สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 58
อ่านที่ จขกท.พิมพ์ ทั้งเนื้อเรื่อง ทั้งความเห็นย่อย
จขกท.ไม่ได้มีความสำนึกผิดอยู่ในจิตใจแม้แต่นิดเดียว
พยายามหาช่องทางเพื่อลดความผิดทางกฏหมายเพียงอย่างเดียว
สำนึกของความเป็นมนุษย์ที่มีความคิด ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร มีบ้างหรือไม่
มีความละอายใจในสิ่งที่ได้ทำลงไปบ้างหรือไม่
อาจจะมีคนมาให้ความเห็นหรือคิดว่า จขกท.เขาถามเรื่องคดี เรื่องที่ผมพิมพ์ข้างบนไม่ได้เกี่ยวกับที่ จขกท.ถามเลย
ผมขอให้ความเห็นไว้ก่อนครับ ว่า เรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องที่ควรให้ผู้ที่กระทำผิด ได้มีความคิด หรือสำนึกถึงความผิดที่ได้กระทำลงไป
ว่าไม่ควรกระทำซ้ำอีก ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม(น้องยั่ว น้องขอเอง หรืออื่นๆ) มันเป็นสิ่งไม่ควรกระทำ ด้วยจิตใจของตัว จขกท.เอง
เมื่อกระทำไปแล้ว ควรมีละอายเกิดขึ้นมาในจิตใจ เพื่อจะได้ไม่กระทำซ้ำอีก ไม่ว่ากับเด็กคนไหน
นี่คือสิ่งสำคัญยิ่งกว่าการลงโทษทางคดี
เพราะถ้าคิดถึงแต่เรื่องคดี ในภายหน้า ถ้า จขกท.มีโอกาสที่จะกระทำแนวนี้อีก(รวมถึงเด็กคนอื่น) เมื่อรู้ช่องทางรอดในคดีความมากขึ้น
จะพัฒนาให้ทำสิ่งที่ผิดแนวเดียวกัน แต่รอดคดีได้ มีโอกาสเกิดซ้ำอีกได้หรือไม่
แต่ถ้า จขกท.สามารถสำนึกผิดได้ด้วยจิตใจของ จขกท.เอง ในภายหน้า ถึงมีโอกาสแบบนี้อีก ก็คงไม่คิดที่จะทำอีก เพราะสำนึกได้ด้วยตัวเองแล้ว ว่ามันผิด มันไม่ควรกระทำ
จขกท.ถามย่อหน้าสุดท้าย
"ถ้าผมต้องการสู้คดีให้ผมโดนน้อยที่สุด โดยการใดได้บ้างครับ คือทางผมมีหลักฐานการคุยตลอด ว่า นัดแนะมีไรกันตลอด ไม่เคยมีการข่มขู่กันและกัน หรือ ต่างสมยอมกันและกัน โดยที่ส่วนใหญ่ฝ่ายหญิงเป็นคนชักช่วนตลอดเวลา อย่างนี้ ผมจะโดนกี่ปี ถ้าดีที่สุดครับ"
ผมขอตอบว่า ขอให้ จขกท.ได้ใช้จิตใจของตัวเอง คิดอีกสักครั้ง ว่า สิ่งที่ได้กระทำไปตามที่เขียนนั้น สมควรกระทำลงไปหรือไม่
จขกท.ไม่ได้มีความสำนึกผิดอยู่ในจิตใจแม้แต่นิดเดียว
พยายามหาช่องทางเพื่อลดความผิดทางกฏหมายเพียงอย่างเดียว
สำนึกของความเป็นมนุษย์ที่มีความคิด ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร มีบ้างหรือไม่
มีความละอายใจในสิ่งที่ได้ทำลงไปบ้างหรือไม่
อาจจะมีคนมาให้ความเห็นหรือคิดว่า จขกท.เขาถามเรื่องคดี เรื่องที่ผมพิมพ์ข้างบนไม่ได้เกี่ยวกับที่ จขกท.ถามเลย
ผมขอให้ความเห็นไว้ก่อนครับ ว่า เรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องที่ควรให้ผู้ที่กระทำผิด ได้มีความคิด หรือสำนึกถึงความผิดที่ได้กระทำลงไป
ว่าไม่ควรกระทำซ้ำอีก ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม(น้องยั่ว น้องขอเอง หรืออื่นๆ) มันเป็นสิ่งไม่ควรกระทำ ด้วยจิตใจของตัว จขกท.เอง
เมื่อกระทำไปแล้ว ควรมีละอายเกิดขึ้นมาในจิตใจ เพื่อจะได้ไม่กระทำซ้ำอีก ไม่ว่ากับเด็กคนไหน
นี่คือสิ่งสำคัญยิ่งกว่าการลงโทษทางคดี
เพราะถ้าคิดถึงแต่เรื่องคดี ในภายหน้า ถ้า จขกท.มีโอกาสที่จะกระทำแนวนี้อีก(รวมถึงเด็กคนอื่น) เมื่อรู้ช่องทางรอดในคดีความมากขึ้น
จะพัฒนาให้ทำสิ่งที่ผิดแนวเดียวกัน แต่รอดคดีได้ มีโอกาสเกิดซ้ำอีกได้หรือไม่
แต่ถ้า จขกท.สามารถสำนึกผิดได้ด้วยจิตใจของ จขกท.เอง ในภายหน้า ถึงมีโอกาสแบบนี้อีก ก็คงไม่คิดที่จะทำอีก เพราะสำนึกได้ด้วยตัวเองแล้ว ว่ามันผิด มันไม่ควรกระทำ
จขกท.ถามย่อหน้าสุดท้าย
"ถ้าผมต้องการสู้คดีให้ผมโดนน้อยที่สุด โดยการใดได้บ้างครับ คือทางผมมีหลักฐานการคุยตลอด ว่า นัดแนะมีไรกันตลอด ไม่เคยมีการข่มขู่กันและกัน หรือ ต่างสมยอมกันและกัน โดยที่ส่วนใหญ่ฝ่ายหญิงเป็นคนชักช่วนตลอดเวลา อย่างนี้ ผมจะโดนกี่ปี ถ้าดีที่สุดครับ"
ผมขอตอบว่า ขอให้ จขกท.ได้ใช้จิตใจของตัวเอง คิดอีกสักครั้ง ว่า สิ่งที่ได้กระทำไปตามที่เขียนนั้น สมควรกระทำลงไปหรือไม่
แสดงความคิดเห็น
โดนแจ้งความ คดีพรากผู้เยาว์ จากน้องสาวต่างมารดา
https://ppantip.com/topic/39042615