนจะตาย เอาไปอ่านให้เขาฟัง นะ เอาไปอ่านให้เขาฟัง อานาปานะสติ ให้เขารู้ลมหายใจ เข้า ออก จนเขาสิ้นชีวิตเลยนะ

โยมต้องทำอย่างนี้ นะ แล้วสิ่งที่ทำได้ จะเหมือนกับที่พระอานนท์บอก พระพุทธเจ้าเลยว่า ทำไม ผคุณะ ฉวีวรรณผ่องใสยิ่งนัก

ศพเกือบทุกศพเลยตอนนี้ กำลังรวบรวมสถิติไว้ จะได้เป็น 100 ศพ แล้ว อาการจะเหมือนกัน คือผิวพรรณศพผ่องใส อย่างพระศาสดาบอก

และเนื้อตัวจะนิ่มอยู่ ไม่แข็ง นะ นี่คือ สิ่งที่สังเกตุได้ และตอนตายคนตายจะสงบมาก นะ ลมหายใจจะละเอียด ตายเมื่อไร ไม่รู้เลย จะไม่มีใครรู้ว่าคนนี้ตายเมื่อไร ละเอียดเนียนนิ่งปื้ดไปเลย#

******เเล้วดูพระสูตร สำหรับสาวก สำนัก  ลงนาเข้าป่าเข้าลกเข้าพงดู      เราจะชี้ให้เห็นความจริงว่าพระสูตรนี้ไม่ใช่อย่าที่  คึกฤทธิ์  ใช้หากินหลอกชาวบัานที่หวังเพึ่งธรรม  เพือหลุดพ้น******

อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต

๒. ผัคคุณสูตร [๓๒๗] ก็สมัยนั้น ท่านพระผัคคุณะอาพาธ มีทุกข์เป็นไข้หนัก ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควร ส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ท่านพระผัคคุณะ อาพาธมีทุกข์เป็นไข้หนัก ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอประทานพระวโรกาส ขอพระผู้ มีพระภาคทรงอาศัยความอนุเคราะห์ เสด็จเข้าไปเยี่ยมท่านพระผัคคุณะเถิด พระ ผู้มีพระภาคทรงรับโดยดุษณีภาพ ครั้งนั้นเป็นเวลาเย็น พระผู้มีพระภาคเสด็จออก จากที่เร้น เสด็จเข้าไปเยี่ยมท่านพระผัคคุณะถึงที่อยู่ ท่านพระผัคคุณะได้เห็นพระ ผู้มีพระภาคกำลังเสด็จมาแต่ไกล แล้วจะลุกจากเตียง ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาค ได้ตรัสกะท่านพระผัคคุณะว่า อย่าเลยผัคคุณะ เธออย่าลุกขึ้นจากเตียง อาสนะ เหล่านี้ที่ผู้อื่นได้ปูไว้มีอยู่ เราจักนั่งบนอาสนะนั้น พระผู้มีพระภาคได้ประทับนั่งบน อาสนะที่ได้ปูไว้แล้ว ครั้นแล้ว ได้ตรัสถามท่านพระผัคคุณะว่า ดูกรผัคคุณะ เธอพออดทนได้หรือ พอยังอัตภาพให้เป็นไปได้หรือ ทุกขเวทนาย่อมบรรเทา ไม่กำเริบหรือปรากฏว่าบรรเทา ไม่กำเริบขึ้นหรือ ท่านพระผัคคุณะกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์อดทนไม่ได้ ยังอัตภาพให้เป็นไปไม่ได้ ทุกขเวทนาของข้าพระองค์กำเริบหนักไม่บรรเทา ปรากฏว่ากำเริบนั้นไม่บรรเทาเลย ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เปรียบเหมือนบุรุษ มีกำลังพึงเฉือนศีรษะด้วยมีดโกนที่คม ฉันใด ลมกล้าเสียดแทงศีรษะของข้าพระองค์ ฉันนั้น ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์อดทนไม่ได้ ยังอัตภาพให้เป็นไปไม่ได้ ทุกขเวทนาของข้าพระองค์ กำเริบหนัก ไม่บรรเทา ปรากฏว่ากำเริบขึ้น ไม่บรรเทาเลยเปรียบเหมือนบุรุษ ผู้มีกำลังพึงเอาเชือกที่เหนียวแน่นพันศีรษะ ฉันใด ความเจ็บปวดที่ศีรษะของ ข้าพระองค์ก็มีประมาณยิ่ง ฉันนั้น ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์อดทนไม่ได้ เปรียบเหมือนบุรุษฆ่าโค หรือลูกมือของบุรุษฆ่าโค เป็นคนขยันพึงใช้มีด สำหรับชำแหละโคที่คม ชำแหละท้องโค ฉันใด ลมกล้ามีประมาณยิ่งย่อมเสียด แทงท้องของข้าพระองค์ ฉันนั้น ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์อดทนไม่ได้ ... เปรียบบุรุษผู้มีกำลังสองคน จับบุรุษผู้อ่อนกำลังคนเดียวที่แขนคนละข้าง แล้วพึง ลนย่างบนหลุมถ่านไฟ ฉันใด ความเร่าร้อนที่กายของข้าพระองค์ก็ประมาณยิ่ง ฉันนั้น ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์อดทนไม่ได้ ยังอัตภาพให้เป็นไปไม่ได้ ทุกขเวทนาของข้าพระองค์กำเริบหนัก ไม่บรรเทา ปรากฏว่ากำเริบขึ้น ไม่บรรเทาเลย ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงชี้แจงด้วยธรรมีกถาให้ท่านพระ ผัคคุณะเห็นแจ้ง ให้สมาทาน อาจหาญ ร่าเริง แล้วเสด็จลุกจากอาสนะหลีกไป ครั้นเมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จไปแล้วไม่นาน ท่านพระผัคคุณะได้กระทำกาละ และในเวลาตาย"""อินทรีย์"""ของท่านพระผัคคุณะนั้น ผ่องใสยิ่งนัก ฯ 

**เห็นยังอะไรผ่องใส ไม่ใช่"" ผิวพรรณศพผ่องใส""  
ที่ผ่องใส่ในพระสูตรนี้คือ ""อินทรีย์5"  เพราะถ้าเป็นศพอย่างที่ตา คึกฤทธิ์ ใช้หลอกหาตัง  พระอานนท่านต้องเห็นว่าศพผิวผ่อง ท่านไม่ต้องถามพระศาสดาครับ**

อินทรีย์ หรือ อินทรีย์ 5 คือ ความสามารถหลักทางจิต ห้า ประการ[1] ได้แก่

1 สัทธินทรีย์ คือ ความศรัทธา ในโพธิปักขิยธรรม
2 วิริยินทรีย์ คือ ความเพียร ในสัมมัปปธาน 4
3 สตินทรีย์ คือ ความระลึกได้ ในสติปัฏฐาน 4
4 สมาธินทรีย์ คือ ความตั้งมั่น ในฌานทั้ง 4
5 ปัญญินทรีย์ คือ ความเข้าใจ ในอริยสัจ 4 

         "" อินทรีย์ ต้องปฎิบัต ต้องเข้าใจ ถึงได้มา""