จริงๆคิดว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาแชร์ประสบการณ์นะเนี่ยยยย แต่เอาครับ
ตั้งแต่วันนั้นที่คิดกติกามานั้น คุยแบบลับๆจำนวน 10 วัน ผมสรุปอะไรได้หลายอย่างเกี่ยวกับมิตรภาพในโลกออนไลน์ครับผม
จากกระทู้ อันนี้นะครับ
https://ppantip.com/topic/39020873
จริงๆถ้านับวันนี้ก็เพิ่มวันที่แปดครับ แต่คนส่วนใหญ่มักจะบอกว่า "คุณครับ... เราล้มเลิกกติการนี้กันดีไหม?"
อ่านะ... เลิกก็เลิก
ทีนี้มาลองดูกันครับว่าผมเจอคนประเภทไหนและได้คุยกับคนประเภทไหนบ้าง?
จากคนที่ทักมาหาผมทางหลังไมค์ ประมาณเกือบ 20 คน เรื่องแรกที่เป็นปัญหาและเขามาหาผมคือ "อกหัก"
ก็จะเข้ามาระบายกับผมครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น สาเหตุจากตัวเองไม่ดีบ้าง ผัวมีชู้ เมียทิ้ง บลาๆๆ
ยอมรับว่าตอนนั้นเหมือนไปมุดหัวอยู่ใต้เตียง นอนฟังเสียงเขาทะเลาะกันอะไรประมาณนั้น
และก็ด้วยความที่เราวางกติกาเอาไว้ว่า ไม่ต้องบอกตัวตนของตัวเอง
คุณพี่แต่ละคนก็จัดเต็มเลยจ้าาาาา ประดุจเหมือนตูเป็นลูกพี่ฉอด หลานพี่อ้อย เหลนพี่อ้อมอะไรประมาณนั้น
แต่ผลที่ตอบรับกลับมาและสิ่งที่ผมอยากให้เป็นคือ "เขาได้คืนดีกันครับ"
อันนี้ยอมรับว่าดีใจ)
ประเภทที่สอง คือ อยากเล่นด้วยจัง
ก็เหมือนกระทู้ที่ผมแปะเอาไว้นั้นแหละครับ อยากลองเล่น พิมพ์มาแค่หนึ่งประโยค
แล้วก็หายเข้าป่าอ้อยไปเลย ไอเราก็ได้แต่งง พร้อมสวดอิติปิโสตั้งสติ เหอๆ
ประเภทที่สาม ไม่เล่นในพันทิปได้ปะ? มันไม่แจ้งเตือน อยากเล่นในไลน์
ไอเราคือนึกในใจว่า โถ่...อิฟรายยยยยยย ก็ตูบอกว่าคุยแบบความลับ
แล้วเมิงของไลน์ตู เมิงกับตูก็เห็นหนังหน้าจริง ก็คงไม่มีอะไรปิดบังแล้วไหมวะ?
ประเภทที่สี่ คือ เราขอจีบได้ปะ?
ข้อนี้ไม่ขัดขืน แต่ใจเย็นเถอะครับพี่ ฮ่าาาา
บางคนนี้มาแบบคำพูดสามารถฉีกเสื้อผ้าของผมให้ขาดได้อะ!! ไลน์ไม่ขอ แต่ขอมาบ้าน หืยยยยยยย...
ประเภทที่ห้า... พอดีผมเป็นโรค......
เจออยู่สองคนที่เข้ามาระบายว่า เขาเป็นโรค......
ยอมรับว่าต้องตั้งสติในการคุยค่อนข้างที่จะเยอะ เพราะเรากลัวคำพูดของเราไปกระทบจิตใจ และสิ่งที่สำคัญที่สุดกับการคุย คือการที่เราต้องให้กำลังใจเขาด้วยความเต็มใจ
ไม่เฟค และรับฟังปัญหาของเขาด้วยใจ รวมถึงไม่ตัดสินปัญหาแทนเขาครับ
เอาหละสรุปได้ตามนี้... ผมว่าตั้งแต่ผมเล่นพันทิปมา ครั้งนี้ผมได้อะไรเยอะเลยครับ
ได้มิตรภาพใหม่ๆ ได้เรียนรู้ที่จะรู้จักคนด้วยใจจริงๆ ส่วนตัวเชื่อว่าคนในนี้ยังมีที่ดีอีกเยอะเลยครับ
ส่วนที่ผมตั้งกติกาสิบวัน เอาจริงตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรเลย ผมเพียงหวังว่าคนที่ได้คุยกับผมจะสบายใจในเรื่องที่เขาทุกข์ใจแค่นั้นครับ
ซึ่งส่วนใหญ่ที่เขามาคุย เขาก็จะทนกับกติกานี้ไม่ได้ ฮ่าาาา
ผ่านไปไม่ถึงห้าวันก็บอกว่า ขอเปิดตัวตนเลยได้ไหม? อยากพูดอะไรได้มากกว่านี้
สุดท้ายนี้กติกาก็ได้สิ้นสุดลงครับ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ได้เข้ามาคุยกับผมนะครับ และหวังว่าจะได้ทักทายกันตลอดไปครับ
แบ่งปันประสบการณ์จากการตั้งกระทู้หาคนคุยในระยะเวลา 10วัน
ตั้งแต่วันนั้นที่คิดกติกามานั้น คุยแบบลับๆจำนวน 10 วัน ผมสรุปอะไรได้หลายอย่างเกี่ยวกับมิตรภาพในโลกออนไลน์ครับผม
จากกระทู้ อันนี้นะครับ https://ppantip.com/topic/39020873
จริงๆถ้านับวันนี้ก็เพิ่มวันที่แปดครับ แต่คนส่วนใหญ่มักจะบอกว่า "คุณครับ... เราล้มเลิกกติการนี้กันดีไหม?"
อ่านะ... เลิกก็เลิก
ทีนี้มาลองดูกันครับว่าผมเจอคนประเภทไหนและได้คุยกับคนประเภทไหนบ้าง?
จากคนที่ทักมาหาผมทางหลังไมค์ ประมาณเกือบ 20 คน เรื่องแรกที่เป็นปัญหาและเขามาหาผมคือ "อกหัก"
ก็จะเข้ามาระบายกับผมครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น สาเหตุจากตัวเองไม่ดีบ้าง ผัวมีชู้ เมียทิ้ง บลาๆๆ
ยอมรับว่าตอนนั้นเหมือนไปมุดหัวอยู่ใต้เตียง นอนฟังเสียงเขาทะเลาะกันอะไรประมาณนั้น
และก็ด้วยความที่เราวางกติกาเอาไว้ว่า ไม่ต้องบอกตัวตนของตัวเอง
คุณพี่แต่ละคนก็จัดเต็มเลยจ้าาาาา ประดุจเหมือนตูเป็นลูกพี่ฉอด หลานพี่อ้อย เหลนพี่อ้อมอะไรประมาณนั้น
แต่ผลที่ตอบรับกลับมาและสิ่งที่ผมอยากให้เป็นคือ "เขาได้คืนดีกันครับ"
ประเภทที่สอง คือ อยากเล่นด้วยจัง
ก็เหมือนกระทู้ที่ผมแปะเอาไว้นั้นแหละครับ อยากลองเล่น พิมพ์มาแค่หนึ่งประโยค
แล้วก็หายเข้าป่าอ้อยไปเลย ไอเราก็ได้แต่งง พร้อมสวดอิติปิโสตั้งสติ เหอๆ
ประเภทที่สาม ไม่เล่นในพันทิปได้ปะ? มันไม่แจ้งเตือน อยากเล่นในไลน์
ไอเราคือนึกในใจว่า โถ่...อิฟรายยยยยยย ก็ตูบอกว่าคุยแบบความลับ
แล้วเมิงของไลน์ตู เมิงกับตูก็เห็นหนังหน้าจริง ก็คงไม่มีอะไรปิดบังแล้วไหมวะ?
ประเภทที่สี่ คือ เราขอจีบได้ปะ?
ข้อนี้ไม่ขัดขืน แต่ใจเย็นเถอะครับพี่ ฮ่าาาา
บางคนนี้มาแบบคำพูดสามารถฉีกเสื้อผ้าของผมให้ขาดได้อะ!! ไลน์ไม่ขอ แต่ขอมาบ้าน หืยยยยยยย...
ประเภทที่ห้า... พอดีผมเป็นโรค......
เจออยู่สองคนที่เข้ามาระบายว่า เขาเป็นโรค......
ยอมรับว่าต้องตั้งสติในการคุยค่อนข้างที่จะเยอะ เพราะเรากลัวคำพูดของเราไปกระทบจิตใจ และสิ่งที่สำคัญที่สุดกับการคุย คือการที่เราต้องให้กำลังใจเขาด้วยความเต็มใจ
ไม่เฟค และรับฟังปัญหาของเขาด้วยใจ รวมถึงไม่ตัดสินปัญหาแทนเขาครับ
เอาหละสรุปได้ตามนี้... ผมว่าตั้งแต่ผมเล่นพันทิปมา ครั้งนี้ผมได้อะไรเยอะเลยครับ
ได้มิตรภาพใหม่ๆ ได้เรียนรู้ที่จะรู้จักคนด้วยใจจริงๆ ส่วนตัวเชื่อว่าคนในนี้ยังมีที่ดีอีกเยอะเลยครับ
ส่วนที่ผมตั้งกติกาสิบวัน เอาจริงตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรเลย ผมเพียงหวังว่าคนที่ได้คุยกับผมจะสบายใจในเรื่องที่เขาทุกข์ใจแค่นั้นครับ
ซึ่งส่วนใหญ่ที่เขามาคุย เขาก็จะทนกับกติกานี้ไม่ได้ ฮ่าาาา
ผ่านไปไม่ถึงห้าวันก็บอกว่า ขอเปิดตัวตนเลยได้ไหม? อยากพูดอะไรได้มากกว่านี้
สุดท้ายนี้กติกาก็ได้สิ้นสุดลงครับ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ได้เข้ามาคุยกับผมนะครับ และหวังว่าจะได้ทักทายกันตลอดไปครับ